From Wikipedia, the free encyclopedia
D'Fifties zu Lëtzebuerg ass e lëtzebuergeschen Documentaire vum Andy Bausch.
 | |
| Film | |
|---|---|
| Produktiounsland |
 Lëtzebuerg |
| Première | 23. Oktober 2013 |
| Dauer | 82 min |
| Originalsprooch | Lëtzebuergesch |
| Ekipp | |
| Regie | Andy Bausch |
| Dréibuch | Andy Bausch |
| Fotografie | Carlo Thiel |
| Musek | Pascal Schumacher |
| Schnëtt | Misch Bervard & Andy Bausch |
| Dekoren | Fräntz Dickes |
| Produzent | David Grumbach (Juliette Films) & Paul Thilges (Paul Thiltges Distributions) |
| Schauspiller | |
|
Nilton Martins Claire Thill Christiane Rausch Gilles Soeder Will Aust | |
Filmportal - Filmer no Joren - Film no Länner - Film no Genre  | |
De Film retracéiert, unhand vun Dokumenter (ë. a. Zeitungsartikelen, Amateuropnamen, Filmer vum Philippe Schneider, Fotoe vum Théo Mey, Tony Krier a Paul Aschmann) an nogespillte Zeenen, anekdotesch d'Zäit vun den 1950er Joren zu Lëtzebuerg.
Thematiséiert ginn ë. a. d'Hochzäit vum Ierfgroussherzog Jean vu Lëtzebuerg mat der Prinzessin Joséphine-Charlotte vun der Belsch, dem Robert Schuman säi Schumanplang, d'Arbed, de Kale Krich, d'Victoirë vun de Vëlossportler Bim Diederich, Jempy Schmitz, Elsy Jacobs a Charly Gaul, vum Leefer Josy Barthel a vum Turner Josy Stoffel, de Foussballclibb Alliance Diddeleng a Jeunesse Esch, d'Opkomme vum Rock'n'Roll, de Film Die Sünderin an d'Roll vun der Kierch an der Gesellschaft.
Follgend Persoune goufen interviewt:
Albert Breuer
Jerry Darnelle
Jang Defrang
Bim Diederich
Mésy Faber-Bergamini
Colette Flesch
Pilo Fonck
Fernand Fox
Lucien Haas
Vic Haas
Mario Igniti
Josée Jaminet
Rosch Krieps
Henri Losch
Fernand Meneghetti
Roger Quaino
Lex Roth
Pe'l Schlechter
Jempy Schmitz
Josy Stoffel
Gaston Vogel
Nic Weber
Bim Diederich
D'avant-Première vum Film war den 22. Oktober am Utopolis a Presenz vum Grand-Duc Henri an der Grand-Duchesse Maria-Teresa.[1] Den Dag duerno ass en offiziell an de Kinoen ugelaf.[2]
9.326 Leit waren den Documentaire an de Kino kucken.[3]
De Film dauert knackeg 82 Minutten, et ameséiert een sech, et verdréckt een och mol eng nostalgesch Tréin a virun allem flucht een, wann de Film eriwwer ass, well et hätt ee sécher gär nach méi vun deemools erëmgesinn.
Josée Hansen, d'Lëtzebuerger Land:[5]
Le film, grâce à son montage très rapide (par Misch Bervard et Andy Bausch lui-même), à sa musique entraînante composée par Pascal Schumacher et au grand nombre de sujets abordés par une variété d'intervenants est certes divertissant. Mais il manque aussi d'angle clair et de profondeur.
Le film est ainsi un assemblage (assez disparate, plus d'une fois on y saute du coq à l'âne) d'anecdotes, d'avis personnels, de déclarations parfois hâtives jetées en pâture au spectateur, souvent incompréhensibles pour le non-initié. [S]ur les enjeux, les spécificités et l'impact des années 50, ce documentaire écrit et monté à la va-vite ne nous aura rien appris.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
