From Wikipedia, the free encyclopedia
Musica Renascentiae est musica in Europa per Renascentiam composita et acta. Consensus historicorum musicae, nonnullis eruditis insigniter dissentientibus, est tempus incipere circa annum 1400, aevo mediaevali exeunte, et finire circa annum 1600, aevo Baroco ineunte, ergo Renascentiam musicam circa centum annos post Renascentiam inceptam in aliis disciplinis intellectam. Sicut in aliis artibus, musica huius temporis a progressibus qui tempus modernum primum definiunt magnopere mota est, inter quos fuerunt ortus cogitationis humanisticae; recuperatio hereditatis litterariae et artificis Graeciae antiquae et Romae; novitas et inventio auctae; incrementum alacris et prompti animi commercialis; ortus classis bourgeois; et Reformatio Protestans. Ex hac societate mutante existitit communis lingua musica solidans, praesertim modus polyphonicus scholae Franco-Flandricae.
Inventio preli Gutenbergiani divulgationi musicae et rationis musicae favit. Ortus classis bourgeois cupiditatem musicae ut oblectatio et agitatio idiotarum educatorum auxit. Disseminatio chansons, motetorum, et missarum per Europam cum usus polyphonicus solidaretur cum stilo liquido congruit qui secundo dimidio saeculi sexti decimi in operibus compositorum sicut Praenestinus, Lassus, Victoria, et Byrd ad summum venierunt. Stabilitas et prosperitas civilis in Civitatibus Humilibus, cum florente eruditionis musicae ratione in templis et cathedralibus regionis, educationem et exercitationem multorum cantorum et compositorum siverunt, musicorum qui vehementer per Europam petebantur, praecipue in Italia, ubi templa et curiae aristocraticae eos compositores et docentes et conducerunt. Ante saeculum sextum decimum exiens, Italia gratias septentrionales absorbuerat, Venetiis, Romae, et aliis urbibus locis industriae musicae. Opera eo tempore Cameratae Florentinae oriebatur, conatus deliberatus ad musicam Graeciae antiquae redintegrandam.[2]
Musica, magis atque magis a medievali spatii, rhythmi, harmoniae, formae, et notationis vi liberata, vehiculum expressionis personalis faciebatur. Compositores faciebant ut musica significationes verborum poetarum imprimeret. Musica saecularis technicas rationes ex musica sacra absorbebat, et vice versa. Formae saeculares populo gratae sicut chanson et madrigalis per Europam extendebantur. Curiae actores musicos virtuosi dictos conducebant, ambos cantores et instrumentalistas. Musica per se sufficientior facta est ob impressionem ortam, pro se exsistens. Multa instrumenta hodierna nota (inter quae violina, cithara, testudo, et instrumenta clavilia) per Renascentiam novas evolvebant formas, evolutioni notionum musicarum respondentes, additas praebentes facultates quas compositores et alii musici explore poterant. Instrumenta hodierna lignei et aeris, sicut fagottus et trombonum proprie, oriebantur, spatium coloris et potestatis sonicae extendentia. Saeculo quinto decimo, sonus triadum plenorum communis faciebatur, et ad finem saeculi sexti decimi systema modorum ecclesiasticorum omnino dissolvi coepit, tonalitati functionali cedens, quae proxima tres saecula musicae artis Occidentali dominabatur.
Ex aevo Renascentiae, multa musica saecularis et sacra superest, vocalis et instrumentalis. Lata stilorum et generum musicorum diversitas per Renascentiam floruit, et audiri potest in commercialibus impressionibus per discophona saeculo vigicensimo uno, inter quos missae, moteti, madrigales, chansons, carmina adiuncta, et saltationes instrumentales. Multi greges musicae priscae qui in musica Renascentiae imprimunt itinera symphoniaca et impressiones per discophona faciunt, magna varietate modorum interpretativorum utentes.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.jpg)
