ასპინძა

ასპინძა^[4] — დაბა საქართველოში, ასპინძის მუნიციპალიტეტისა და თემის ცენტრი. მდებარეობს ახალციხის ქვაბულის აღმოსავლეთ ნაწილში, მდინარე მტკვრის მარჯვენა ნაპირზე, მდინარე ოთის შესართავთან, ზღვის დონიდან 1090 მეტრზე, საავტომობილო მაგსიტრალი ს 11-ზე, ქალაქ ახალციხიდან სამხრეთ-აღმოსავლეთით 34 კმ-ზე, თბილისიდან 248 კმ. დაბაში შემორჩენილია X-XII სს-ის ხუროთმოძღვრების ძეგლები.

დაბა
ასპინძა
ქვეყანა	საქართველო
მხარე	სამცხე-ჯავახეთის მხარესამცხე-ჯავახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი	ასპინძის მუნიციპალიტეტი
კოორდინატები	41°34′24″ ჩ. გ. 43°15′00″ ა. გ.
პირველი ხსენება	888
ამჟამინდელი სტატუსი	1961
ცენტრის სიმაღლე	1090 მ
ოფიციალური ენა	ქართული ენა
მოსახლეობა	2793[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა	ქართველები 95,8 % სომხები 3,8 %
სასაათო სარტყელი	UTC+4
სატელეფონო კოდი	+995 364[2]
საფოსტო ინდექსი	0500[3]
ოფიციალური საიტი	https://aspindza.ge/
საქართველო სამცხე-ჯავახეთის მხარე ასპინძის მუნიციპალიტეტი
ასპინძა ვიკისაწყობში

ისტორია

ეკლესია ხვილიშა, VII საუკუნე
ჯაბა ლაბაძის ფოტო

სახელი სპარსულიდან შემოვიდა ქართულში, აღნიშნავდა დიდ გზაზე მდებარე სასტუმროს, დასასვენებელ სადგურს. ასპინძის, როგორც დასახლებული პუნქტის საწყისად მიჩნეულია 888 წელი, როდესაც მემატიანის ცნობით:

„იძლივნეს აფხაზნი, ნასრ და ბაყათარ ოვსნი და ერისთავი აფხაზთა. გაქცეულ ნასრას დაედევნენ და სამცხეში, ასპინძასთან 888 წელს მოჰკლეს“

^[5]

XVI ს-ის ბოლოს დაიპყრო ოსმალეთის იმპერიამ. ამ დროს ასპინძა დიდი სოფელი ყოფილა. "გურჯისტანის ვილაიეთის დიდი დავთრის" შედგენის დროს ასპინძა ყოფილა 50 კომლიანი სოფელი ბაღებითა და ვენახებით და 25 000 ახჩა შემოსავლით. "სუმბატ დავითის ძის ქრონიკაში" ასპინძა მოხსენიებულია: "ჴევსა სამცხისასა, სოფელსა ასპინძას..." ვახუშტის მიხედვით: "ასპინძის თავს და აგარის ბოლოს არს ციხე კლდესა შენი, მაგარი.^[6]

1625 წელს ასპინძასთან გაიმართა ბრძოლა, რომელშიც გიორგი სააკაძემ დაამარცხა ყიზილბაშები. 1770 წლის ასპინძის ბრძოლაში ერეკლე II-მ დაამარცხა ოსმალებისა და ლეკების შეერთებული ლაშქარი.

ადრიანოპოლის სამშვიდობო ხელშეკრულების თანახმად, 1829 წელს, იგი რუსეთის იმპერიის შემადგენლობაში შევიდა. ექვთიმე თაყაიშვილის აღწერის მიხედვით ასპინძა უკვე დიდი სოფელი და ახალციხიდან ახალქალაქამდე სიდიდით მეორე საფოსტო სადგური იყო. დაბის სტატუსი მიენიჭა 1961 წელს. საბჭოთა პერიოდში მოქმედებდა მეცხოველეობის, მეხილეობისა და მემინდვრეობის მეურნეობა, სამკერვალო და საკონდიტრო ფაბრიკები.

კურორტი

ასპინძაში მთის სტეპის ჰავაა, იცის ცივი, მცირეთოვლიანი ზამთარი და ხანგრძლივი, თბილი ზაფხული. იანვრის საშუალო ტემპერატურაა -2,2 °C, აგვისტოსი 20,3 °C; საშუალო წლიური ტემპერატურაა 9,4 °C. აბსოლუტური მინიმუმი -29 °C, აბსოლუტური მაქსიმუმი 39 °C.

ასპინძა ადგილობრივი მნიშვნელობის ბალნეოლოგიური კურორტია დაბაში არსებული თერმული წყლების გამო. სამკურნალო ფაქტორია მცირე მინერალიზაციის (0,9 გ/ლ) გოგირდ-წყალბადიანი ქლორიდულ-ნატრიუმ-კალციუმიანი თერმული (42 °C) წყალი (დებიტი 0,5 მლნ ლ/დღ-ღ). წყალს იყენებენ აბაზანებისთვის. სამედიცინო ჩვენება: საყრდენ-სამოძრაო ორგანოთა, პერიფერიული ნერვული სისტემისა და გინეკოლოგიური დაავადებანი (ქრონ. სტადიაში).

დემოგრაფია

2014 წლის აღწერის მონაცემებით დაბაში ცხოვრობს 2793 კაცი.^[1]

აღწერის წელი	მოსახლეობა
1989	3783[7]
2002	3243[7]
2014	2793

გალერეა

• 
  ასპინძის ციხის კომპლექსი. საერთო ხედი
• 
  ასპინძის ციხის კომპლექსი. საერთო ხედი
• 
  ასპინძის ციხე. ხედი ჩრდილო–აღმოსავლეთიდან
• 
  ასპინძის ციხე. ინტერიერი
• 
  ასპინძის ციხე. ციტადელი. ხედი ჩრდილო–დასავლეთიდან

ლიტერატურა

• ჯავახიშვილი ივ., ქართველი ერის ისტორია, ტ. II, 1983 წ.
• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 640.

სქოლიო

1. მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.
2. საქართველოს სატელეფონო კოდები — „სილქნეტი“. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2016-03-06. ციტირების თარიღი: 2011-08-14.
3. საქართველოს საფოსტო ინდექსები — „საქართველოს ფოსტა“
4. საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 18.
5. ივანე ჯავახიშვილი, „ქართველი ერის ისტორია“, ტ. II, 1983წ. გვ. 102
6. ჯიქია; გურჯისტანის ვილაიეთის დიდი დავთარი. წიგნი III. გამოკვლევა. თბილისი, 1958
7. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი I. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2018-09-28. ციტირების თარიღი: 2016-08-02.