![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/Saint_Helena_on_the_Globe_%2528in_the_United_Kingdom%2529.svg/langis-640px-Saint_Helena_on_the_Globe_%2528in_the_United_Kingdom%2529.svg.png&w=640&q=50)
Sankti Helena
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sankti Helena (sem stundum hefur verið nefnd Elínarey [1] eða Elínareyja á íslensku [2]) er nafn á eyju í Suður-Atlantshafi, en vísar einnig til breskrar stjórnsýslueiningar, sem nær, auk Sankti Helenu, yfir eyjarnar Ascension og Tristan da Cunha. Sankti Helena er líklega frægust fyrir að hafa hýst Napóleon Bónaparte síðustu ár hans í útlegð.
Saint Helena | |
![]() |
![]() |
Fáni | Skjaldarmerki |
Kjörorð: Loyal and Unshakeable (enska: Trú og óbrigðul) | |
Þjóðsöngur: My St. Helena Island (óopinber) | |
![]() | |
Höfuðborg | Jamestown |
Opinbert tungumál | enska |
Stjórnarfar | Breskt handanhafssvæði |
Konungur | Karl 3. |
Landstjóri | Philip Rushbrook |
Breskt yfirráðasvæði | |
• Nýlendustofnun | 1657 |
• Krúnunýlenda | 22. apríl 1834 |
Flatarmál • Samtals • Vatn (%) |
121 km² 0 |
Mannfjöldi • Samtals (2016) • Þéttleiki byggðar |
4.534 37,5/km² |
Gjaldmiðill | Sankti Helenupund (SHP) |
Tímabelti | UTC |
Þjóðarlén | .sh |
Landsnúmer | +290 |
Eyjan er einangruð eldfjallaeyja sem liggur á milli Afríku og Suður-Ameríku í Suður-Atlantshafi. Hún var óbyggð þegar Portúgalir uppgötvuðu hana árið 1502. Hún var notuð sem áfangastaður á siglingaleiðinni milli Gamla og Nýja heimsins öldum saman. Breska Austur-Indíafélagið tók yfir stjórn eyjarinnar árið 1658 og Edmund Halley notaði eyjuna til að rannsaka stjörnur á suðurhimninum árið 1676. Sjúkdómar, þurrkar og uppblástur hrjáðu íbúana. Árið 1723 voru íbúar rúmlega þúsund talsins, þar af um 600 þrælar. Bretar sendu Napoléon Bonaparte þangað í útlegð árið 1815 og þar var hann til dauðadags árið 1821. Í kjölfar Indlandslaganna 1833 varð Sankti Helena að krúnunýlendu eins og Indland. Efnahagur eyjarinnar batnaði vegna hörframleiðslu í byrjun 20. aldar en eftir að gerviefni tóku við hnignaði framleiðslunni og hún lagðist af árið 1965. Árið 2002 fengu íbúar breskan ríkisborgararétt. Frá 2012 unnu bresk stjórnvöld að byggingu flugvallar sem tók til starfa árið 2017.
Vegna einangrunar eyjarinnar er mikið af lífríki hennar sérstætt. Þar voru engin spendýr fyrir komu mannsins en mikið og fjölbreytt fuglalíf. Loftslag eyjunnar er hitabeltisloftslag en hitinn er tempraður af Bengúelastraumnum og staðvindum sem blása nær stöðugt.