Գվինեա-Բիսաուի տնտեսություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Գվինեա-Բիսաուի տնտեսություն, ազգային տնտեսություն է, որը ներառում է պետական և մասնավոր ընկերությունների խառնուրդ[1]։ Գվինեա-Բիսաուն աշխարհի ամենաքիչ զարգացած երկրներից է և աշխարհի 10 ամենաաղքատ երկրներից մեկը, հիմնականում կախված է գյուղատնտեսությունից և ձկնորսությունից։ Հացահատիկային մշակաբույսերը զգալի աճ են գրանցել վերջին տարիներին, և երկիրը 2019 թվականի համար իններորդ տեղում է հնդկաձավարի և այլ կուլտուրաների արտադրության մեջ[2]։
Ենթակատեգորիա | • Համաշխարհային տնտեսություն • Աֆրիկայի տնտեսություն | |
---|---|---|
Երկիր | Գվինեա Բիսաու | |
Վայր | Գվինեա Բիսաու | |
Արժույթ | Արևմտյան Աֆրիկայի ԱՖՄ ֆրանկ | |
Անվանական ՀՆԱ | 1 346 933 490,23577 ԱՄՆ դոլար | |
Մեկ շնչի հաշվով անվանական ՀՆԱ | 723 ԱՄՆ դոլար | |
ՀՆԱ (ԳՀ) | 3 171 311 962 միջազգային դոլար | |
Մեկ շնչի հաշվով ՀՆԱ ԳՀ | 1703,831 միջազգային դոլար | |
Իրական ՀՆԱ-ի աճի տեմպ | 5,2±0,1 տոկոս | |
Գնաճի մակարդակ | 1,6±0,1 տոկոս |
Գվինեա-Բիսաուն Ասիա արտահանում է Ասիա սառեցված ձուկ և ծովամթերք, գետնանուշ, արմավենու միջուկ և փայտանյութ։ Իրենց ծովային գոտում (Գվինեական ծոց) ձկնորսության լիցենզիայի վճարները կառավարությանը փոքր եկամուտ են ապահովում։ Բրինձը հիմնական մշակաբույսն է և հիմնական սնունդը։ Եվրոպական կանոնակարգերի համաձայն՝ ձկան և հնդկական ընկույզի արտահանումը Եվրոպա ամբողջությամբ արգելված է, ինչպես նաև ընդհանրապես գյուղատնտեսական ապրանքներ։