Այյուբյան սուլթանություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Այուբյաններ (Էյուբյաններ) (արաբ․՝ الأيوبيون)` միջնադարյան մուսուլմանական դինաստիա Մերձավոր Արևելքում, ծագումով՝ քրդեր։ 1174 թ. Այուբյանների գլխավոր ճյուղը ղեկավարում էր Եգիպտոսում սուլթանի կոչումով։ Գլխավոր ճյուղը հանդիսանում էր սյուզերեն Պաղեստինում, Սիրիայում, Իրաքում, Արաբիայում և Փոքր Ասիայում իշխող երկրորդականի համար։ Ի սկզբանե եղել են Զանգիդների վասսալները Հալեպում։ 1174 թվականին Սալահ ալ-Դինի գլխավորությամբ անկախ են հռչակվել և սկսել են տարածքների ընդլայնման լուրջ աշխատանքներ։ Սալահ ալ-Դինը իրեն ենթակայացրեց Ֆաթիմյան խալիֆայությանը։ Հաղթանակներ տարավ խաչակիրների նկատմամբ։ 1238 թ. սուլթանությունը մասնատվել է։ 1250 թ. մամլուքները սպանեցին վերջին սուլթանին և անկախացան։ Այուբյանների սուլթանությունը բաղկացած է եղել շատ մասերից և դրանց բոլորի ղեկավարները ենթարկվել են սուլթանին։ Այուբյանների ամենանշանավոր ղեկավարը համարվում է Սալահ ալ-Դինը։
| ||||
| ||||
Քարտեզ | ||||
| ||||
Ընդհանուր տեղեկանք | ||||
Մայրաքաղաք | Կահիրե | |||
Լեզու | Արաբերեն | |||
Ազգություն | արաբներ, քրդեր և այլ | |||
Կրոն | Իսլամ | |||
Արժույթ | Դինար | |||
Իշխանություն | ||||
Պետական կարգ | Միապետություն | |||
Դինաստիա | Այուբյաններ | |||
Պետության գլուխ | Սուլթան | |||
Պատմություն | ||||
- Ֆաթիմյան խալիֆայության կազմալուծումը | 1174 թ. | |||
- Այուբյանների վռնդվելը Եգիպտոսից | 1238 թ. | |||
- Այուբյանների վռնդվելը Դամասկոսից և Հալեպից | 1260 թ. |