Սվետլանա Ալեքսիևիչ

Սվետլանա Ալեքսիևիչը (2013)

Սվետլանա Ալեքսանդրովնա Ալեքսիևիչ (բելռ.՝ Святлана Аляксандраўна Алексіевіч, մայիսի 31, 1948, Իվանո-Ֆրանկովսկ, ներկայիս՝ Ուկրաինա), խորհրդային և բելառուս գրող, լրագրող։ 2015 թվականին Սվետլանա Ալեքսիևիչը դարձավ գրականության բնագավառի Նոբելյան մրցանակի 112-րդ դափնեկիրը^[1]։ Ալեքսիևիչի հայրը ազգությամբ բելառուս է, իսկ մայրը՝ ուկրաինուհի^[2]։

Առավել հայտնի են Ալեքսիևիչի գեղարվեստա-վավերագրական ժանրի «Պատերազմը կանացի դեմք չունի» (ռուս.՝ «У войны не женское лицо»), «Չեռնոբիլյան աղոթք» (ռուս.՝ «Чернобыльская молитва»), «Ցինկե տղաներ» (ռուս.՝ «Цинковые мальчики»), «Սեքնդ հենդի ժամանակը» (ռուս.՝ «Время секонд-хэнд»), «Վերջին վկաները» (ռուս.՝ «Последние свидетели») արձակ գործերը^[1]։

Քաղվածքներ

• Ես մրցանակով ինձ համար ազատություն եմ գնում։ Ես շատ երկար եմ գիրք գրում, իսկ դրա համար պետք են միջոցներ՝ գնալ, գրել, տպել։ Հիմա ես կարող եմ հանգիստ աշխատել՝ չմտածելով, որտեղից գումար հայթայթել^[3]։
• Անգամ այդպիսի րոպեներին ուկրաինացիները կարողանում են ծիծաղել։ Պատմում են թարմ անեկդոտներ։ Յանուկովիչին հարցնում են. «Ինչպես եղավ, որ Պուտինը հարձակվեց Ուկրաինայի վրա», - «Ես նրան խնդրեցի» - «Իսկ ինչպես Դուք այդ մտքին եկաք» - «Ինքը ինձ խնդրեց»^[4]։

Քաղվածքներ Սվետլանա Ալեքսիևիչ վերաբերյալ

• «Ձեր ստեղծագործ աշխատանքը անտարբեր չի թողել ոչ միայն բելառուսներին, այլև աշխարհի տարբեր պետությունների ընթերցողներին...

Սրտանց ուրախ եմ Ձեր հաջողության համար։ Մեծ հույս ունեմ, որ Ձեր մրցանակը կծառայի մեր պետությանը և բելառուս ժողովրդին» (շնորհավորանք նոբելյան մրցանակը ստանալու կապակցությամբ)^[5]։

—Ալեքսանդր Լուկաշենկո

Ծանոթագրություններ

1. 1 2 Нобелевскую премию по литературе получит Светлана Алексиевич։ Ysia.ru (08.10.2015)։ Վերստացված է՝ հոկտեմբերի 9, 2015 թ.։
2. ↑ Светлана Алексиевич։ 112.ua։ Վերստացված է՝ հոկտեմբերի 9, 2015 թ.։
3. ↑ Սվետլանա Ալեքսիևիչ. Նոբելյան մրցանակով ինձ համար ազատություն եմ գնում։ Panorama.am (08.10.2015)։ Վերստացված է՝ հոկտեմբերի 9, 2015 թ.։
4. ↑ Даже если бы завтра Путина не стало, куда бы мы делись от самих себя?։ 112.ua (08.10.2015)։ Վերստացված է՝ հոկտեմբերի 9, 2015 թ.։
5. ↑ Лукашенко поздравил Алексиевич с получением Нобелевской премии։ 112.ua (08.10.2015)։ Վերստացված է՝ հոկտեմբերի 9, 2015 թ.։

Վիքիպեդիա

Կարդացե՛ք Սվետլանա Ալեքսիևիչ հոդվածը նաև Վիքիպեդիայում:

դ • ք • խ Գրականության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիրներ 1901—1925 Սյուլի-Պրյուդոմ (1901) • Թեոդոր Մոմզեն (1902) • Բյոռնստեռնե Բյոռնսոն (1903) • Ֆրեդերիկ Միստրալ / Խոսե Էչեգարայ-ի-Էյսագիրե (1904) • Հենրիկ Սենկևիչ (1905) • Ջոզուե Կարդուչչի (1906) • Ռեդյարդ Քիփլինգ (1907) • Ռուդոլֆ Էյքեն (1908) • Սելմա Լագերլյոֆ (1909) • Պաուլ Հեյզե (1910) • Մորիս Մետերլինկ (1911) • Գերհարդ Հաուպտման (1912) • Ռաբինդրանաթ Թագոր (1913) • Ռոմեն Ռոլան (1915) • Վերներ Ֆոն Հեյդենստամ (1916) • Կարլ Ադոլֆ Գիելերուպ / Հենրիկ Պոնթոպիդան (1917) • Կարլ Շպիտելեր (1919) • Կնուտ Համսուն (1920) • Անատոլ Ֆրանս (1921) • Հասինտո Բենավենտե-ի-Մարտինես (1922) • Ուիլյամ Բաթլեր Յիտս (1923) • Վլադիսլավ Ռեյմոնտ (1924) • Ջորջ Բեռնարդ Շոու (1925) 1926—1950 Գրացիա Դելեդա (1926) • Անրի Բերգսոն (1927) • Սիգրիտ Ունսեթ (1928) • Թոմաս Մանն (1929) • Սինքլեր Լյուիս (1930) • Էրիկ Կարլֆեկդտ (1931) • Ջոն Գոլսուորսի (1932) • Իվան Բունին (1933) • Լուիջո Պիրանդելո (1934) • Յուջին Օ'Նիլ (1936) • Ռոժե-Մարթեն Դյու Գար (1937) • Պյոռլ Բակ (1938) • Ֆրանս Էմիլ Սիլանպյա (1939) • Յոհանես Ենսեն (1944) • Գաբրիելա Միստրալ (1945) • Հերման Հեսսե (1946) • Անդրե Ժիդ (1947) • Թոմաս Էլիոթ (1948) • Ուիլյամ Ֆոլքներ (1949) • Բերթրան Ռասել (1950) 1951—1975 Պեր Լագերքվիստ (1951) • Ֆրանսուա Մորիակ (1952) • Ուինսթոն Չերչիլ (1953) • Էռնեստ Հեմինգուեյ (1954) • Հալդոուր Լաքսնես (1955) • Խուան Հիմենես (1956) • Ալբեր Կամյու (1957) • Բորիս Պաստեռնակ (1958) • Սալվատորե Քվազիմոդո (1959) • Սեն-Ժոն Պերս (1960) • Իվո Անդրիչ (1961) • Ջոն Սթեյնբեկ (1962) • Գեորգոս Սեֆերիս (1963) • Ժան Պոլ Սարտր (1964) • Միխայիլ Շոլոխով (1965) • Շմուել Յոզեֆ Ագնոն / Նելլի Զաքս (1966) • Միգել Աստուրիաս (1967) • Յասունարի Կավաբատա (1968) • Սեմյուել Բեքետ (1969) • Ալեքսանդր Սոլժենիցին (1970) • Պաբլո Ներուդա (1971) • Հենրիխ Բելլ (1972) • Պատրիկ Ուայթ (1973) • Հարրի Մարտինսոն / Էյվինդ Յոնսոն (1974) • Էուջենիո Մոնտալե (1975) 1976—2000 Սոլ Բելլոու (1976) • Վիսենտե Ալեքսանդրե (1977) • Իսահակ Բաշեվիս Զինգեր (1978) • Օդիսեաս Էլիտիս (1979) • Չեսլավ Միլոշ (1980) • Էլիաս Կանետտի (1981) • Գաբրիել Գարսիա Մարկես (1982) • Ուիլյամ Հոլդինգ (1983) • Յարոսլավ Սեյֆերտ (1984) • Կլոդ Սիմոն (1985) • Վոլե Շոյնիկա (1986) • Իոսիֆ Բրոդսկի (1987) • Նաջիբ Մախֆուզ (1988) • Կամիլո Խոսե Սելա (1989) • Օկտավիո Պաս (1990) • Նադին Գորդիմեր (1991) • Դերեկ Ուոլկոտ (1992) • Թոնի Մորիսոն (1993) • Կենձաբուրո Օե (1994) • Շեյմաս Հինի (1995) • Վիսլավա Շիմբորսկա (1996) • Դարիո Ֆո (1997) • Շոզե Սարամագու (1998) • Գրաս Գյունտեր (1999) • Գաո Սինցզյան (2000) 2001—2025 Վիդիադհար Սուրաջպրասադ Նայփոլ (2001) • Իմրե Կերտաս (2002) • Ջոն Մաքսվելլ Կուտզե (2003) • Էլֆրիդե Ելինեկ (2004) • Հարոլդ Փինթեր (2005) • Օրհան Փամուկ (2006) • Դորիս Լեսսինգ (2007) • Ժան-Մարի Լեկլեզիո (2008) • Հերտա Մյուլլեր (2009) • Մարիա Վարգաս Լյոսա (2010) • Թոմաս Տրանստրյոմեր (2011) • Մո Յան (2012) • Էլիս Մանրո (2013) • Պատրիկ Մոդիանո (2014) • Սվետլանա Ալեքսիևիչ (2015) • Բոբ Դիլան (2016) • Կաձուո Իսիգուրո (2017)