Samuel Eiján

Samuel Eiján Lorenzo, nado en San Clodio (Leiro) o 10 de maio de 1876 e finado en Santiago de Compostela o 14 de decembro de 1945,^[1] foi un sacerdote franciscano e escritor galego.^[2]

Samuel Eiján

Biografía
Nacemento	10 de maio de 1876 San Clodio, España
Morte	14 de decembro de 1945 (69 anos) Santiago de Compostela, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	escritor , sacerdote católico
Membro de	Real Academia Galega (académico de número) (1941–1945) Real Academia Galega (membro correspondente) (1915–1941) Instituto Histórico do Minho (membro correspondente)
Xénero artístico	Poesía
Lingua	Lingua castelá e lingua galega
Orde relixiosa	Orde Franciscana

Traxectoria

Samuel Eiján foi superior do convento do Santo Sepulcro en Xerusalén, procurador xeral de Terra Santa, definidor provincial, ministro provincial e custodio da provincia de Ourense. Foi membro da Real Academia Galega,^[3] correspondente do Instituto Histórico do Minho, membro nato da Xunta do Padroado da Obra Pía dos Santos Lugares e cabaleiro comendador con placa da orde de Isabel a Católica.

Escribiu unha extensa obra literaria na que tocou varios xéneros (poesía, narrativa, teatro...). Colaborou en revistas e dirixiu El Eco Franciscano. A súa obra, en galego e castelán, inspírase na relixión e no sentimento da terra.

Obra

• Mágoas. Versos gallegos (poemario; 1902; 2 ed. 1913).
• Narraciones y leyendas del oriente (Barcelona, (1910).
• D'a y'-alma. Versos gallegos (poemario, 1915)
• Historia de Ribadavia y sus alrededores (ensaio historiográfico, 1920). Editorial Alvarellos, Edic. facsímile, (1981), ISBN 84-85311-40-X.^[4]
• Froliñas de San Francisco. Romanceiro seráfico galicián (poesía, 1926)
• España mirando a Tierra Santa: Nuevas anotaciones históricas (1934). Santiago de Compostela: Tipografía de El Eco Franciscano.
• Hispanidad en Tierra Santa; actuación diplomática (1943). Madrid: Imprenta de Galo Sáez.
• El Patronato Real de los Santos Lugares en la historia de Tierra Santa (1945–1946). Madrid: Ibarra.

Traducións

• Barnabé d’Alsace: Nueva guía de Tierra Santa (Barcelona-Vic: Tipografía Franciscana, 1908).

Notas

1. Leira-Castiñeira, Francisco J. (2018). "Samuel Eiján. Vida, pensamento e contexto histórico dun expoñente da poesía relixiosa galega". Boletín da Real Academia Galega (379): 465–481.
2. Campelo, José (1945). "El P. Samuel Eiján Lorenzo". Boletín da Real Academia Galega (en castelán) 24 (285-288): 343–350. ISSN 1576-8767. Consultado o 04 de setembro de 2018.
3. "Samuel Eiján Lorenzo". Real Academia Galega. Consultado o 4 de setembro de 2018.
4. Historia de Ribadavia y sus alrededores, en Google Books.

Véxase tamén

Bibliografía

• Dicionario biográfico de Galicia. Ir Indo Edicións. 2010-2011.
• Lydia Fontoira Surís, Carmen García Rodríguez et al. (2005). Gran Enciclopedia Galega (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8.
• Carballo Calero, R. (1975) [1963]. Historia da literatura galega contemporánea. Galaxia. ISBN 84-7154-227-7.
• Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores (en castelán). Bibliófilos Gallegos.
• Fernández del Riego, F. (1992) [1990]. Diccionario de escritores en lingua galega (2ª ed.). Do Castro. ISBN 84-7492-465-0.
• Vilavedra, Dolores, ed. (2000). Diccionario da Literatura Galega. Obras III. Vigo: Editorial Galaxia. p. 125-127. ISBN 84-8288-365-8.