Gran Premio de España de 1994

O Gran Premio de España de 1994 foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 29 de maio de 1994 no Circuíto de Cataluña, Barcelona. Foi o 36º Gran Premio de España desde que se celebrou o primeiro en Guadarrama en 1913. Foi o cuarto que se celebrou no Circuíto de Cataluña. A carreira de 65 voltas foi a quinta rolda da tempada 1994 de Fórmula Un e foi gañada polo piloto británico Damon Hill, pilotando un Williams FW16, obtendo a súa primeira vitoria da tempada. Tamén foi a primeira vitoria da tempada para Williams, e un triunfo catártico para o equipo aínda conmocionado pola morte de Ayrton Senna unhas semanas antes no Gran Premio de San Marino de 1994. Hill gañou por 24 segundos sobre o piloto alemán Michael Schumacher, quen durante a maior parte da carreira quedou atrapado en quinta velocidade no seu Benetton B194. O terceiro foi o piloto británico Mark Blundell conducindo un Tyrrell 022. Sería o terceiro e último podio da carreira de Blundell e sería o momento culminante da tempada para o equipo de Tyrrell.

Gran Premio de España de 1994

Nome oficial	XXXVI Gran Premio Marlboro de España
Nome na lingua orixinal	(es) XXXVI Gran Premio Marlboro de España
Tipo	Gran Premio de España
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1994
Distancia do evento	65
Localización  e  Datas
Localización	provincia de Barcelona (Cataluña) Montmeló (Vallès Oriental) Circuíto de Cataluña (Vallès Oriental)
País	España
Data	29 de maio de 1994
Competición
Primeiro posto	Damon Hill WilliamsF1 Renault na Fórmula 1
Pole position	Michael Schumacher
Volta máis rápida	Michael Schumacher

O Gran Premio tamén destacou polo accidente na recta dianteira que rematou coa tempada do piloto italiano Andrea Montermini no seu Simtek S941. Montermini, ascendido desde o emprego de piloto de probas logo da morte de Roland Ratzenberger no Gran Premio de San Marino, estrelouse fortemente contra a parede do pit. Tamén marcou o debut na Fórmula 1 do piloto británico David Coulthard, substituíndo a Senna en Williams.^[1]

Informe

Pre-carreira

Esta foi a primeira carreira da recentemente formada Grand Prix Drivers Association (GPDA). Varios nomes de alto nivel, como Michael Schumacher, Damon Hill e Gerhard Berger, foron fundamentais na configuración e execución da GPDA, e tomaron a decisión de instalar unha chicana temporal na curva Nissan, para intentar frear os autos antes da forquita de La Caixa.^[2] Foi un intento de mellorar a seguridade, así como limitar as velocidades ao redor da pista, xa que a curva Nissan xeralmente tomábase con velocidades a tope.

Cualificación

Michael Schumacher logrou a segunda pole position seguida e a segunda da súa carreira. Damon Hill tamén aliñouse na primeira fila, o seu tempo fora superado por Schumacher por máis de medio segundo, e estaba só unha milésima de segundo por diante de Mika Häkkinen. Os respectivos compañeiros da parella Williams e McLaren se aliñaron oitavo e noveno, o McLaren de Martin Brundle na cuarta fila diante dun decepcionado David Coulthard no Williams. O compañeiro de equipo de Schumacher en Benetton, JJ Lehto, o fixera mellor e aliñárase en cuarto lugar. Rubens Barrichello no Jordan clasificou quinto, seguido polos dous Ferraris. O piloto de Tyrrell Ukyo Katayama foi o outro piloto entre os dez primeiros, mentres que na parte traseira Andrea Montermini estrelouse fortemente no Simtek pilotado previamente por Roland Ratzenberger e rompeuse os nocellos. Obviamente non puido establecer unha volta cronometrada na segunda sesión e non puido clasificar.

Carreira

Schumacher liderou desde a pole position no comezo da carreira, mentres que Barrichello e Berger chocaron na primeira curva. Ningún dos pilotos retirouse como resultado directo da colisión, aínda que finalmente fixérono, pero Berger viuse obrigado correr pola herba e perder posicións. Coulthard subiu ao quinto lugar desde o seu noveno posto de saída, pero o seu auto se calou en boxes na 16ª volta. Malia retirarse cando ía no duodécimo posto na volta 32, describiu a súa carreira como un "bo debut en xeral".^[3] Mentres que Williams logrou a súa primeira vitoria da tempada, e primeira logo da morte de Ayrton Senna, o líder do campionato Michael Schumacher terminou segundo, malia estar atascado na quinta velocidade durante a maior parte da carreira. Sabendo que tiña un problema importante,^[3] logrou facer unha parada en boxes (e arrincar da parada en boxes en 5ª marcha), e durante o transcurso da carreira non cedeu nada ao ritmo do líder, Hill. Tivo que cambiar o seu estilo de condución para atopar novas traxectorias e vértices de curva, e a súa experiencia pasada como piloto de World Sports Car axudouno a facelo.^[4] Logo das paradas en boxes, Mika Häkkinen estaba no terceiro lugar co McLaren detrás de Hill e Schumacher, logo de estar temporalmente diante de Schumacher ao principio da carreira. O motor de Häkkinen fallou, aínda que cedeu o lugar ao seu compañeiro de equipo Martin Brundle. Brundle retirouse logo dunha explosión na parte traseira do seu auto na primeira curva. Mark Blundell, co Tyrrell, completou as celebracións do podio.

Post-carreira

Logo da carreira, o equipo Williams emocionouse moito coa vitoria de Hill.

Non creo que coñeza un mes tan difícil. Todos en Williams pasaron por un momento terrible. Esta vitoria debe ser para eles e para todos os seareiros de Ayrton Senna aos que coñecín en Brasil. Querían que Williams tivese éxito. Era importante facelo ben nesta carreira e gañala é mellor do que esperaba.

Damon Hill falando de Senna Transcrición da gravación desde Grand Prix Racing.

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Tempo Q1	Tempo Q2	Diferenza
1	5	Michael Schumacher	Benetton-Ford	1:23.426	1:21.908
2	0	Damon Hill	Williams-Renault	1:24.716	1:22.559	+0.651
3	7	Mika Häkkinen	McLaren-Peugeot	1:24.580	1:22.660	+0.752
4	6	JJ Lehto	Benetton-Ford	1:25.587	1:22.983	+1.075
5	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	1:25.990	1:23.594	+1.686
6	27	Jean Alesi	Ferrari	1:24.997	1:23.700	+1.792
7	28	Gerhard Berger	Ferrari	1:26.121	1:23.715	+1.807
8	8	Martin Brundle	McLaren-Peugeot	1:26.614	1:23.763	+1.855
9	2	David Coulthard	Williams-Renault	1:27.428	1:23.782	+1.874
10	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	1:27.017	1:23.969	+2.061
11	4	Mark Blundell	Tyrrell-Yamaha	1:25.863	1:23.981	+2.073
12	30	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Mercedes	1:25.115	1:24.254	+2.346
13	15	Eddie Irvine	Jordan-Hart	1:26.368	1:24.930	+3.022
14	24	Michele Alboreto	Minardi-Ford	1:26.595	1:24.996	+3.088
15	10	Gianni Morbidelli	Footwork-Ford	1:27.459	1:25.018	+3.110
16	20	Érik Comas	Larrousse-Ford	1:26.097	1:25.050	+3.142
17	19	Olivier Beretta	Larrousse-Ford	1:28.011	1:25.161	+3.253
18	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	1:25.502	1:25.247	+3.339
19	26	Olivier Panis	Ligier-Renault	1:27.872	1:25.577	+3.669
20	25	Éric Bernard	Ligier-Renault	1:28.289	1:25.766	+3.858
21	9	Christian Fittipaldi	Footwork-Ford	1:27.631	1:26.084	+4.176
22	12	Johnny Herbert	Lotus-Mugen-Honda	28:05.683	1:26.397	+4.489
23	11	Alessandro Zanardi	Lotus-Mugen-Honda	1:30.379	1:27.685	+5.777
24	31	David Brabham	Simtek-Ford	1:30.797	1:28.151	+6.243
25	34	Bertrand Gachot	Pacific-Ilmor	1:34.318	1:28.873	+6.965
26	33	Paul Belmondo	Pacific-Ilmor	1:31.750	1:30.657	+8.749
27	32	Andrea Montermini	Simtek-Ford	1:31.111	sen tempo	+9.203

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	0	Damon Hill	Williams-Renault	65	1:36:14.374	2	10
2	5	Michael Schumacher	Benetton-Ford	65	+24.166	1	6
3	4	Mark Blundell	Tyrrell-Yamaha	65	+1:26.969	11	4
4	27	Jean Alesi	Ferrari	64	+1 volta	6	3
5	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	64	+1 volta	18	2
6	15	Eddie Irvine	Jordan-Hart	64	+1 volta	13	1
7	26	Olivier Panis	Ligier-Renault	63	+2 voltas	19
8	25	Éric Bernard	Ligier-Renault	62	+3 voltas	20
9	11	Alessandro Zanardi	Lotus-Mugen-Honda	62	+3 voltas	23
10	31	David Brabham	Simtek-Ford	61	+4 voltas	24
11	8	Martin Brundle	McLaren-Peugeot	59	Motor	8
Ret	6	JJ Lehto	Benetton-Ford	53	Motor	4
Ret	7	Mika Häkkinen	McLaren-Peugeot	48	Motor	3
Ret	12	Johnny Herbert	Lotus-Mugen-Honda	41	Trompo	22
Ret	14	Rubens Barrichello	Jordan-Hart	39	Trompo	5
Ret	9	Christian Fittipaldi	Footwork-Ford	35	Motor	21
Ret	2	David Coulthard	Williams-Renault	32	Eléctrico	9
Ret	34	Bertrand Gachot	Pacific-Ilmor	32	á rota	25
Ret	28	Gerhard Berger	Ferrari	27	Caixa de cambios	7
Ret	10	Gianni Morbidelli	Footwork-Ford	24	Sistema combustible	15
Ret	30	Heinz-Harald Frentzen	Sauber-Mercedes	21	Caixa de cambios	12
Ret	20	Érik Comas	Larrousse-Ford	19	Radiador	16
Ret	3	Ukyo Katayama	Tyrrell-Yamaha	16	Motor	10
Ret	24	Michele Alboreto	Minardi-Ford	4	Motor	14
Ret	33	Paul Belmondo	Pacific-Ilmor	2	Trompo	26
NTS[5]	19	Olivier Beretta	Larrousse-Ford	0	Motor	17
NSC	32	Andrea Montermini	Simtek-Ford
Fonte:[6]

Posicións logo da carreira

Clasificación no campionato de pilotos Pos Piloto Puntos 1 Michael Schumacher 46 2 Damon Hill 17 3 Gerhard Berger 10 4 Jean Alesi 9 5 Rubens Barrichello 7

Clasificación do campionato de construtores Pos Construtor Puntos 1 Benetton-Ford 46 2 Ferrari 25 3 Williams-Renault 17 4 Jordan-Hart 11 5 McLaren-Peugeot 10

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.