George Follmer

George Follmer, nado en Phoenix (Arizona) o 27 de xaneiro de 1934 é un expiloto de automobilismo estadounidense.

George Follmer

Biografía
Nacemento	27 de xaneiro de 1934 (91 anos) Phoenix, Estados Unidos de América
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un, piloto de automobilismo
Deporte	automobilismo
Participou en
	24 Horas de Le Mans
Premios
Motorsports Hall of Fame of America

A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1

Traxectoria

A súa familia mudouse a California cando era só un bebé. Follmer comezou a súa carreira cun Volkswagen Beetle competindo en Gymkhanas nos aparcadoiros de San Gabriel Valley no Sur de California.

Follmer correu na serie do campionato USAC nas tempadas de 1967-1971 e 1974, con 25 carreiras profesionais, incluíndo as carreiras das 500 Millas de Indianápolis de 1969 a 1971. Terminou entre os dez primeiros 11 veces, coa súa única vitoria en 1969 no Phoenix International Raceway. O seu mellor final nas 500 Millas de Indianapolis foi en 1971. Comezou 29º e terminou na 15ª posición pilotando o Offy turbo de Grant King Racer.

En 1973, Follmer competiu na Fórmula 1 co equipo Shadow de Don Nichols. Participou no seu primeiro Gran Premio, no Gran Premio de Suráfrica de 1973, á idade de 39 anos e 1 mes, converténdose no debutante máis vello da F1 desde a década de 1950, unha distinción que aínda mantén.^[1] Nas 13 carreiras do Campionato, os seus mellores resultados foron un podio, 3º no Gran Premio de España de 1973 e 6º en Suráfrica, o que lle outorgou o posto décimo itavo no Campionato de Pilotos con cinco puntos. Tamén competiu en varias carreiras fora do campionato.

AMC Javelin de Follmer de 1968

Follmer tamén tivo éxito noutras series de carreiras. En 1965 gañou o United States Road Racing Championship da SCCA. Follmer gañou dúas carreiras no SCCA Continental Championship de 1970 para os coches de Fórmula A, colocándose sexto na clasificación. Gañou o campionato Trans-Am en 1972, gañando catro carreiras cun AMC Javelin e 1976, pilotando un Porsche 934 Turbo.

En 1972, Follmer foi o campión da Can-Am, substituíndo ao ferido Mark Donohue nun Porsche 917/10 do equipo Penske Racing, facendo que a prensa de carreiras alcumase a Follmer como "George Am". Foi bicampión en 1973 pilotando para Rinzler e 1974 nun Shadow. Logrou 6 vitorias e 13 podios en tres anos. É o único piloto que gañou o campionato Can-Am e Trans-Am o mesmo ano.

Follmer competiu na serie NASCAR na Winchester Cup en 1974, con 13 aparicións das 30 carreiras. Logrou tres acabados no top 5 e unha pole position. En 1974 e 1975, correu a International Race of Champions, onde gañou unha carreira.

En 1977 regresou á resucitada Can-Am, acabando sexto en 1977 e o quinto en 1978.

Logo da súa retirada, regresou ás carreiras nas 24 Horas de Le Mans de 1986, obtendo un prestixioso terceiro posto cun Porsche 956.

Aínda que se retirou da competición profesional dos deportes de motor, Follmer aínda compite en carreiras de época, moitas veces pilotando os mesmos coches nos que competiu durante o seu apoxeo.

Ademais da súa andaina nas carreiras, Follmer tamén posuía un concesionario Porsche-Audi-Subaru en Pomona, California, e posteriormente mudouse a Montclair, California, desde 1977 ata 1990.

Rexistro de carreiras

Resultados nas 24 Horas de Le Mans

Ano	Equipo	Co-Pilotos	Coche	Clase	Voltas	Pos.	Clase Pos.
1966	North American Racing Team	Charlie Kolb	Ferrari Dino 206S	P 2.0	9	Ret	Ret
1986	Joest Racing	John Morton Kenper Miller	Porsche 956	C1	355	3º	3º

American open-wheel racing

(clave) (Carreiras en grosa indican pole position)

Campionato USAC

Resultados no USAC Championship Car
Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	23	24	25	26	27	28	Pos.	Pts
1967	Rolla Vollstedt	Vollstedt	Ford	PHX	TRE	INDY	MIL	LAN	PPR	MOS	MOS	IRP 17	LAN	MTR	MTR	SPR	MIL	DSF	INF	TRE 21	SAC	HAN	PHX	RSD 6								27º	230
1968	George R. Bryant	Cheetah	Ford	HAN 11	LVS 15	PHX 24	TRE	INDY NSC	MIL	MOS 11	MOS 10	LAN	PPR	CDR	NAZ	IRP	IRP	LAN	LAN	MTR	MTR	ISF	MIL	DSF	INF	TRE	SAC	MCH	HAN	PHX	RSD 8	32º	206
1969	George Follmer	Cheetah	Chevy	PHX 1	HAN 9								IRP 6	IRP 3	MIL 11	ISF	DOV	DSF	INF	BRN 6	BRN 6	TRE	SAC	SIR 15	SIR 6							16º	880
			Ford			INDY 27	MIL	LAN	PPR	CDR	NAZ	TRE
	STP Racing	Lotus 56	Offy																							PHX NSC
			Plymouth																								RSD 14
1970		Brawner Hawk	Ford	PHX	SON	TRE	INDY 31	MIL	LAN	CDR	MCH				ONT 20	DSF	INF	SED	TRE	SAC	PHX											NC	0
	George Walther	Morris	Ford									IRP 21	ISF	MIL
1971	Grant King	Kingfish 70	Offy 159 ci turbo	RAF	RAF	PHX	TRE	INDY 15	MIL	POC	MCH	MIL	ONT	TRE	PHX																	NC	0
1975	American Kids Racer	Eagle 72	Offy 159 ci turbo	ONT	ONT 8	ONT DNS	PHX	TRE	INDY NSC																							NC	0
	Adams Automotive	Eagle 72	Offy 159 ci turbo						INDY NSC	MIL	POC	MCH	MIL	MCH	TRE	PHX

500 Millas de Indianápolis

Ano	Chasis	Motor	Saída	Final	Equipo
1968	Cheetah	Ford	NSC		George R. Bryant
1969	Cheetah	Ford	27	27	George Follmer
1970	Brawner Hawk	Ford	21	31	STP Racing
1971	Kingfish	Offenhauser	29	15	Grant King
1975	Eagle	Offenhauser	NSC		American Kids Racer
	Eagle	Offenhauser	NSC		Adams Automotive

NASCAR

(key) (Bold – Pole position awarded by qualifying time. Italics – Pole position earned by points standings or practice time. * – Most laps led.)

Winston Cup Series

Resultados nas Winston Cup Series da NASCAR
Ano	Equipo	Nº	Construtor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21	22	23	24	25	26	27	28	29	30	31	Pos.	Pts	Ref
1972	Frasson Racing	18W	Dodge	RSD	DAY	RCH	ONT 49	CAR	ATL	BRI	DAR	NWS	MAR	TAL	CLT	DOV	MCH	RSD	TWS	DAY	BRI	TRN	ATL	TAL	MCH	NSV	DAR	RCH	DOV	MAR	NWS	CLT	CAR	TWS	120º	9	[2]
1974	Bud Moore Engineering	15	Ford	RSD 18	DAY 20	RCH	CAR 5	BRI 28	ATL 4	DAR 22	NWS 6	MAR 22	TAL 28	NSV 6	DOV 5	CLT																			29º	230.49	[3]
	Penske Racing	16	AMC														RSD 33	MCH	DAY	BRI	NSV	ATL	POC	TAL	MCH	DAR	RCH	DOV	NWS	MAR	CLT	CAR
	Donlavey Racing	90	Ford																														ONT 32
1975	Moyer Racing	33	Chevy	RSD	DAY 24	RCH	CAR	BRI	ATL	NWS	DAR	MAR	TAL	NSV	DOV	CLT																			74º	167	[4]
	Michael Brockman	50	Chevy														RSD 29	MCH	DAY	NSV	POC	TAL	MCH	DAR	DOV	NWS	MAR	CLT	RCH	CAR	BRI	ATL	ONT
1986	Midgley Racing	29	Chevy	DAY	RCH	CAR	ATL	BRI	DAR	NWS	MAR	TAL	DOV	CLT	RSD	POC	MCH	DAY	POC	TAL	GLN 18	MCH	BRI	DAR	RCH	DOV	MAR	NWS	CLT	CAR	ATL	RSD 36			76º	164	[5]
1987				DAY	CAR	RCH	ATL	DAR	NWS	BRI	MAR	TAL	CLT	DOV	POC	RSD 40	MCH	DAY	POC	TAL	GLN	MCH	BRI	DAR	RCH	DOV	MAR	NWS	CLT	CAR	RSD 16	ATL			70º	163	[6]
1988		50W	Pontiac	DAY	RCH	CAR	ATL	DAR	BRI	NWS	MAR	TAL	CLT	DOV	RSD NSC	POC	MCH	DAY	POC	TAL	GLN	MCH	BRI	DAR	RCH	DOV	MAR	CLT	NWS	CAR	PHO	ATL			NA	-	[7]

500 Millas de Daytona

ano	Equipo	construtor	Saída	Final
1974	Bud Moore Engineering	Ford	5	20
1975	Moyer Racing	Chevrolet	40	24

International Race of Champions

(clave) (Grosa – Pole position. * – Máis voltas liderando.)

International Race of Champions results
Ano	Construtor	1	2	3	4	Pos.	Pts	Ref
1973–74	Porsche	RSD 4	RSD 1	RSD 5	DAY 5	5º	-	[8]
1974–75	Chevy	MCH 5	RSD 2	RSD 5	DAY 8	7º	-	[9]

Resultados completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	Pos.	Pts
1973	UOP Shadow Racing Team	Shadow DN1	Ford Cosworth DFV 3.0 V8	ARX	BRA	RSA 6	ESP 3	BEL Ret	MON NTS	SWE 14	FRA Ret	GBR Ret	NED 10	ALE Ret	AUT Ret	ITA 10	CAN 17	USA 14	13º	5