Galega 100%

O selo Galega 100% identifica o leite de orixe galega para marca-la diferenza co leite foráneo. Aplícase desde o 7 de febreiro de 2011 na etiquetaxe e publicidade do leite de vaca e os produtos lácteos que se obteñan del. A maiores de identifica-la orixe do leite, garante tamén a rastrexabilidade do leite desde a granxa na que se obtivo ata que chega ó consumidor final.

Cartel do selo.

Só poderán usar este selo aqueles operadores certificados polo Laboratorio Interprofesional Galego da Análise do Leite (LIGAL), única entidade certificadora da marca. O LIGAL analiza os parámetros da produción diaria do leite.

A primeira empresa en adherirse a este sistema de calidade foi Feiraco, coa súa marca propia e maila de Unicla.

Requisitos

Ha proceder de explotacións gandeiras rexistradas nun Rexistro de Calidade Diferenciada establecido polo Decreto 57/2010. Estas explotacións deben cumprir unha serie de requisitos de calidade que superan os establecidos como mínimos pola normativa europea.

Estas explotacións deberán:

• Certificar que están saneadas.
• Ofrecer un leite que cumpra os seguintes parámetros:
  • Un número igual ou inferior a 90.000 colonias de xermes por mililitro durante un período previo de dous meses.
  • Un contido igual ou inferior a 350.000 células somáticas por mililitro durante un período previo de tres meses ^[1].
  • Ausencio de residuos de antibióticos durante os últimos seis meses.
• Non ter sido sancionadas nos últimos seis meses por incumprimentos en materia de sanidade ou benestar animal nin de seguridade alimentaria.

A presenza de flora bacteriana no leite cru é algo normal pero se os recontos microbiolóxicos dan cifras altas detectan, como explicación máis plausible, condicións hixiénicas deficientes durante a muxidura ou na manipulación posterior do leite, ou tamén unha refrixeración insuficiente. Tamén é algo normal a presenza de células somáticas, fundamentalmente leucocitos ou glóbulos brancos xunto a un 1-2% de células epiteliais procedentes da descamación da glándula mamaria. Unha vaca sa pode presentar cifras de 100.000-200.000 pero valores por riba das 400.000 indican a existencia dunha mamite subclínica, e a normativa vixente prohibe a súa comercialización.