Froilán II

Froilán II,^[1] ou Froila II, Adefónsiz (en castelán e asturiano Fruela) nado cara o 874 (fl. 886) e finado en agosto de 925,^[2] foi rei de Asturias entre 910 e 924, e rei de toda Galiza^[3][4] desde 924 ata 925^[5]. O seu pai era Afonso III e a súa nai Ximena Garcés de Pamplona. En 910 Froila e dous dos seus irmáns destituíron ao seu pai e dividiron o reino entre eles. Froila, o irmán menor, levou a parte norte (Asturias); Ordoño tomou Galicia; e García, o maior, levou León.

Froilán II

Biografía
Nacemento	874 Oviedo, España
Morte	agosto de 925 (50/51 anos) provincia de León, España
Causa da morte	Lepra
Lugar de sepultura	Catedral de León
Monarca do Reino de León
924 – 925 ← Ordoño II de Galicia e León – Afonso Froilaz →
Monarca do Reino de Asturias
910 – 924 ← Afonso III de Oviedo
Datos persoais
Relixión	Cristianismo
Actividade
Ocupación	monarca
Outro
Título	Rei de Asturias Rei de León
Familia	Dinastía ástur-leonesa
Cónxuxe	Urraca bint Abd Allah (917–925) Nunilona Ximena (910–917)
Fillos	Afonso Froilaz  () Nunilona Ximena
Pais	Afonso III de Oviedo   e Ximena Garcés
Irmáns	Ordoño II de Galicia e León García I de León

Traxectoria

Froila mantiña boas relacións co seu irmán Ordoño II, quen aparentemente tiña a hexemonía. Conspiraron para lle arrebatar o trono a seu pai, e Froila asinou os diplomas de Ordoño como Froila frater confirmat ("Froila o irmán confirma").^[2] Cando Ordoño morreu en 924, os magnates e o clero non fixeron caso dos seus herdeiros e elixiron rei a Froila na cidade de León. Froila nunca fora popular entre os nobres e os seus súbditos, e a súa elección foi posta en dúbida por algúns, que a vían como unha probable usurpación. Asasinou a Gebuldo e Aresindo, fillos de Olmundo, que afirmaban descender do rei Vitiza e, así, alienou aínda máis á nobreza. Por isto, relátase nas crónicas, foi condenado a un reinado de só catorce meses. Segundo Ramón Menéndez Pidal, exiliou ao bispo Frunimio de León, parente de Olmundo. En calquera caso, só reinou catorce meses e morreu de lepra en agosto de 925.^[2]

Tras a morte de Froila, houbo varios demandantes, entre eles o seu irmán menor Ramiro (que parece que casou coa raíña viúva Urraca e usou o título real pero finalmente non tivo éxito) ^{[Cómpre referencia]} e os fillos do seu irmán Ordoño II, xunto con os seus propios fillos pequenos. Hai certo debate sobre a inmediata sucesión, aínda que finalmente, a súa familia perdeu ante a do seu irmán Ordoño.

Segundo o bispo Paio, deixou tres fillos de Nunila: Afonso, Ordoño e Ramiro. Ibn Khaldún dálle a Ordoño e Ramiro a Urraca e deixa aberta a posibilidade doutros fillos de calquera das dúas esposas. ^{[Cómpre referencia]}

Familia

Froila casou dúas veces, a antes de 911 con Nomilia Ximénez (tamén coñecida como Nunilo Ximena), filla do rei de Navarra Sancho Garcés. Porén en 917 xa estaba casado coa súa segunda esposa, Urraca bint Abd Allah, filla do gobernador Banu Qasi de Tudela. Dos seus matrimonios tivo polo menos tres fillos, Afonso, Ramiro e Ordoño, dos cales ningún herdaría o trono.^[2]

Descendencia

Tivo catro fillos:

1. Afonso Froilaz, con Nunila.
2. Ordoño Froilaz, con Nunila ou Urraca.
3. Ramiro Froilaz, con Nunila ou Urraca.
4. Aznar Fuela, fillo bastardo.

Ascendencia

Devanceiros de Froila II

16. Vermudo I

8. Ramiro I de Galicia

17. Numila

4. Ordoño I de Galicia

9. Paterna

2. Afonso III de Galicia

5. Munia

1. Froila II

24. Íñigo Ximénez

12. Íñigo Arista

25. Oneca

6. García Íñiguez de Pamplona

26. ?

13. Oneca Velázquez

27. ?

3. Ximena Garcés

14. ?

7. Urraca Ximenes

15. ?