Vitiza

Vitiza^[1][2][3] ou Witiza^[4] foi rei de Galiza entre o ano 694 e o 710, e ademais de Hispania e Septimania dende o ano 702. Convocou o XVIII concilio de Toledo. Tratou de atraer á nobreza e aos xudeus.^[5] Foi un dos últimos reis visigodos, sucedido por Don Rodrigo e precedido polo seu pai Éxica.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Vitiza (homónimos).

Vitiza

Biografía
Nacemento	c. 686
Morte	710 (23/24 anos) Toledo, España
Rei dos visigodos
700 – 710 ← Éxica – Rodrigo →
Rei dos suevos
694 – 710
Actividade
Ocupación	monarca
Outro
Título	Rei
Fillos	Ardabasto, Olmund, Akhila II
Pai	Éxica
Irmáns	Opas
Descrito pola fonte	Allgemeine Deutsche Biographie

Traxectoria

Suroeste europeo arredor do ano 600 d.C onde se reflicten tres diferentes territorios baixo goberno visigodo; Galicia (Gallaecia), España (Hispania), e Septimania.

Foi nomeado rei de Galicia polo seu pai,^[6] quen mantivo o goberno do reino dos visigodos en tanto que o fillo rexía o dos suevos^[7]. Vitiza, estableceu a corte real en Tui^[8][9], e foi un gobernante máis suave có seu pai e incluso convidou ós nobres desterrados a volver ao reino, devolvéndolles as súas posesións. Antes da súa morte asociou o seu trono ó seu fillo, Akhila II, mentres que outros nobres tomaron partido por Roderik, Rodrigo, que finalmente accedería ó trono non sen oposición dos chamados vitizianos, que un ano despois, no 711, abrirían as portas da Península ós musulmáns, pondo punto e remate ó reino visigodo.

Triente de ouro cuñado en Braga, Galicia, no que se representa a Witiza como rei.

Nas crónicas do rei Afonso III, xa no século IX, dise que Vitiza rexía Galiza desde Tui, de xeito que o seu pai Éxica gobernaba o reino dos godos e o fillo o dos suevos.^[7]

Uitizanem, quern rex in uita sua in regno participem fecit et eum in Tudensem ciuitatem auitare precepit, ut pater teneret regnum Gotorum et filius Sueuorum. Qui ante filii electionem regnauit annis X et cum filio a. V. (CHRONICA ROTENSIS, 4)