Cidade Vella da Coruña
núcleo vello da cidade da Coruña From Wikipedia, the free encyclopedia
A Cidade Vella da Coruña correspóndese co primitivo asentamento urbano e está declarada Monumento histórico-artístico. No seu interior están a maior parte dos edificios históricos, e as súas rúas conservan aínda o seu antigo trazado, así como un gran número de casas de porte antigo. Foi declarada conxunto histórico-artístico polo decreto 29/1984 do 29 de maio.[2] O proceso de peonalización comezou en agosto de 2014[3] e culminou en xuño de 2018.[4]
| Cidade Vella da Coruña | |
|---|---|
 Murallas no Paseo do Parrote, xusto embaixo do Xardín de San Carlos | |
| Concello | A Coruña |
| Coordenadas | 43°22′12″N 8°23′31″O |
| Poboación | 2563[1] hab. (2015) |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
A orixe da Cidade Vella da Coruña provén da fundación oficial da vila en xuño de 1208. Nos seus inicios a cidade consistía nun núcleo situado arredor da igrexa de Santa María e o pequeno barrio portuario do Parrote, coa igrexa de Santiago. Foi durante varios séculos o conxunto da cidade ata que o crecemento da poboación superou o recinto amurallado.
Ao longo dos séculos XVI e XVII a cidade viu xurdir os núcleos de San Tomé, barrio agrícola, e a Pescadería, que se converteu na zona mercantil de comercial. Nese tempo a Cidade Alta era a zona máis nobre da Coruña e concentraba os principais edificios públicos, como o Concello, a Casa da Moeda e a Real Audiencia. Fóra do recinto tivéronse que instalar os conventos de San Domingos e San Francisco, debido ás restricións lexislativas.
As fortificacións que protexían o recinto da Cidade Vella tiveron a súa orixe no reinado de Henrique III, nos últimos anos do século XIV. Consérvanse restos das murallas defensivas, así como tres portas que abrían a cidade ao mar ao longo do paseo do Parrote, fronte á baía: a porta de San Miguel, construída en 1607 fronte ao Castelo de San Antón, a porta do Cravo, que se atopa fronte ao Xardín de San Carlos, e que foi construída en 1676 e a porta da Cruz ou do Parrote, fronte ao Palacio da Capitanía Xeneral, que é tamén do ano 1676. Tamén se conserva o baluarte coñecido como a Fortaleza Vella, que é o actual Xardín de San Carlos.
No interior das murallas atópanse a igrexa de Santiago, a máis antiga da cidade, e a Colexiata de Santa María do Campo, ademais doutros dous edificios relixiosos, os conventos de San Domingos e de Santa Bárbara, na praza das Bárbaras. Xunto á praza de Azcárraga está o palacio de Capitanía.
Na Cidade Vella da Coruña están tamén as que foron residencias de Rosalía de Castro, José Cornide e Francisca Herrera Garrido. As casas de María Pita e Emilia Pardo Bazán foron convertidas en casas-museo. A última é ademais a sede da Real Academia Galega.
Fóra do núcleo central están o Museo Militar, a Capela da Venerable Orde Terceira, o antigo Hospital Militar (actual Hospital Abente y Lago), a Fundación Luís Seoane e o reitorado da Universidade da Coruña.
Porta da Cruz
Porta do Cravo
Casas nas que residiron Francisca Herrera Garrido (esquerda) e Rosalía de Castro (dereita) na rúa do Príncipe
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
