Cardamomo
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
O termo cardamomo[1], emprégase para nomea-las especias procedente de tres xéneros da familia Zingiberaceae: Elettaria, Amomum e Aframomum. Esta planta empregouse por vez primeira cara ao ano 700, na India meridional. Importouse a Europa cara ao ano 1200. O cardamomo provén das selvas tropicais da India meridional, Sri Lanka, Malaisia e Sumatra pero na actualidade cultívase tamén no Nepal, na Tailandia e na América Central, sendo Guatemala, o meirande produtor mundial.
| Cardamomo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||
| |||||||||||
| Xéneros | |||||||||||
|
Aframomum | |||||||||||
No continente asiático, o cardamomo recóllese sobre todo nas plantacións comerciais do sur da India e Sri Lanka, nos meses de outubro e decembro. Na Latinoamérica é coñecido polo xeral co nome de granado do paraíso.
Entre os seus compoñentes activos atopamos un 4% de aceite volátil incluídos o terpineol, o cineol, o limoneno, o sabineno e o pineno, amidón e ácidos graxos. Grazas a estes ingriedentes, o cardamomo é carminativo, estimulante, antiespasmódico, sialagogo -que provoca a secreción da saliva-, orexíxeno -que produce apetito- e aromático.
Esta herba pódese empregar para tratar a dispepsia ou indixestión flatulenta e aliviar os cólicos. Ademais, estimula o apetito e provoca unha maior produción de saliva. De igual forma, engádese ós purgantes como condimento carminativo, axuda a combater a halitose e pode contrarrestrar a diarrea.
Para consumilo debe prepararse unha infusión. Vérquese nunha cunca de auga fervendo sobre 1 cullerada de sementes acabadas de machacar e déixase repousar durante quince minutos. A dose é dunha cunca tres veces ao día, e para tratar a flatulencia ou a inapetencia, cómpre bebe-la media hora antes das comidas. Así mesmo, pode tomarse en forma de viño quente como reconstituínte e emprégase en po, tintura ou varias preparacións farmacolóxicas como aceites e extractos líquidos.
Adicionalmente, o cardamomo é moi empregado culinariamente, sobre todo na India, para engadir un sabor picante ás comidas a base de arroz. Pola súa parte, os árabes emprégano no café. Tamén se considera que ten efectos afrodisíacos.
Os tres principais xéneros da familia do xenxibre que son xeralmente designadas como cardamomo teñen a seguinte distribución xeográfica:
O cardamomo emprégase na gastronomía da India e na asiática na elaboración de carís, arroces, sobremesas, pasteis, pans, bolos, galletas e como aroma para bebidas como o té. Nos países escandinavos emprégase en bolos e galletas xunto co cravo, o xenxibre e a canela.
Tamén se usa para prepara-lo café turco ou árabe. Á auga co café de gran acabado de moer engádense as sementes de cardamomo enteiras e déixase ferver, posteriormente engádese un pouco de auga fría para que decante o café moído e extráense as sementes de cardamomo. Isto confírelle ao café propiedades cordiais (tónico cardíaco) e carminativas (antiflatulento).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
