santo titular ou virxe que se considera protector dunha nación, localidade, grupo de persoas etc. From Wikipedia, the free encyclopedia
Na Igrexa católica e nas ortodoxas, nas cales se cre na intercesión dos santos, o patrón,[1]padrón,[2]padroeiro[3] ou avogado[4] é un santo que ten unha afinidade especial cunha comunidade ou un grupo específico de persoas e a cuxa intercesión se acollen os membros deses colectivos. O termo (do latín, patrōnus) é sinónimo de defensor e protector. Os santos patróns son considerados por moitos crentes como intercesores e avogados ante Deus, sexa dunha nación, un pobo, un lugar, unha nación, unha profesión, unha clase...[5]
O Concilio Vaticano II expresou o vínculo de veneración cara aos santos cuxos carismas os facían recomendables á devoción e imitación dos fieis.
En España (mais sobre todo en Galiza) a maior parte das localidades teñen un patrón e unha patroa, en cuxa honra se celebran as festas maiores da localidade. Os patróns son santos ou advocacións de Cristo e as patroas santas ou advocacións da Virxe María.
As parroquiascatólicas adoitan estar baixo a advocación dun santo. Non debe confundirse haxiotopónimo, pois son distintos en que:
unha advocación é máis inestable no tempo e no espazo, pois a igrexa católica pode mudala, modificar a parroquia (disolvela, segregala ou xuntala con outra) ou instaurar varias advocacións simultáneas (San Cosme e San Damián, por exemplo teñen certa tendencia a ir xuntos, ademais de que en moitas parroquias galegas hai un santo ou unha santa e ademais unha Virxe guardiá); pola contra, un haxiotopónimo é o nome dun lugar e non desaparece ata que alguén non lle chame así a ese sitio (lamentablemente con frecuencia crecente debido á desaparición ou emigración da xente maior e ó esquecemento da xente nova);
unha advocación segue sentíndose como nome de persoa, mentres que un haxiotopónimo perde esta transparencia semántica;
a evolución fonolóxica dunha advocación é máis conservadora pois aínda é transparente (Sanctus Facundus > San Fagundo), mentres que un haxiotopónimo tamén segue as leis fonéticas de evolución da lingua pero podendo diverxer da lingua común (Sanctus Bartolomeus > Samertolameu; Sanctus Hadrianus > Santradán (Cobres, Vilaboa), os dous na Comarca do Morrazo; Sanctus Genesius > concello de Sanxenxo na provincia de Pontevedra; Sanctus Tirsus > concello de Santiso na provincia da Coruña);
Declaráronse ademais patróns de enfermos cunha doenza específica, a santos que, polo xeral, experimentaron a mesma doenza, ou unha similar en canto ás súas implicacións sociais.
enfermos de artroses - Santo Afonso María de Ligorio;
enfermos de cancro - Santos Ezequiel Moreno e Peregrino Laziosi;
Surhone, Lambert M; Tennoe, Mariam T; Henssonow, Susan F (2010). Patron Saint(en inglés). Saarbrücken (Alemaña): VDM Verlag Dr. Mueller AG & Co. ISBN978-6-1345-8375-6. Consultado o 7 de abril de 2012.