From Wikipedia, the free encyclopedia
A policía é unha forza de seguridade encargada de velar polo mantemento da orde pública e a seguridade dos cidadáns e sometida ás ordes das autoridades políticas. Chámase tamén policía a cada axente pertencente a dita organización.
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2015.) |
A palabra "policía" provén da lingua francesa e o seu uso data do século XVIII. A súa orixe está no latín politīa que procede do grego πολιτεία, de πολις, "cidade", que se refire ao goberno ou á administración do Estado.
Desde 1991 o CNP (Corpo Nacional de Policía) ten unha sección adscrita a Galicia co nome de policía autonómica de Galicia, pero que carece das funcións das policías propiamente autonómicas de Euskadi, Navarra e Cataluña.
En España coexisten como forzas policiais de carácter estatal:
Ademais destas dúas forzas estatais, existen policías autonómicas, como
así como policías locais ou municipais. O mapa policial do Estado complétase coas "Unidades Adscritas do Corpo Nacional de Policía" aos gobernos autonómicos de Galiza (Policía Autonómica Galega), Valencia, Andalucía e Asturias, estando prevista a súa implantación noutras comunidades como Aragón e Canarias.
As orixes da policía en España remóntase ás milicias municipais. No Antigo Réxime as funcións policiais estaban baixo a responsabilidade do xuíz da xurisdición local que nomeaba un alguacil, que xunto cos chamados "corchetes" patrullaban as cidades.
A primeira policía do estado español é a de Barcelona, creada pola administración napoleónica na cidade para afogar os levantamentos antifranceses dentro da cidade, Fernando VII mandou crear a policía do reino en 1824 en plena Década Ominosa a través dunha real cédula pero o corpo como tal non chegou a callar manténdose só no papel, aínda que si había corpos de seguridade que eran extensións do propio exército e serviron para a vixilancia dos liberais.
Durante a rexencia de María Cristina e o reinado de Sabela II a policía foi organizándose seguindo o modelo francés, aínda que o protagonismo da seguridade en tódolos ámbitos civís estivo a cargo da Garda Civil, excepto en Madrid e Barcelona, onde a seguridade cidadá estaba a cargo da policía urbana. En 1829 creou o Corpo de Carabineiros, encargado da vixilancia das costas e as fronteiras e a cargo do Ministerio de Facenda. En 1833 o estatuto real creou a Milicia urbana mentres o resto do territorio era vixiado pola Micilia nacional, un dos precedentes da policía, formada por voluntarios do lugar e armados polo estado en tarefas de vixilancia (sobre todo contra partidas carlistas e bandoleiros) e mantemento da orde.
A finais da rexencia de Baldomero Espartero fundouse o "Cuerpo de Protección y Seguridad" en 1844, un corpo civil de policía e no mesmo ano creouse a Garda Civil que herdou as responsabilidades da Milicia nacional. En 1887 determinouse que a policía comprendía dous servizos: o de Vixilancia e o de Seguridade, dependentes ambos do Ministerio da Gobernación, o que hoxe é o Ministerio de Interior. Mentres a Garda Civil se deixaba para a vixilancia do campo e das vilas, a policía reservouse para as cidades.
En 1889 déuselle carácter militar aos Carabineros (ao mesmo tempo que á Garda Civil) e a principios do século XX creábase na colonia da Guinea Española a garda colonial, un corpo de seguridade estatal que tiña entre as súas obrigas o mantemento da orde, a protección do territorio e as aduanas.
Un dos piares da ditadura de Miguel Primo de Rivera foi o "somatén" nacional, un corpo parapolicial cos privilexios legais dunha policía sen selo converténdose nunha banda armada de persoas de oficios liberais (empresarios, comerciantes, avogados, médicos, enxeñeiros). En 1928 créase a Policía Foral de Navarra.
Un dos últimos actos da "Dictablanda" foi o Real Decreto do 25 de novembro de 1930, onde se aproba un novo regulamento da policía gobernativa, que se puña baixo o mando directo do Director Xeral de Seguridade (dependente do Ministro de Gobernación), formada por dous corpos: o Corpo de Vixilancia e o Corpo de Seguridade, atribuíndo a ambos carácter civil. Porén, o Corpo de Seguridade rexíase por normas militares, estando os seus compoñentes suxeitos ó Código de Xustiza Militar.
Trala caída do sistema monárquico da Restauración en 1931 e a organización da IIª República española, os seus fundadores decidiron eliminar o somatén nacional e crear un corpo de policía adepto ós ideais republicanos, creando así a Garda de Asalto co persoal do Corpo de Seguridade da policía anterior. Este corpo policial mantívose na súa maioría fiel ante a rebelión de 1936 defendendo a República. Durante a guerra civil española a garda de asalto seguiu existindo no territorio controlado pola República (no territorio franquista foron depurados e os adeptos fusionados coa Garda Civil) mentres o goberno do País Vasco disolveu os corpos de seguridade e creou a Etzaña (o antecedente da actual Ertzaintza). A garda de asalto converteuse na policía republicana por antonomasia, sendo fusionada logo coa Garda civil e dando lugar ao Corpo de Seguridade Interior que foi disolto polo exército franquista e os seus membros depurados e os que aprobaban o expediente pasaron á Policía Armada.
A finais da guerra a seguridade civil quedou a cargo do exército, que coordinaba a Garda Civil e a Falange na seguridade e na represión. A Ertzaña, Mossos d'Esquadra e Garda de Asalto foron abolidas. Nos anos 40 o goberno reorganizou o organigrama quedando os seguintes corpos de seguridade civil do estado baixo a coordinación da DGS (Dirección General de Seguridad) dependente do Ministerio de Interior:
Os carabineros foron fusionados coa Garda civil en 1940.
Durante os anos da transición houbo dúas policías que eran descendentes das anteriores pero con outra organización:
Estes dous corpos foron fusionados na actual CNP (Cuerpo Nacional de Policía).
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Policía  |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
