Gerrit Komrij waard berne, skreau er yn Demonen, yn de Iepenstraat 23 ('yn in arbeidersbuert - type túndoarp')[1] yn Winterswyk. Op de Ryks-HBS skreau er gedichten en oare bydragen yn de skoalkrante. In drukkerij yn Winterswyk printe yn 1963 syn earste bondel fan fjouwer gedichten, Dekonstruktie in vier delen. Foar Komrij wie dat lykwols in sabearedebút, syn wiere debút as dichter wie de bondel Maagdenburgse halve bollen en andere gedichten yn 1968. Yn 1976 skreau er op muzyk fan Boudewijn de Groot it liet Kinderballade, dat in jier letter op single ferskynde. Yn 1979 publisearre er de earste ferzje fan de blomlêzingDe Nederlandse poëzie van de 19de en 20ste eeuw in 1000 en enige gedichten. Nei in fearnsiuw wie dy bibel fan de dichtkeunst fan de Lege Lannen yn 2004 troch útwreiding ta oan in fjirtjinde druk mei de oanpaste titel Nederlandse poëzie van de 19de t/m de 21ste eeuw in 2000 en enige gedichten.
Tegearre mei syn partner, Charles Hofman, emigrearre Komrij 1984 nei Portugal en sette him nei wenjen yn Alvites, yn de bergen fan Trás-os-Montes. Yn 1988 ferhuze er nei Vila Pouca da Beira.
Yn 1990 hold er yn de Piterstsjerke te Leien de Huizingalêzing oan de Universiteit Leien.[2] Trije jier letter ûntfong er de P.C. Hooft-priis foar syn beskôgjend proaza. Op 26 jannewaris2000 waard Komrij troch Nederlânske lêzers útroppen ta earste Dichter des Vaderlands, foar fiif jier. In jannewaris 2004 joech er syn funksje oer; hy waard yn 2005, neidat Simon Vinkenoogad interim de honneurs waarnaam hie, opfolge troch Driek van Wissen en yn 2009 troch Ramsey Nasr.
Gerrit Komrij waakste ta in wurdearre skriuwer en in kritikus dêr't minsken benaud foar wiene. Hy wûn tal fan literêre prizen en krige op 8 febrewaris 2000 in earedoktoraat fan de Universiteit Leien. By gelegenheid fan syn sechtichste jierdei organisearre it Nederlânsk Letterkundich Museum yn 2004 de útstalling Scripta Manent, maar niet altijd – Gerrit Komrij zestig jaar.[3]
Yn 2009 ferskynde de aparte útjefte Dansen op Spijkers, in cd, makke mei komponist Louis Gauthier, mei in part fan Komrij syn wurk yn lietfoarm. Komrij skreau dat jier ek it Grut Diktee fan de Nederlânske Taal en stie oan de widze fan de Turing Nasjonale Gedichtekriich, ynspirearre troch de National Poetry Competition yn it Feriene Keninkryk. Yn 2011 wie er ferteller en skriuwer, yn it teaterstik De zeven zonden van Jeroen Bosch tegearre mei Camerata Trajectina.
Yn 1976 skreau Komrij foar NRC Handelsblad in jier lang kollumns oer telefyzje. De dichter waard sadwaande mear ferneamd by in grutter publyk as resensint dy't net benaud wie om fijannen te meitsjen.[4] De jierren '90 skreau er foar de NRC oer literêre saken. Fan maart 2011 ôf fersoarge er in jier lang it weblog 'Komrij 2.0' op de ynternetside fan de krante oer syn ûnderfinings as 'technologykolumnist' yn de digitale wrâld.[5]
Komrij stoar nei in koart siikbêd yn it Onze Lieve Vrouwe Gasthuis yn Amsterdam.[6]
1970 - Poëzijpriis fan de gemeente Amsterdam foar Alle vlees is als gras, of Het knekelhuis op de dodenakker
2008 - Zilveren Griffel foar De Nederlandse kinderpoëzie in 1000 en enige gedichten
1968 - Maagdenburgse halve bollen en andere gedichten
1969 - Alle vlees is als gras, of Het knekelhuis op de dodenakker
1971 - Ik heb Goddank twee goede longen
1972 - Tutti-frutti
1973 - Op de planken. Episodes uit het leven van de tragédienne Zizi Maëlstrom en de toneelkunstenaar Sacha Culpepper
1974 - Komrij's patentwekker
1974 - Daar is het gat van de deur
1975 - Fabeldieren
1975 - De wonderbaarlijke lotgevallen van Jubal Jubelslee, tekene fan Rodolphe Töpffer, op rym set troch G. Komrij
1977 - De Verschrikking gedichten
1977 - Horen, Zien en Zwijgen. Vreugdetranen over de treurbuis. TV-kritiken
1977 - In het zwarte woud, yn: Drie mannetjesputters fan De Arbeiderspers by Scheltema Holkema Vermeulen
1978 - Capriccio
1978 - Sing Sing
1978 - De ontmoeting
1978 - Dood aan de Grutters
1978 - Heremijntijd. Exercities en ketelmuziek
1978 - Papieren tijgers
1979 - De stankbel van de Nieuwezijds Contra Scientology
1979 - Het schip De Wanhoop
1979 - De Nederlandse poëzie van de 19de en 20ste eeuw in 1000 en enige gedichten
1980 - Verwoest Arcadië
1980 - Averechts
1980 - De bibliofiel
1980 - Peper en zout
1980 - De zonderlinge avonturen van Primus Prikkebeen, mei orzjinele tekeningen fan Rodolphe Töpffer en berime troch Gerrit Komrij; mei neiwurd fan Dirkje Kuik
1981 - Onherstelbaar verbeterd
1981 - Het kroost van Aagt Morsebel
1982 - Praag
1982 - De os op de klokkentoren gedichten
1982 - Gesloten circuit
1982 - Het chemisch huwelijk
1982 - Aan een droom vol weelde ontstegen
1983 - De paleizen van het geheugen
1983 - De muze in het kolenhok
1983 - Het boze oog
1983 - Dit helse moeras
1984 - Alles onecht, eigen keuze uit het gehele poëtisch oeuvre
1985 - De gelukkige schizo
1986 - Verzonken boeken
1989 - Humeuren en temperamenten
1990 - Over de bergen
1991 - Met het bloed dat drukinkt heet ferhalebondel
1992 - De Pagode
1992 - De buitenkant. Een abecedarium
1996 - Een zakenlunch in Sintra en andere Portugese verhalen
1997 - Niet te geloven essay by gelegenheid fan de Boekewike
1997 - Pek en zwavel, polemieken en essays, een keuze
1998 - In Liefde Bloeyende. De Nederlandse poëzie van de twaalfde tot en met de twintigste eeuw in 100 en enige gedichten, poëzie en commentaren
1999 - De Afrikaanse poëzie in 1000 en enige gedichten
1999 - Erg! Iets over de nieuwste literatuur. (ûnder pseudonym Patrick Demompere)
1999 - De tranen der ecclecia's lêzing by inauguraasje W.F. Hermans Instituut
2000 - Poëzie is geluk rede
2000 - 52 Sonnetten bij het verglijden van de eeuw gedichten
2001 - Trou Moet Blycken of opnieuw In Liefde Bloeyende. De Nederlandse poëzie van de twaalfde tot en met de eenentwintigste eeuw in 100 en enige gedichten