گویش الموتی
From Wikipedia, the free encyclopedia
گویش الموتی[6] گویشی از زبان تاتی[7] میباشد که در منطقه الموت تکلم میشود. گویش الموتی در دستهبندی جدیدی با عنوان تاتی مانندها «tatoid» قرار گرفته ادست که گویشی از زبان تاتی میباشد. گویشهای تاتی گونه در اصل زبان تاتی بودند که به دلیل تأثیرات شدید زبانهای کاسپین و زبان فارسی تمام ویژگیهای زبان تاتی را از دست دادهاند.[8] گلاتولوگ این گویش را گویشی از زبان تاتی معرفی میکند.[9] دانشنامه ایرانیکا به سه زبان ترکی و تاتی و گیلکی[10] در الموت اشاره مینماید و برخی این گویش را زیرمجموعه مازندرانی (طبری) دانستند.[11][12] حبیب برجیان گویش منطقه طالقان و الموت را شبه طبری قلمداد کردهاست.[13] به اعتقاد حبیب برجیان زبان بومی جنوب غربی البرز تاتی میباشد و گویش الموتی و طالقانی مرز انتقال بین زبانهای حاشیه دریای خزر (مازندرانی و گیلکی)، تاتی و فارسی میباشد.[14] به عقیده برخی از صاحبنظران، گویش الموت گونئی از زبان گیلکی محسوب میشوند.[15][16][17]
الموتی | |
---|---|
تاتی الموتی | |
زبان بومی در | ایران استان قزوین |
الفبای فارسی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | goz |
گلاتولوگ | goza1238 [5] |