دعای سِمات دعایی است که از امام پنجم شیعیان محمد بن علی الباقر نقل شده‌است[1][2][3] و به گفتهٔ علمای تشیع: خواندن این دعا در آخرین ساعاتِ (روز) جمعه مستحب می‌باشد. بنا بر روایتی از محمد بن علی الباقر:
اسم اعظم الهی در دعای سمات ذکر گردیده‌است؛ و شرح‌های زیادی توسط علمای شیعه بر این دعا نوشته شده‌است.[4]
کلمه سمات جمع «سِمَه» است که به معنای علامت-نشانه می‌باشد؛ و علت نامگذاری این دعا این است که: «از آنجایی که نشانه‌های برآورده شدن در این دعا بسیار آورده شده‌است، به این نام نامیده گردیده‌است.»[5]
در باب سندیت دعای سمات[6][7][8][9][10][11] می‌توان اشاره کرد به ذکر این دعا توسط شیخ طوسی در مصباح المتهجد، ابن طاووس در جمال الاسبوع، کفعمی در البلد الامین و مصباح، مجلسی در بحارالانوار و زاد المعاد با سندهایی از محمد بن عثمان عمری که از نواب خاص حجت بن الحسن است و با واسطه از امام ششم شیعه ابوعبدالله جعفر بن محمد صادق و وی از پدرش محمد باقر نقل گردیده‌است. سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع دعای سمات را از سه طریقه نقل می‌نماید.[12] این دعا[13][14] در (مفاتیح الجنان) عباس قمی آورده‌است[15][16][17] که به نقل از مصباح شیخ طوسی می‌باشد.[18][19][20]
جستارهای وابسته
منابع
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
