جنگ شاپور یکم با اذینه
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگ شاپور با اذینه یک نبرد فرسایشی بود که پس از پیروزی شاپور یکم در نبرد ادسا بر امپراتوری روم، بین او و اذینه، شاه پالمیرا طی سالهای ۲۶۰ تا ۲۶۴ میلادی رخ داد. اذینه طی سالهای ۲۶۰ تا ۲۶۲ میلادی، شکست های سنگینی بر ساسانیان وارد کرد که باعث شد شاپور با دادن تلفات زیاد به سمت تیسفون عقب نشینی کند، اذینه توانست در سال ۲۶۳ تیسفون را به محاصره در آورد ولی موفق به تصرف آن نشد.[1]
نبرد شاپور یکم با اذینه | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای ایران و روم | |||||||
قلمرو پادشاهی پالمیرا | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
شاهنشاهی ساسانی | امپراتوری روم | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
شاپور یکم |
اذینه فولویوس ماکریانوس بالیستا | ||||||
قوا | |||||||
۶۰ هزار نفر | ۸۰ هزار نفر | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
نامعلوم | نامعلوم |
در این جنگ سواران عرب ضربات جدی به ارتش ساسانی وارد کرده و سبب تضعیف موقعیت ساسانیان در سوریه شدند[2] که موجب از دست رفتن انطاکیه و ارمنستان شد.[3]
شاپور پس از تاخت و تاز در سوریه و کاپادوکیه، آهنگ بازگشت به ایران کرد و در هنگام بازگشت، به دلیل غرور و تحقیر اذینه، امیر عرب، که حکمرانی شهر پالمیرا در صحرای شام را داشت، مورد حمله وی قرار گرفت. این شهر مرکز تجارت شرق و غرب بود. دربارهٔ کامیابیهای اذینه، تاریخنویسان گزافگوییهای بسیار کردهاند. اینکه شاپور توانست غنایم فراوان به همراه اسیران جنگی رومی بسیار با خود به ایران بیاورد نشان میدهد که در روایات مربوط به حمله اذینه بر او، تا چه حد باید مبالغه شده باشد. اما به هر حال اذینه چند سال بر سوریه و قسمت عمدهٔ ایالات رومی آسیا تسلط داشت و گرچه به ظاهر دستنشاندهٔ روم بود، ولی در حقیقت کموبیش استقلال داشت و از سوی گالینوس، قیصر روم، هم به لقب امپراتوری نائل شده بود. ساسانیان بدون هیچ نتیجهای تا سال ۲۶۵ جنگ خود با پالمیرا را ادامه دادند تا اینکه اذینه به قتل رسید و زن او به نام زنوبیا به همراه پسرش وَهباللات،[یادداشت 1] زمام امور را در دست گرفتند.[4]