عقاب

«هلاک خویشتن می‌خواهد آن مور// که خواهد پنجه‌کردن با عقابی» سعدی

عقاب، پرنده‌ای است از راسته شکاریان و از دسته شکاریان روزانه که دارای جثه‌ای نسبتا بزرگ و پنجه و منقاری بسیار قوی است.

گفتاورد

• «شراب، موش کور را به عقاب تبدیل می‌کند.»
  • چارلز بودلر

• «عقاب از باز بزرگتر است ولیکن وی را آن حشمت نیستی که باز»
  • نوروزنامه

• «عقاب را در مراقی آن عقاب بال‌گسسته گشتی.»
  • تاریخ یمینی

• «که ملکت شکاری است... و عقاب پرنده و شیر ژیانی.»
  • ابوالفضل بیهقی

• «مردان بزرگ مانند عقاب هستند و آشیانه خود را روی قله بلند تنهائی می‌سازند.»
  • آرتور شوپنهاور

• «نهنگ مرگ دید دهن بازکرده و عقاب اجل پر و بال گشاده و چنگال تیز کرده.»
  • تاریخ یمینی

ضرب‌المثل

• «جایی که عقاب پر بریزد، از پشه لاغری چه خیزد.»

• «پر عقاب آفت عقاب است.»

عقاب در شعر فارسی

• (( گشت غمناک دل و جان عقاب // چو ازو دور شد ایام شباب))
  • " پرویز ناتل خانلری"
• «از آن کردار کو مردم رباید// عقاب تیز نرباید خشین سار»
  • دقیقی

• «ای عوض آفتاب روز و شبان تاب تاب// تو به مثل چون عقاب حاسد ملعونت خاد»
  • منوچهری دامغانی

• «با سینه من چه کینه گردون را// با پشه عقاب را چه ناورد است»
  • خاقانی

• «بیابان نوردی چو کشتی بر آب// که بالای سیرش نپرد عقاب»
  • سعدی

• «بیش بین چون کرکس و جولان‌کننده چون عقاب// راهوار ایدون چو کبک و راسترو همچون کلنگ»
  • منوچهری دامغانی

• «به ذره آفتابی را که گیرد// به گنجشکی عقابی را که گیرد»
  • نظامی

• «پلنگ از بر سنگ و ماهی در آب// هم اندر هوا ابر و پران عقاب»
  • فردوسی

• «تو چو خرگوش چه مشغول شدستی به گیاه// که به سر برت عقاب است و بگرد تو کلاب»
  • ناصرخسرو قبادیانی

• «تورگ دلاور نشد هیچ کند// عقاب نبردی برانگیخت تند»
  • اسدی طوسی

• «تو گفتی که دریا به موج اندراست// عقاب اجل سوی اوج اندراست»
  • فردوسی

• «جز شکار مردم هشیار هیچ// نیست چیزی کار این پران‌عقاب»
  • ناصرخسرو قبادیانی

• «چشم من است واسطه چشم زخم من// بال عقاب شد سبب آفت عقاب»
  • سلمان ساوجی

• «چنین گفت با گیو جنگی تژاو// که تو چون عقابی و من چون چکاو»
  • فردوسی

• «چو آهو و خرگوش یابد عقاب// نیارد به دراج و تیهو شتاب»
  • اسدی طوسی

• «چو طاووس عقابی باز بسته// تذروی بر لب کوثر نشسته»
  • نظامی

• «چون زلف تو هواش ظلام از پس ظلام// چون کار من زمینش عقاب از پس عقاب»
  • مسعود سعد سلمان

• «دل من نه مرد آنست که با غمش برآید// مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی»
  • سعدی

• «روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست// از بهر طمع بال و پر خویش بیاراست»
  • ناصرخسرو قبادیانی

• «ز شاهین و از باز و پران عقاب// ز شیر و پلنگ و نهنگ اندر آب// همه برگزیدند فرمان اوی// چو خورشید، روشن شدی جان اوی»
  • فردوسی

• «ز عدل تو بکند رنگ ناخنان هزبر// ز امن تو بکند کبک دیده‌های عقاب»
  • مسعود سعد سلمان

• «زلفت چو عقاب در عقب بود// بربود و کشیدش در عقابین»
  • عطار نیشابوری

• «زمین شده همه چون چشم کبک و روی تذرو// هوا شده همه چون دم باز و پرعقاب»
  • مسعود سعد سلمان

• «ز نوک رمح تو کندی گرفت چنگ هزبر// ز سم رخش تو کندی نمود پر عقاب»
  • مسعود سعد سلمان

• «سپس دین درون شو ای خرگوش// که به پرواز برشده‌ست عقاب»
  • ناصرخسرو قبادیانی

• «سیه شد ز گرد سپه آفتاب// ز پیکان پولاد و پرعقاب»
  • فردوسی

• «عقاب آنجا که در پرواز باشد// کجا از صعوه صیدانداز باشد»
  • وحشی بافقی

• «عقابان تیزچنگالند و بازان آهنین پنجه// ترا باری چنین بهتر که با عصفور بنشینی»
  • سعدی

• «کار جهان وبال جهان دان که بر خدنگ// پر عقاب آفت جان عقاب شد»
  • خاقانی

• «نپرید بر گرد ایشان عقاب// یکی را سر اندر نیامد به خواب»
  • فردوسی

• «نرسم در خیال تو چه عجب// که مگس در عقاب می‌نرسد»
  • خاقانی

• «نگاه کردم از دور من تلی دیدم// که چاه ژرف نماید از آن بلند عقاب»
  • مسعود سعد سلمان

• «وین ناوک ضمیر مرا پر جبرئیل// کرده‌ست بی‌نیاز ز پر عقابشان»
  • خاقانی

• «هلاک خویشتن می‌خواهد آن مور// که خواهد پنجه‌کردن با عقابی»
  • سعدی

پیوند به بیرون

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ

عقاب
دارد.