آهن باتلاقی
شکل سنگ آهن تهنشین شده در باتلاقها / From Wikipedia, the free encyclopedia
باتلاق آهن نوعی از آهن تهنشین ناخالص است که در باتلاقها یا مردابها به وسیله واکنشهای شیمیایی یا بیوشیمیایی اکسیداسیون آهن در محلول به وجود میآید. بهطور کلی، سنگ معدن باتلاقی عمدتاً از اکسی هیدروکسید آهن، معمولاً از نوع گوتیت (FeO(OH)) تشکیل شدهاست.
آبهای زیرزمینی آهندار پس از مواجهه با محیط اکسیدکننده سطح معمولاً بهعنوان چشمهای اکسید شده با هیدروکسید آهن بیرون میآیند. سنگ معدن باتلاق اغلب از ترکیب گوتیت، مگنتیت، و وگ یا کوارتز رنگی تشکیل میشود. اکسیداسیون ممکن است از طریق کاتالیز شدن آنزیمها توسط باکتریهای آهن رخ دهد. مشخص نیست که آیا مگنتیت در اولین تماس با اکسیژن رسوب میکند و سپس با اکسید شدن به ترکیبات آهنی تبدیل میشود، یا اینکه آیا ترکیبات آهن در هنگام دفن شدن در زیر سطح رسوب و قرار گرفتن در معرض شرایط آنکسیک کاهش مییابند و پس از آمدن دوباره به سطح، دوباره اکسید میشوند.
آهن باتلاقی مانند سایر اکسیدهای آهن حاوی آب، تمایل خاصی به فلزات سنگین دارد.[1] این تمایل همراه با ساختار متخلخل و سطح ویژه بالای آهن باتلاقی آن را به یک جاذب طبیعی خوب تبدیل کردهاست.[2] این ویژگیها همراه با ارزان بودن آهن باتلاقی، مشوقهایی برای استفاده از آن در فناوریهای حفاظت از محیط زیست هستند.[2]
آهن استخراج شده از سنگ معدن باتلاقی اغلب حاوی سیلیکاتهای باقیماندهاست که میتواند یک پوشش شیشه ای ایجاد کند که تا حدی مقاومت در برابر زنگ زدگی ایجاد میکند.