جاذب
From Wikipedia, the free encyclopedia
جاذب در ریاضیاتِ سامانههای پویا به صورت مجموعهای از مقادیر عددی تعریف میشود که سامانه به ازای گستره وسیعی از مقادیر اولیه، بهسوی آن مقادیر تحول مییابد. هنگامی که مقادیر عددی سامانه بهقدر کافی به مقدار مجموعه جاذب نزدیک میشود، حتی اگر اندکی اختلال بهوجود آید، سامانه همانطور نزدیک جاذب باقی میماند.
توضیحِ جاذبهای سامانههای آشوبناک پویا، یکی از موفقیتهای نظریه آشوب بودهاست.
فرض کنیم در فضای فاز یک سامانه، شرایط اولیه سامانه بهطور نمونه در ناحیه B قرار دارد. حال اگر متغیرِ تحول سامانه در ناحیهای مانند A قرار بگیرد، طبعاً A زیر مجموعه ناحیه B است. هرگاه مجموعه A مجانب مجموعه B باشد آنگاه A جاذبِ B خواهد بود. به دیگر سخن، جاذب، مجموعه جوابهای معادلات دینامیکی سامانه است هنگامی که سامانه برای مدتی طولانی کار کند.[1]