From Wikipedia, the free encyclopedia
Marie TRINTIGNANT, (naskiĝis la 21-an de januaro 1962 en Boulogne-Billancourt, Hauts-de-Seine, mortis la 1-an de aŭgusto 2003 en Neuilly-sur-Seine, Francio), estis franca aktorino, filino de Nadine Trintignant kaj Jean-Louis Trintignant.
 |
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Trintignant. |
| Marie Trintignant | ||
|---|---|---|
 Marie Trintignant (1996) | ||
| Persona informo | ||
| Marie Trintignant | ||
| Naskonomo | Marie Trintignant-Corneau | |
| Naskiĝo | 21-an de januaro 1962 en Boulogne-Billancourt,  Francio | |
| Morto | 1-an de aŭgusto 2003 (41-jaraĝa) en Neuilly-sur-Seine,  Francio | |
| Mortis pro | Hommortigo  vd | |
| Mortis per | Battery (en)  vd | |
| Mortigita de | Bertrand Cantat vd | |
| Tombo | Tombejo Père-Lachaise, 45 48.861186 °N, 2.394912 °O (mapo) Grave of Trintignant (en) vd | |
| Lingvoj | franca vd | |
| Ŝtataneco | Francio vd | |
| Familio | ||
| Patro | Jean-Louis Trintignant vd | |
| Patrino | Nadine Trintignant vd | |
| Gefratoj | Vincent Trintignant vd | |
| Edz(in)o | Bertrand Cantat (mul) (2002–2003) Samuel Benchetrit (en) (1998–2002) vd | |
| Amkunulo | Richard Kolinka François Cluzet (en) Bertrand Cantat (mul) (2002–2003) vd | |
| Infanoj | Roman Kolinka (en) (  Richard Kolinka)Paul Cluzet (en) ( François Cluzet (en) )Léon Othnin-Girard (en) ( )Jules Benchetrit (en) ( Samuel Benchetrit (en) ) vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | filmaktoro teatra aktoro vd | |
| Aktiva dum | 1967–2003 vd | |
| Verkado | ||
| Verkoj | Série noire ❦ Story of Women ❦ The Groundhogs ❦ White Lies vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Ŝi komencis sian kino-aktoran karieron en 1966, tiam 4-jara, per Mon amour, mon amour de Nadine Trintignant apud sia patro Jean-Louis Trintignant, antaŭ ol plu daŭrigi en aliaj filmoj de sia patrino.
En 1979, tiam 17-jara, ŝia aktora kariero vere debutis per Série noire (1979) de Alain Corneau (kies scenaro estas adaptita de libro de Jim Thompson - A Hell of a woman - kaj la dialogoj de verkisto Georges Perec, "Oulipo"-ano), kiu eniris la analon de nigra filmo dank'al malluma kaj senespera etoso kiu eliĝas el ĝi.
En la 1980-aj jaroj ŝi montris sian plenan talenton dank'al Claude Chabrol. ŝia malakuta voĉo kaj ŝia profunda rigardo estis reliefigitaj en Une affaire de femmes - filmo en kiu ŝi enkarnigis prostituitinon, amikinon de la persono enkarnigita de Isabelle Huppert - kaj en Betty, en kiu ŝi ludis la unuan rolon de alkoholulino rompinta kun sia burĝa familio, kiu semas perturbon en la paro kiu akceptis ŝin.
En la 1990-aj jaroj, ŝi havis la unuan rolon en Une nuit d'été en ville de Michel Deville. Ŝi turnis sin al komedio en filmoj kiel Cible émouvante aŭ ...Comme elle respire, ambaŭ filmoj de Pierre Salvadori, en kiuj ŝi donis replikon al Guillaume Depardieu.
En 2000, ŝi ludis rolon de militantino por rajto al aborto en telefilmo Victoire ou la douleur des femmes sub direktado de sia patrino Nadine Trintignant.
La diverseco de ŝia roloj faras el ŝi enigman aktorinon malfacile klasifikeblan en precisa registro.
Ŝi estis kvin-foje nomumita al César de kino:
En 2000 ŝi estis ĵuriano en Festivalo de usona kino de Deauville.
Marie Trintignant havis kvar infanojn:
Revenigita en Francion la 31-an de julio 2003 en stato de cerebra morto, sekve al profunda komato provokita de batoj donitaj de ŝia kunulo Bertrand Cantat dum disputo, en la nokto de la 26-a al la 27-a de julio 2003 (dum ŝi rolis en telefilmo Colette, une femme libre en Vilno en Litovio), ŝi mortis la postan tagon, la 1-an de aŭgusto 2003, en Neuilly-sur-Seine. Marie Trintignant estis entombigita la 6-an de aŭgusto 2003 en Tombejo Père-Lachaise, akompanita de homaro hele vestita, laŭ peto de ŝia familio, kiel raportis la gazetaro. La ĉerko estis kovrita de sunfloroj, ŝiaj preferataj floroj.[1] La matenon, omaĝo kunvenigis proksimulojn en teatro Édouard-VII por legado de tekstoj kaj kanzonoj luditaj aŭ ŝatitaj de Marie Trintignant.
La 13-an de majo 2007, Bertrand Delanoë, urbestro de Parizo, inaŭguris skvaron omaĝe al ŝi: Skvaro Marie-Trintignant situas inter Hôtel de Sens kaj Sejno, straton de l'Ave-Maria, en la 4-a arondismento de Parizo[2].
En novembro 2001, ŝi interpretis la kanzonon Je suis dev'nue la bonne duope kun Thomas Fersen, dum publika elsendo Absolument Fabuleux en France Inter. En 2003, denove kun Thomas Fersen, ŝi registris Pièce Montée des Grands jours, samnoma kanzono de lia albumo.
Kelkajn jarojn antaŭe, ŝi ludis la rolon de Bianca, pop-kantistino en purgatorio en la filmo Wings of fame (Les ailes de la renommée) de Otakar Votocek en 1990, sed la registraĵo de la kanzono, kiun ŝi interpretis, ne disponeblas.
En 2003, en la filmo Janis et John de Samuel Benchetrit, ŝi ludis rolon de iu, kiu ŝajnigas sin Janis Joplin. Marie Trintignant interpretis kanzonon de Janis Joplin kaj tio estas la fino de la filmo...
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
