kąpać

See also: kapać

Old Polish

Alternative forms

• kępać

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kǫpati. First attested in the end of the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kɑ̃pat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /kɑ̃pat͡ɕ/

Verb

kąpać impf

1. (hapax, attested in Greater Poland) to bathe; to wash
   • 1874-1891 [End of the fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXV, Radom, Miłosław, page 200:

     Oblectare kablacz, kapacz, lekovacz

     [Oblectare kębłać, kąpać/kępać, lekować]

Related terms

nouns

• kąpiel
• kąpielica
• kąpielnik

 

Descendants

• Polish: kąpać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kąpać, kępać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kąpać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈkɔm.pat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈkɔ̃.pat͡ɕ/

• Audio 1; “kąpać”:

  (file)

• Audio 2; “kąpać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔmpat͡ɕ
• Syllabification: ką‧pać

Verb

kąpać impf (perfective wykąpać)

1. (transitive) to bathe, to bath (to clean by immersing in water, especially in a bathtub)
2. (transitive) to soak in a solution
3. (reflexive with się) to bathe oneself, to take a bath (to clean oneself in water, especially in a bathtub)
4. (reflexive with się) to bathe, to swim (to immerse oneself in water for pleasure or refreshment)

Conjugation

Conjugation of kąpać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kąpać
present tense	1st	kąpię			kąpiemy
	2nd	kąpiesz			kąpiecie
	3rd	kąpie			kąpią
	impersonal	kąpie się
past tense	1st	kąpałem, -(e)m kąpał	kąpałam, -(e)m kąpała	kąpałom, -(e)m kąpało	kąpaliśmy, -(e)śmy kąpali	kąpałyśmy, -(e)śmy kąpały
	2nd	kąpałeś, -(e)ś kąpał	kąpałaś, -(e)ś kąpała	kąpałoś, -(e)ś kąpało	kąpaliście, -(e)ście kąpali	kąpałyście, -(e)ście kąpały
	3rd	kąpał	kąpała	kąpało	kąpali	kąpały
	impersonal	kąpano
future tense	1st	będę kąpał, będę kąpać	będę kąpała, będę kąpać	będę kąpało, będę kąpać	będziemy kąpali, będziemy kąpać	będziemy kąpały, będziemy kąpać
	2nd	będziesz kąpał, będziesz kąpać	będziesz kąpała, będziesz kąpać	będziesz kąpało, będziesz kąpać	będziecie kąpali, będziecie kąpać	będziecie kąpały, będziecie kąpać
	3rd	będzie kąpał, będzie kąpać	będzie kąpała, będzie kąpać	będzie kąpało, będzie kąpać	będą kąpali, będą kąpać	będą kąpały, będą kąpać
	impersonal	będzie kąpać się
conditional	1st	kąpałbym, bym kąpał	kąpałabym, bym kąpała	kąpałobym, bym kąpało	kąpalibyśmy, byśmy kąpali	kąpałybyśmy, byśmy kąpały
	2nd	kąpałbyś, byś kąpał	kąpałabyś, byś kąpała	kąpałobyś, byś kąpało	kąpalibyście, byście kąpali	kąpałybyście, byście kąpały
	3rd	kąpałby, by kąpał	kąpałaby, by kąpała	kąpałoby, by kąpało	kąpaliby, by kąpali	kąpałyby, by kąpały
	impersonal	kąpano by
imperative	1st	niech kąpię			kąpmy
	2nd	kąp			kąpcie
	3rd	niech kąpie			niech kąpią
active adjectival participle		kąpiący	kąpiąca	kąpiące	kąpiący	kąpiące
passive adjectival participle		kąpany	kąpana	kąpane	kąpani	kąpane
contemporary adverbial participle		kąpiąc
verbal noun		kąpanie

Derived terms

verbs

• pokąpać pf
• skąpać pf

 

Related terms

nouns

• kąpiel

 

References

Further reading

• kąpać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kąpać in Polish dictionaries at PWN