etmek

See also: etmək, êtmək, and ətmək

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اتمك, ایتمك (etmek), ultimately from Proto-Turkic *ēt-.^[1] Cognate with Old Turkic 𐰃𐱅 (ét-, “to make”), Azerbaijani etmək, Bashkir итеү (itew), Crimean Tatar этмек (etmek), Karachay-Balkar этерге (eterge), Kazakh ету (etu), Khakas идерге (iderge), Kumyk этмек (etmek), Kyrgyz этүү (etüü), Nogai этуьв (étüv), Tatar итү (itü), Turkmen etmek, Uyghur ﺋﻪﺗﻤﻪﻙ, etc.

Pronunciation

• IPA^(key): /etˈmek/, [e̞t̪ˈme̞c]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: et‧mek

Verb

etmek (third-person singular simple present eder)

1. to do; to make
2. to equal, make

   Sonunda Parti iki ile ikinin beş ettiğini anons eder, sen de buna inanman gerekiyordu.

   In the end the Party would announce that two and two made five, and you would have to believe it.

3. (transitive, with ablative) to leave somebody deprived of something
   • 2011 August 2, “Aşk Kitabı [Book of Love]”, in Ahmet Selçuk İlkan (lyrics), Coşkun Sabah (music), 12 Düet [12 Duets]‎, performed by Nilüfer and Hayko Cepkin:

     Ümitlerim kırıldı, bitti,
     Hayallerim yıkıldı, gitti,
     Bu dert beni benden etti,
     Sevdim, sevdim, bak ne hâle geldim!

     My hopes were broken, lost,
     My dreams were dashed, gone,
     This pain deprived me of myself,
     I loved, I loved, look what I became!

4. (auxiliary verb) Forms active verbs from adjectives and nouns, especially Arabic verbal nouns.

Usage notes

• This verb is used in conjunction with foreign nouns or adjectives for the formation of compound verbs, similar to English make in make amends. For example dikkat etmek (“to be careful”), dans etmek (“to dance”), keşfetmek (“to discover”). With native Turkish words the verb-forming suffix -la / -le is typically used instead.

Conjugation

Positive declarative
infinitive			etmek
impersonal participle	imperfective		eden
	perfective		etmiş
	prospective		edecek
personal participle	non-prospective		ettiğim	ettiğin	ettiği	ettiğimiz	ettiğiniz	ettikleri
	prospective		edeceğim	edeceğin	edeceği	edeceğimiz	edeceğiniz	edecekleri
verbal noun			etme
way of doing			ediş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ederim	edersin	eder	ederiz	edersiniz	ederler
		imperfective	ediyorum	ediyorsun	ediyor	ediyoruz	ediyorsunuz	ediyorlar
	past	perfective	ettim	ettin	etti	ettik	ettiniz	ettiler
		imperfective	ediyordum	ediyordun	ediyordu	ediyorduk	ediyordunuz	ediyorlardı (or ediyordular)
	future		edeceğim	edeceksin	edecek	edeceğiz	edeceksiniz	edecekler
	future-in-the-past	definite	edecektim	edecektin	edecekti	edecektik	edecektiniz	edeceklerdi
		indefinite	ederdim	ederdin	ederdi	ederdik	ederdiniz	ederlerdi
inferential	perfective		etmişim	etmişsin	etmiş	etmişiz	etmişsiniz	etmişler
	aorist		edermişim	edermişsin	edermiş	edermişiz	edermişsiniz	ederlermiş (or edermişlar)
	imperfective		ediyormuşum	ediyormuşsun	ediyormuş	ediyormuşuz	ediyormuşsunuz	ediyorlarmış
conditional	simple		etsem	etsen	etse	etsek	etseniz	etseler
	perfective		etseydim	etseydin	etseydi	etseydik	etseydiniz	etseydiler
optative			edeyim	edesin	ede	edelim	edesiniz	edeler
progressive			etmekteyim	etmektesin	etmekte	etmekteyiz	etmektesiniz	etmekteler
necessitative			etmeliyim	etmelisin	etmeli	etmeliyiz	etmelisiniz	etmeliler
imperative				et	etsin		edin (or ediniz)	etsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	eder miyim?	eder misin?	eder mi?	eder miyiz?	eder misiniz?	ederler mi?
		imperfective	ediyor muyum?	ediyor musun?	ediyor mu?	ediyor muyuz?	ediyor musunuz?	ediyorlar mı?
	past	perfective	ettim mi?	ettin mi?	etti mi?	ettik mi?	ettiniz mi?	ettiler mi?
		imperfective	ediyor muydum?	ediyor muydun?	ediyor muydu?	ediyor muyduk?	ediyor muydunuz?	ediyorlar mıydı?
	future		edecek miyim?	edecek misin?	edecek mi?	edecek miyiz?	edecek misiniz?	edecekler mi?
inferential	perfective		etmiş miyim?	etmiş misin?	etmiş mi?	etmiş miyiz?	etmiş misiniz?	etmişler mi?
	aorist		eder miymişim?	eder miymişsin?	eder miymiş?	eder miymişiz?	eder miymişsiniz?	ederler miymiş?
	imperfective		ediyor muymuşum?	ediyor muymuşsun?	ediyor muymuş?	ediyor muymuşuz?	ediyor muymuşsunuz?	ediyorlar mıymış?
conditional	simple		etsem mi?	etsen mi?	etse mi?	etsek mi?	etseniz mi?	etseler mi?
	perfective		etse miydim?	etse miydin?	etse miydi?	etse miydik?	etse miydiniz?	etseler miydi?
progressive			etmekte miyim?	etmekte misin?	etmekte mi?	etmekte miyiz?	etmekte misiniz?	etmekteler mi?
necessitative			etmeli miyim?	etmeli misin?	etmeli mi?	etmeli miyiz?	etmeli misiniz?	etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			etmemek
impersonal participle	imperfective		etmeyen
	perfective		etmemiş
	prospective		etmeyecek
personal participle	non-prospective		etmediğim	etmediğin	etmediği	etmediğimiz	etmediğiniz	etmedikleri
	prospective		etmeyeceğim	etmeyeceğin	etmeyeceği	etmeyeceğimiz	etmeyeceğiniz	etmeyecekleri
verbal noun			etmeme
way of doing			etmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	etmem	etmezsin	etmez	etmeyiz	etmezsiniz	etmezler
		imperfective	etmiyorum	etmiyorsun	etmiyor	etmiyoruz	etmiyorsunuz	etmiyorlar
	past	perfective	etmedim	etmedin	etmedi	etmedik	etmediniz	etmediler
		imperfective	etmiyordum	etmiyordun	etmiyordu	etmiyorduk	etmiyordunuz	etmiyorlardı
	future		etmeyeceğim	etmeyeceksin	etmeyecek	etmeyeceğiz	etmeyeceksiniz	etmeyecekler
inferential	perfective		etmemişim	etmemişsin	etmemiş	etmemişiz	etmemişsiniz	etmemişler
	aorist		etmezmişim	etmezmişsin	etmezmiş	etmezmişiz	etmezmişsiniz	etmezlermiş
	imperfective		etmiyormuşum	etmiyormuşsun	etmiyormuş	etmiyormuşuz	etmiyormuşsunuz	etmiyorlarmış
conditional	simple		etmesem	etmesen	etmese	etmesek	etmeseniz	etmeseler
	perfective		etmeseydim	etmeseydin	etmeseydi	etmeseydik	etmeseydiniz	etmeseydiler
optative			etmeyeyim	etmeyesin	etmeye	etmeyelim	etmeyesiniz	etmeyeler
progressive			etmemekteyim	etmemektesin	etmemekte	etmemekteyiz	etmemektesiniz	etmemekteler
necessitative			etmemeliyim	etmemelisin	etmemeli	etmemeliyiz	etmemelisiniz	etmemeliler
imperative				etme	etmesin		etmeyin (or etmeyiniz)	etmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	etmez miyim?	etmez misin?	etmez mi?	etmez miyiz?	etmez misiniz?	etmezler mi?
		imperfective	etmiyor muyum?	etmiyor musun?	etmiyor mu?	etmiyor muyuz?	etmiyor musunuz?	etmiyorlar mı?
	past	perfective	etmedim mi?	etmedin mi?	etmedi mi?	etmedik mi?	etmediniz mi?	etmediler mi?
		imperfective	etmiyor muydum?	etmiyor muydun?	etmiyor muydu?	etmiyor muyduk?	etmiyor muydunuz?	etmiyorlar mıydı?
	future		etmeyecek miyim?	etmeyecek misin?	etmeyecek mi?	etmeyecek miyiz?	etmeyecek misiniz?	etmeyecekler mi?
inferential	perfective		etmemiş miyim?	etmemiş misin?	etmemiş mi?	etmemiş miyiz?	etmemiş misiniz?	etmemişler mi?
	aorist		etmez miymişim?	etmez miymişsin?	etmez mimiş?	etmez miymişiz?	etmez miymişsiniz?	etmezler miymiş?
	imperfective		etmiyor muymuşum?	etmiyor muymuşsun?	etmiyor muymuş?	etmiyor muymuşuz?	etmiyor muymuşsunuz?	etmiyorlar mıymış?
conditional	simple		etmesem mi?	etmesen mi?	etmese mi?	etmesek mi?	etmeseniz mi?	etmeseler mi?
	perfective		etmese miydim?	etmese miydin?	etmese miydi?	etmese miydik?	etmese miydiniz?	etmeseler miydi?
progressive			etmemekte miyim?	etmemekte misin?	etmemekte mi?	etmemekte miyiz?	etmemekte misiniz?	etmemekteler mi?
necessitative			etmemeli miyim?	etmemeli misin?	etmemeli mi?	etmemeli miyiz?	etmemeli misiniz?	etmemeliler mi?

Conjugation of etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Synonyms

• yapmak
• eylemek

Derived terms

• edilmek
• edinmek
• ettirmek

References

1. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ēt-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Further reading

• etmek in Reverso (Turkish-English)

Turkmen

Verb

etmek

1. to do

Conjugation

infinitive			etmek
gerund			ediş
participle	present		etýǟn
	past		eden
	future		etjek
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			men	sen	ol	biz	siz	olar
indicative	present		etýǟrin	etýǟrsin	etýǟr	etýǟris	etýǟrsiňiz	etýǟrler, etýǟr
	past	proximal	etdim	etdiň	etdi	etdik	etdiňiz	etdiler
		distal	edipdim	edipdiň	edipdi	edipdik	edipdiňiz	edipdiler
		unwitnessed	edipdirin	edipsiň	edipdir	edipdiris	edipsiňiz	edipdirler
	future	indefinite	ederin	edersiň	eder	ederis	edersiňiz	ederler
		definite	etjek
	future-in-the-past	indefinite	ederdim	ederdiň	ederdi	ederdik	ederdiňiz	ederdiler
		definite	etjekdim	etjekdiň	etjekdi	etjekdik	etjekdiňiz	etjekdiler
conditional	simple		etsem	etseň	etse	etsek	etseňiz	etseler
	present		present participle + conditional of bolmak
	past		past participle + conditional of bolmak
	future		future participle + conditional of bolmak
imperative			eteýiň	et	etsin	eteliň	etiň	etsinler
obligatory	present		etmeli
	past		etmelidim	etmelidiň	etmelidi	etmelidik	etmelidiňiz	etmelidiler
intentional	present		etmekçi
	past		etmekçidim	etmekçidiň	etmekçidi	etmekçidik	etmekçidiňiz	etmekçidiler

Conjugation of etmek