arrendar

From Wiktionary, the free dictionary

Catalan

Etymology

From a- + renda + -ar.

Pronunciation

Verb

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendí, past participle arrendat); root stress: (Central, Valencia, Balearic) /e/

  1. (transitive) to rent
    Synonym: llogar

Conjugation

Derived terms

Further reading

Galician

Etymology 1

Attested since the 15th century, from Latin retineo. Doublet of reter.

Alternative forms

Pronunciation

Verb

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendei, past participle arrendado)

  1. (viticulture) to pile soil around the stem or trunk of a plant; in particular, of a vine
    Synonym: amontoar
  2. (agriculture) to hoe a field for a second time in a season, usually piling the soil by the plant
    Synonyms: amontoar, aporcar
  3. (figurative) to be earning a bad outcome (what goes around comes around)
Conjugation
Derived terms

Etymology 2

Attested since 1269, earlier in Latin charters, from a- + renda + -ar.

Pronunciation

Verb

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendei, past participle arrendado)

  1. (transitive) to rent
    Synonym: alugar
Conjugation
Derived terms

References

Portuguese

Pronunciation

 
 

  • Hyphenation: ar‧ren‧dar

Verb

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendei, past participle arrendado)

  1. (transitive) to rent, hire, lease
    Synonym: alugar

Conjugation

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /arenˈdaɾ/ [a.rẽn̪ˈd̪aɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: a‧rren‧dar

Etymology 1

From a- + renda (rent) + -ar.

Verb

arrendar (first-person singular present arriendo, first-person singular preterite arrendé, past participle arrendado)

  1. (Latin America, transitive) to rent
    Synonym: alquilar
Conjugation
More information infinitive, gerund ...
infinitive arrendar
gerund arrendando
past participle masculine feminine
singular arrendado arrendada
plural arrendados arrendadas
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative yo
vos
él/ella/ello
usted
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos/ellas
ustedes
present arriendo arriendas
arrendásvos
arrienda arrendamos arrendáis arriendan
imperfect arrendaba arrendabas arrendaba arrendábamos arrendabais arrendaban
preterite arrendé arrendaste arrendó arrendamos arrendasteis arrendaron
future arrendaré arrendarás arrendará arrendaremos arrendaréis arrendarán
conditional arrendaría arrendarías arrendaría arrendaríamos arrendaríais arrendarían
subjunctive yo
vos
él/ella/ello
usted
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos/ellas
ustedes
present arriende arriendes
arrendésvos2
arriende arrendemos arrendéis arrienden
imperfect
(ra)
arrendara arrendaras arrendara arrendáramos arrendarais arrendaran
imperfect
(se)
arrendase arrendases arrendase arrendásemos arrendaseis arrendasen
future1 arrendare arrendares arrendare arrendáremos arrendareis arrendaren
imperative
vos
usted nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ustedes
affirmative arrienda
arrendávos
arriende arrendemos arrendad arrienden
negative no arriendes no arriende no arrendemos no arrendéis no arrienden
Close
More information singular, plural ...
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
with infinitive arrendar dative arrendarme arrendarte arrendarle, arrendarse arrendarnos arrendaros arrendarles, arrendarse
accusative arrendarme arrendarte arrendarlo, arrendarla, arrendarse arrendarnos arrendaros arrendarlos, arrendarlas, arrendarse
with gerund arrendando dative arrendándome arrendándote arrendándole, arrendándose arrendándonos arrendándoos arrendándoles, arrendándose
accusative arrendándome arrendándote arrendándolo, arrendándola, arrendándose arrendándonos arrendándoos arrendándolos, arrendándolas, arrendándose
with informal second-person singular imperative arrienda dative arriéndame arriéndate arriéndale arriéndanos not used arriéndales
accusative arriéndame arriéndate arriéndalo, arriéndala arriéndanos not used arriéndalos, arriéndalas
with informal second-person singular vos imperative arrendá dative arrendame arrendate arrendale arrendanos not used arrendales
accusative arrendame arrendate arrendalo, arrendala arrendanos not used arrendalos, arrendalas
with formal second-person singular imperative arriende dative arriéndeme not used arriéndele, arriéndese arriéndenos not used arriéndeles
accusative arriéndeme not used arriéndelo, arriéndela, arriéndese arriéndenos not used arriéndelos, arriéndelas
with first-person plural imperative arrendemos dative not used arrendémoste arrendémosle arrendémonos arrendémoos arrendémosles
accusative not used arrendémoste arrendémoslo, arrendémosla arrendémonos arrendémoos arrendémoslos, arrendémoslas
with informal second-person plural imperative arrendad dative arrendadme not used arrendadle arrendadnos arrendaos arrendadles
accusative arrendadme not used arrendadlo, arrendadla arrendadnos arrendaos arrendadlos, arrendadlas
with formal second-person plural imperative arrienden dative arriéndenme not used arriéndenle arriéndennos not used arriéndenles, arriéndense
accusative arriéndenme not used arriéndenlo, arriéndenla arriéndennos not used arriéndenlos, arriéndenlas, arriéndense
Close
Derived terms

Etymology 2

From a- + rienda (rein) + -ar.

Verb

arrendar (first-person singular present arriendo, first-person singular preterite arrendé, past participle arrendado)

  1. (transitive) to tie a horse's reins to something
Conjugation
More information infinitive, gerund ...
infinitive arrendar
gerund arrendando
past participle masculine feminine
singular arrendado arrendada
plural arrendados arrendadas
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative yo
vos
él/ella/ello
usted
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos/ellas
ustedes
present arriendo arriendas
arrendásvos
arrienda arrendamos arrendáis arriendan
imperfect arrendaba arrendabas arrendaba arrendábamos arrendabais arrendaban
preterite arrendé arrendaste arrendó arrendamos arrendasteis arrendaron
future arrendaré arrendarás arrendará arrendaremos arrendaréis arrendarán
conditional arrendaría arrendarías arrendaría arrendaríamos arrendaríais arrendarían
subjunctive yo
vos
él/ella/ello
usted
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos/ellas
ustedes
present arriende arriendes
arrendésvos2
arriende arrendemos arrendéis arrienden
imperfect
(ra)
arrendara arrendaras arrendara arrendáramos arrendarais arrendaran
imperfect
(se)
arrendase arrendases arrendase arrendásemos arrendaseis arrendasen
future1 arrendare arrendares arrendare arrendáremos arrendareis arrendaren
imperative
vos
usted nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ustedes
affirmative arrienda
arrendávos
arriende arrendemos arrendad arrienden
negative no arriendes no arriende no arrendemos no arrendéis no arrienden
Close
More information singular, plural ...
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
with infinitive arrendar dative arrendarme arrendarte arrendarle, arrendarse arrendarnos arrendaros arrendarles, arrendarse
accusative arrendarme arrendarte arrendarlo, arrendarla, arrendarse arrendarnos arrendaros arrendarlos, arrendarlas, arrendarse
with gerund arrendando dative arrendándome arrendándote arrendándole, arrendándose arrendándonos arrendándoos arrendándoles, arrendándose
accusative arrendándome arrendándote arrendándolo, arrendándola, arrendándose arrendándonos arrendándoos arrendándolos, arrendándolas, arrendándose
with informal second-person singular imperative arrienda dative arriéndame arriéndate arriéndale arriéndanos not used arriéndales
accusative arriéndame arriéndate arriéndalo, arriéndala arriéndanos not used arriéndalos, arriéndalas
with informal second-person singular vos imperative arrendá dative arrendame arrendate arrendale arrendanos not used arrendales
accusative arrendame arrendate arrendalo, arrendala arrendanos not used arrendalos, arrendalas
with formal second-person singular imperative arriende dative arriéndeme not used arriéndele, arriéndese arriéndenos not used arriéndeles
accusative arriéndeme not used arriéndelo, arriéndela, arriéndese arriéndenos not used arriéndelos, arriéndelas
with first-person plural imperative arrendemos dative not used arrendémoste arrendémosle arrendémonos arrendémoos arrendémosles
accusative not used arrendémoste arrendémoslo, arrendémosla arrendémonos arrendémoos arrendémoslos, arrendémoslas
with informal second-person plural imperative arrendad dative arrendadme not used arrendadle arrendadnos arrendaos arrendadles
accusative arrendadme not used arrendadlo, arrendadla arrendadnos arrendaos arrendadlos, arrendadlas
with formal second-person plural imperative arrienden dative arriéndenme not used arriéndenle arriéndennos not used arriéndenles, arriéndense
accusative arriéndenme not used arriéndenlo, arriéndenla arriéndennos not used arriéndenlos, arriéndenlas, arriéndense
Close

Etymology 3

Verb

arrendar (first-person singular present arrendo, first-person singular preterite arrendé, past participle arrendado)

  1. Rare form of arremedar (to mock).
Conjugation
More information infinitive, gerund ...
infinitive arrendar
gerund arrendando
past participle masculine feminine
singular arrendado arrendada
plural arrendados arrendadas
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative yo
vos
él/ella/ello
usted
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos/ellas
ustedes
present arrendo arrendas
arrendásvos
arrenda arrendamos arrendáis arrendan
imperfect arrendaba arrendabas arrendaba arrendábamos arrendabais arrendaban
preterite arrendé arrendaste arrendó arrendamos arrendasteis arrendaron
future arrendaré arrendarás arrendará arrendaremos arrendaréis arrendarán
conditional arrendaría arrendarías arrendaría arrendaríamos arrendaríais arrendarían
subjunctive yo
vos
él/ella/ello
usted
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos/ellas
ustedes
present arrende arrendes
arrendésvos2
arrende arrendemos arrendéis arrenden
imperfect
(ra)
arrendara arrendaras arrendara arrendáramos arrendarais arrendaran
imperfect
(se)
arrendase arrendases arrendase arrendásemos arrendaseis arrendasen
future1 arrendare arrendares arrendare arrendáremos arrendareis arrendaren
imperative
vos
usted nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ustedes
affirmative arrenda
arrendávos
arrende arrendemos arrendad arrenden
negative no arrendes no arrende no arrendemos no arrendéis no arrenden
Close
Derived terms

Further reading

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.