νοέω
From Wiktionary, the free dictionary
From Wiktionary, the free dictionary
From νόος (nóos, “mind”) + -έω (-éō, denominative verbal suffix).[1]
νοέω • (noéō) (Contracted: νοῶ (noô))
A distinction is typically made between simply seeing (εἴδω (eídō)) and seeing accompanied by mental perception (νοέω (noéō)).
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νοέω | νοέεις | νοέει | νοέετον | νοέετον | νοέομεν | νοέετε | νοέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | νοέω | νοέῃς | νοέῃ | νοέητον | νοέητον | νοέωμεν | νοέητε | νοέωσῐ(ν) | |||||
optative | νοέοιμῐ | νοέοις | νοέοι | νοέοιτον | νοεοίτην | νοέοιμεν | νοέοιτε | νοέοιεν | |||||
imperative | νόεε | νοεέτω | νοέετον | νοεέτων | νοέετε | νοεόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | νοέομαι | νοέῃ, νοέει |
νοέεται | νοέεσθον | νοέεσθον | νοεόμεθᾰ | νοέεσθε | νοέονται | ||||
subjunctive | νοέωμαι | νοέῃ | νοέηται | νοέησθον | νοέησθον | νοεώμεθᾰ | νοέησθε | νοέωνται | |||||
optative | νοεοίμην | νοέοιο | νοέοιτο | νοέοισθον | νοεοίσθην | νοεοίμεθᾰ | νοέοισθε | νοέοιντο | |||||
imperative | νοέου | νοεέσθω | νοέεσθον | νοεέσθων | νοέεσθε | νοεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | νοέειν | νοέεσθαι | |||||||||||
participle | m | νοέων | νοεόμενος | ||||||||||
f | νοέουσᾰ | νοεομένη | |||||||||||
n | νοέον | νοεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νοῶ | νοεῖς | νοεῖ | νοεῖτον | νοεῖτον | νοοῦμεν | νοεῖτε | νοοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | νοῶ | νοῇς | νοῇ | νοῆτον | νοῆτον | νοῶμεν | νοῆτε | νοῶσῐ(ν) | |||||
optative | νοοίην, νοοῖμῐ |
νοοίης, νοοῖς |
νοοίη, νοοῖ |
νοοῖτον, νοοίητον |
νοοίτην, νοοιήτην |
νοοῖμεν, νοοίημεν |
νοοῖτε, νοοίητε |
νοοῖεν, νοοίησᾰν | |||||
imperative | νόει | νοείτω | νοεῖτον | νοείτων | νοεῖτε | νοούντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | νοοῦμαι | νοεῖ, νοῇ |
νοεῖται | νοεῖσθον | νοεῖσθον | νοούμεθᾰ | νοεῖσθε | νοοῦνται | ||||
subjunctive | νοῶμαι | νοῇ | νοῆται | νοῆσθον | νοῆσθον | νοώμεθᾰ | νοῆσθε | νοῶνται | |||||
optative | νοοίμην | νοοῖο | νοοῖτο | νοοῖσθον | νοοίσθην | νοοίμεθᾰ | νοοῖσθε | νοοῖντο | |||||
imperative | νοοῦ | νοείσθω | νοεῖσθον | νοείσθων | νοεῖσθε | νοείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | νοεῖν | νοεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | νοῶν | νοούμενος | ||||||||||
f | νοοῦσᾰ | νοουμένη | |||||||||||
n | νοοῦν | νοούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐνόεον | ἐνόεες | ἐνόεε(ν) | ἐνοέετον | ἐνοεέτην | ἐνοέομεν | ἐνοέετε | ἐνόεον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐνοεόμην | ἐνοέου | ἐνοέετο | ἐνοέεσθον | ἐνοεέσθην | ἐνοεόμεθᾰ | ἐνοέεσθε | ἐνοέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐνόουν | ἐνόεις | ἐνόει | ἐνοεῖτον | ἐνοείτην | ἐνοοῦμεν | ἐνοεῖτε | ἐνόουν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐνοούμην | ἐνοοῦ | ἐνοεῖτο | ἐνοεῖσθον | ἐνοείσθην | ἐνοούμεθᾰ | ἐνοεῖσθε | ἐνοοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νοήσω | νοήσεις | νοήσει | νοήσετον | νοήσετον | νοήσομεν | νοήσετε | νοήσουσῐ(ν) | ||||
optative | νοήσοιμῐ | νοήσοις | νοήσοι | νοήσοιτον | νοησοίτην | νοήσοιμεν | νοήσοιτε | νοήσοιεν | |||||
middle | indicative | νοήσομαι | νοήσῃ, νοήσει |
νοήσεται | νοήσεσθον | νοήσεσθον | νοησόμεθᾰ | νοήσεσθε | νοήσονται | ||||
optative | νοησοίμην | νοήσοιο | νοήσοιτο | νοήσοισθον | νοησοίσθην | νοησοίμεθᾰ | νοήσοισθε | νοήσοιντο | |||||
passive | indicative | νοηθήσομαι | νοηθήσῃ | νοηθήσεται | νοηθήσεσθον | νοηθήσεσθον | νοηθησόμεθᾰ | νοηθήσεσθε | νοηθήσονται | ||||
optative | νοηθησοίμην | νοηθήσοιο | νοηθήσοιτο | νοηθήσοισθον | νοηθησοίσθην | νοηθησοίμεθᾰ | νοηθήσοισθε | νοηθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | νοήσειν | νοήσεσθαι | νοηθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | νοήσων | νοησόμενος | νοηθησόμενος | |||||||||
f | νοήσουσᾰ | νοησομένη | νοηθησομένη | ||||||||||
n | νοῆσον | νοησόμενον | νοηθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐνόησᾰ | ἐνόησᾰς | ἐνόησε(ν) | ἐνοήσᾰτον | ἐνοησᾰ́την | ἐνοήσᾰμεν | ἐνοήσᾰτε | ἐνόησᾰν | ||||
subjunctive | νοήσω | νοήσῃς | νοήσῃ | νοήσητον | νοήσητον | νοήσωμεν | νοήσητε | νοήσωσῐ(ν) | |||||
optative | νοήσαιμῐ | νοήσειᾰς, νοήσαις |
νοήσειε(ν), νοήσαι |
νοήσαιτον | νοησαίτην | νοήσαιμεν | νοήσαιτε | νοήσειᾰν, νοήσαιεν | |||||
imperative | νόησον | νοησᾰ́τω | νοήσᾰτον | νοησᾰ́των | νοήσᾰτε | νοησᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐνοησᾰ́μην | ἐνοήσω | ἐνοήσᾰτο | ἐνοήσᾰσθον | ἐνοησᾰ́σθην | ἐνοησᾰ́μεθᾰ | ἐνοήσᾰσθε | ἐνοήσᾰντο | ||||
subjunctive | νοήσωμαι | νοήσῃ | νοήσηται | νοήσησθον | νοήσησθον | νοησώμεθᾰ | νοήσησθε | νοήσωνται | |||||
optative | νοησαίμην | νοήσαιο | νοήσαιτο | νοήσαισθον | νοησαίσθην | νοησαίμεθᾰ | νοήσαισθε | νοήσαιντο | |||||
imperative | νόησαι | νοησᾰ́σθω | νοήσᾰσθον | νοησᾰ́σθων | νοήσᾰσθε | νοησᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐνοήθην | ἐνοήθης | ἐνοήθη | ἐνοήθητον | ἐνοηθήτην | ἐνοήθημεν | ἐνοήθητε | ἐνοήθησᾰν | ||||
subjunctive | νοηθῶ | νοηθῇς | νοηθῇ | νοηθῆτον | νοηθῆτον | νοηθῶμεν | νοηθῆτε | νοηθῶσῐ(ν) | |||||
optative | νοηθείην | νοηθείης | νοηθείη | νοηθεῖτον, νοηθείητον |
νοηθείτην, νοηθειήτην |
νοηθεῖμεν, νοηθείημεν |
νοηθεῖτε, νοηθείητε |
νοηθεῖεν, νοηθείησᾰν | |||||
imperative | νοήθητῐ | νοηθήτω | νοήθητον | νοηθήτων | νοήθητε | νοηθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | νοῆσαι | νοήσᾰσθαι | νοηθῆναι | ||||||||||
participle | m | νοήσᾱς | νοησᾰ́μενος | νοηθείς | |||||||||
f | νοήσᾱσᾰ | νοησᾰμένη | νοηθεῖσᾰ | ||||||||||
n | νοῆσᾰν | νοησᾰ́μενον | νοηθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νόησᾰ | νόησᾰς | νόησε(ν) | νοήσᾰτον | νοησᾰ́την | νοήσᾰμεν | νοήσᾰτε | νόησᾰν | ||||
middle | indicative | νοησᾰ́μην | νοήσᾰο | νοήσᾰτο | νοήσᾰσθον | νοησᾰ́σθην | νοησᾰ́με(σ)θᾰ | νοήσᾰσθε | νοήσᾰντο | ||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔνωσᾰ | ἔνωσᾰς | ἔνωσε(ν) | ἐνώσᾰτον | ἐνωσᾰ́την | ἐνώσᾰμεν | ἐνώσᾰτε | ἔνωσᾰν | ||||
subjunctive | νώσω | νώσῃς | νώσῃ | νώσητον | νώσητον | νώσωμεν | νώσητε | νώσωσῐ(ν) | |||||
optative | νώσαιμῐ | νώσειᾰς, νώσαις |
νώσειε(ν), νώσαι |
νωσεῖτον | νωσείτην | νωσεῖμεν | νωσεῖτε | νωσεῖεν | |||||
imperative | νῶσον | νωσᾰ́τω | νώσᾰτον | νωσᾰ́των | νώσᾰτε | νωσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐνωσᾰ́μην | ἐνώσω | ἐνώσᾰτο | ἐνώσᾰσθον | ἐνωσᾰ́σθην | ἐνωσᾰ́μεθᾰ | ἐνώσᾰσθε | ἐνώσᾰντο | ||||
subjunctive | νώσωμαι | νώσηαι | νώσηται | νώσησθον | νώσησθον | νωσώμεθᾰ | νώσησθε | νώσωνται | |||||
optative | νωσαίμην | νώσαιο | νώσαιτο | νώσαισθον | νωσαίσθην | νωσαίμεθᾰ | νώσαισθε | νωσαίᾰτο | |||||
imperative | νῶσαι | νωσᾰ́σθω | νώσᾰσθον | νωσᾰ́σθων | νώσᾰσθε | νωσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐνώθην | ἐνώθης | ἐνώθη | ἐνώθητον | ἐνωθήτην | ἐνώθημεν | ἐνώθητε | ἐνώθησᾰν | ||||
subjunctive | νωθῶ | νωθῇς | νωθῇ | νωθῆτον | νωθῆτον | νωθῶμεν | νωθῆτε | νωθῶσῐ(ν) | |||||
optative | νωθείην | νωθείης | νωθείη | νωθεῖτον, νωθείητον |
νωθείτην, νωθειήτην |
νωθεῖμεν, νωθείημεν |
νωθεῖτε, νωθείητε |
νώθειεν, νωθείησᾰν | |||||
imperative | νώθητῐ | νωθήτω | νώθητον | νωθήτων | νώθητε | νωθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | νῶσαι | νώσᾰσθαι | νωθῆναι | ||||||||||
participle | m | νώσᾱς | νωσᾰ́μενος | νωθείς | |||||||||
f | νώσᾱσᾰ | νωσᾰμένη | νωθεῖσᾰ | ||||||||||
n | νῶσᾰν | νωσᾰ́μενον | νωθέν | ||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νενόηκᾰ | νενόηκᾰς | νενόηκε(ν) | νενοήκᾰτον | νενοήκᾰτον | νενοήκᾰμεν | νενοήκᾰτε | νενοήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | νενοήκω | νενοήκῃς | νενοήκῃ | νενοήκητον | νενοήκητον | νενοήκωμεν | νενοήκητε | νενοήκωσῐ(ν) | |||||
optative | νενοήκοιμῐ, νενοηκοίην |
νενοήκοις, νενοηκοίης |
νενοήκοι, νενοηκοίη |
νενοήκοιτον | νενοηκοίτην | νενοήκοιμεν | νενοήκοιτε | νενοήκοιεν | |||||
imperative | νενόηκε | νενοηκέτω | νενοήκετον | νενοηκέτων | νενοήκετε | νενοηκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | νενόημαι | νενόησαι | νενόηται | νενόησθον | νενόησθον | νενοήμεθᾰ | νενόησθε | νενόηνται | ||||
subjunctive | νενοημένος ὦ | νενοημένος ᾖς | νενοημένος ᾖ | νενοημένω ἦτον | νενοημένω ἦτον | νενοημένοι ὦμεν | νενοημένοι ἦτε | νενοημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | νενοημένος εἴην | νενοημένος εἴης | νενοημένος εἴη | νενοημένω εἴητον/εἶτον | νενοημένω εἰήτην/εἴτην | νενοημένοι εἴημεν/εἶμεν | νενοημένοι εἴητε/εἶτε | νενοημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | νενόησο | νενοήσθω | νενόησθον | νενοήσθων | νενόησθε | νενοήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | νενοηκέναι | νενοῆσθαι | |||||||||||
participle | m | νενοηκώς | νενοημένος | ||||||||||
f | νενοηκυῖᾰ | νενοημένη | |||||||||||
n | νενοηκός | νενοημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | νένωκᾰ | νένωκᾰς | νένωκε(ν) | νενώκᾰτον | νενώκᾰτον | νενώκᾰμεν | νενώκᾰτε | νενώκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | νενώκω | νενώκῃς | νενώκῃ | νενώκητον | νενώκητον | νενώκωμεν | νενώκητε | νενώκωσῐ(ν) | |||||
optative | νενώκοιμῐ, νενωκοίην |
νενώκοις, νενωκοίης |
νενώκοι, νενωκοίη |
νενώκοιτον | νενωκοίτην | νενώκοιμεν | νενώκοιτε | νενώκοιεν | |||||
imperative | νένωκε | νενωκέτω | νενώκετον | νενωκέτων | νενώκετε | νενωκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | νένωμαι | νένωσαι | νένωται | νένωσθον | νένωσθον | νενώμεθᾰ | νένωσθε | νένωνται | ||||
subjunctive | νενωμένος ὦ | νενωμένος ᾖς | νενωμένος ᾖ | νενωμένω ἦτον | νενωμένω ἦτον | νενωμένοι ὦμεν | νενωμένοι ἦτε | νενωμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | νενωμένος εἴην | νενωμένος εἴης | νενωμένος εἴη | νενωμένω εἴητον/εἶτον | νενωμένω εἰήτην/εἴτην | νενωμένοι εἴημεν/εἶμεν | νενωμένοι εἴητε/εἶτε | νενώμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν | |||||
imperative | νένωσο | νενώσθω | νένωσθον | νενώσθων | νένωσθε | νενώσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | νενωκέναι | νενῶσθαι | |||||||||||
participle | m | νενωκώς | νενωμένος | ||||||||||
f | νενωκυῖᾰ | νενωμένη | |||||||||||
n | νενωκός | νενωμένον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.