Τίγρη της Βεγγάλης

Η τίγρη της Βεγγάλης (διώνυμο: πάνθηρ ο τίγρις) ζει στην ινδική υποήπειρο.^[1] Απειλείται από τη λαθροθηρία, την απώλεια οικοτόπων και τον κατακερματισμό του οικοτόπου και το 2011 εκτιμάτο ότι περιλαμβάνει λιγότερες από 2.500 μονάδες. Καμία από τις Περιοχές Διατήρησης των Τίγρεων δεν θεωρείται αρκετά μεγάλη ώστε να υποστηρίζει έναν πληθυσμό περισσότερων από 250 ενήλικων ατόμων. Ο πληθυσμός των τίγρεων στην Ινδία υπολογιζόταν μεταξύ 1.706-1909 άτομα το 2010.^[2] Μέχρι το 2018, ο πληθυσμός αυξήθηκε σε περίπου 2.603-3.346 άτομα.^[3] Περίπου 440 τίγρεις εκτιμάται πως ζουν στο Μπαγκλαντές, 163-253 στο Νεπάλ, και 103 στο Μπουτάν.^{[4] [5] [6] [7]}

Τίγρη της Βεγγάλης
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia) Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata) Ομοταξία: Θηλαστικά ('Mammalia) Οικογένεια: Αιλουρίδες

Η τίγρη εκτιμάται ότι κατοικεί την ινδική υποήπειρο από την ύστερη Πλειστόκαινο, δηλαδή εδώ και περίπου 12.000 έως 16.500 χρόνια.^{[8] [9] [10]}

Η τίγρη της Βεγγάλης συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα άγρια αιλουροειδή που ζουν σήμερα.^{[11] [12]} Θεωρείται ότι ανήκει στα χαρισματικά μεγάλα θηλαστικά του κόσμου.^[13] Είναι το εθνικό ζώο τόσο της Ινδίας όσο και του Μπαγκλαντές.^[14] Είναι επίσης γνωστή ως Βασιλική Τίγρη της Βεγγάλης.^[15] Η Τίγρη της Βεγγάλης είναι το πιο πολυπληθές είδος ζώου στην Ασία! Ζει στα πυκνά δάση και στα λιβάδια με τα μανγκρόβια δέντρα και στις ζούγκλες στην Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Μπουτάν και το Νεπάλ, παρότι σήμερα η τίγρη της Βεγγάλης είναι πολύ μικρότερη απ' ότι στο παρελθόν.

Γενετική καταγωγή

Η τίγρη της Βεγγάλης χαρακτηρίζεται από τρεις διακριτές θέσεις μιτοχονδριακών νουκλεοτιδίων και 12 μοναδικά μικροδορυφορικά αλληλόμορφα. Το μοτίβο της γενετικής παραλλαγής που συναντάται στην τίγρη της Βεγγάλης ανταποκρίνεται στην υπόθεση ότι έφτασε στην Ινδία περίπου πριν από 12.000 χρόνια.^[16] Αυτό συμβαδίζει με την απουσία απολιθωμένης τίγρης στην ινδική υποήπειρο πριν από την ύστερη Πλειστόκαινο και την απουσία τίγρεων από τη Σρι Λάνκα, η οποία διαχωρίστηκε από την υποήπειρο όταν αυξήθηκαν τα επίπεδα της θάλασσας κατά την πρώιμη Ολόκαινο.^[9]

Χαρακτηριστικά

Λευκή τίγρη

Αρσενική τίγρη στο Εθνικό Πάρκο Ρανθαμπόρ

Κοντινή λήψη του Σουλτάνου, αρσενική τίγρη του Εθνικού Πάρκου Ρανθαμπόρ

Η γούνα της τίγρης της Βεγγάλης είναι κίτρινη προς ανοιχτό πορτοκαλί, με ρίγες που κυμαίνονται από σκούρο καφέ έως μαύρο. Η κοιλιά και τα εσωτερικά μέρη των άκρων είναι λευκά και η ουρά είναι πορτοκαλί με μαύρους δακτυλίους. Η λευκή τίγρη είναι μια υποχωρητική μετάλλαξη της τίγρης, η οποία συναντάται κατά καιρούς στην άγρια φύση στην περιοχή του Άσαμ, στη Βεγγάλη, στο Μπιχάρ και ιδιαίτερα στην πρώην πολιτεία Ρέουα της Ινδίας. Ωστόσο, δεν πρέπει να θεωρείται εσφαλμένα πως η λευκή τίγρη παρουσιάζει αλμπινισμό. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μόνο μία πλήρως επαληθευμένη περίπτωση αληθινής τίγρης με αλμπινισμό και καμία καταγεγραμμένη περίπτωση μαύρης τίγρης, με την πιθανή εξαίρεση ενός νεκρού δείγματος που εξετάστηκε στην Τσιταγκόνγκ το 1846.^[17]

Παραπομπές

1. Kitchener, A. C.; Breitenmoser-Würsten, C.; Eizirik, E.; Gentry, A.; Werdelin, L.; Wilting, A.; Yamaguchi, N.; Abramov, A. V. και άλλοι. (2017). «A revised taxonomy of the Felidae: The final report of the Cat Classification Task Force of the IUCN Cat Specialist Group». Cat News (Special Issue 11): 66–68. https://repository.si.edu/bitstream/handle/10088/32616/A_revised_Felidae_Taxonomy_CatNews.pdf?sequence=1&isAllowed=y.
2. Jhala, Y. V., επιμ. (2011). Status of tigers, co-predators and prey in India, 2010. TR 2011/003 pp-302 (PDF). New Delhi, Dehradun: National Tiger Conservation Authority, Govt. of India, and Wildlife Institute of India. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2019.
3. Jhala, Y. V., επιμ. (2019). Status of tigers, co-predators and prey in India 2018. Summary Report. TR No./2019/05. New Delhi, Dehradun: National Tiger Conservation Authority & Wildlife Institute of India.
4. Global Tiger Initiative (2011). Global Tiger Recovery Program 2010–2022 (PDF). Washington: Global Tiger Initiative Secretariat. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2019.
5. «NTNC Chairman Released the Recent Tiger Number in Nepal». NTNC. National Trust for Nature Conservation. 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2013.
6. Sangay, T.· Wangchuk, T. (2005). Tiger Action Plan for Bhutan 2006–2015. Thimphu: Nature Conservation Division, Department of Forests, Ministry of Agriculture, Royal Government of Bhutan and WWF Bhutan Programme.
7. «Bhutan's tigers». World Wide Fund For Nature. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 March 2016. https://web.archive.org/web/20160304081100/http://www.wwfbhutan.org.bt/projects_/species/wwf_bhutan/. Ανακτήθηκε στις 29 November 2015.
8. Kitchener, A. C.; Dugmore, A. J. (2000). «Biogeographical change in the tiger, Panthera tigris». Animal Conservation Forum 3 (2): 113–124. doi:10.1111/j.1469-1795.2000.tb00236.x.
9. Luo, S. J.; Kim, J.; Johnson, W. E.; van der Walt, J.; Martenson, J. και άλλοι. (2004). «Phylogeography and Genetic Ancestry of Tigers (Panthera tigris)». PLoS Biology 2 (12): e442. doi:10.1371/journal.pbio.0020442. PMID 15583716.
10. Cooper, D. M.; Dugmore, A. J.; Gittings, B. M.; Scharf, A. K.; Wilting, A.; Kitchener, A. C. (2016). «Predicted Pleistocene–Holocene rangeshifts of the tiger (Panthera tigris)». Diversity and Distributions 22 (11): 1–13. doi:10.1111/ddi.12484. https://www.researchgate.net/publication/308256019.
11. Mazák, V. (1981). «Panthera tigris». Mammalian Species 152 (152): 1–8. doi:10.2307/3504004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 May 2011. https://web.archive.org/web/20110514122546/http://www.science.smith.edu/departments/Biology/VHAYSSEN/msi/pdf/i0076-3519-152-01-0001.pdf. Ανακτήθηκε στις 2 February 2010.
12. Heptner, V. G.· Sludskij, A. A. (1992) [1972]. «Tiger». Mlekopitajuščie Sovetskogo Soiuza. Moskva: Vysšaia Škola. Washington DC: Smithsonian Institution and the National Science Foundation. σελίδες 95–202.
13. Sankhala, K. (1978). Tiger: The Story Of The Indian Tiger. Glasgow: Collins. ISBN 978-0002161244.
14. Lytton, E. (1841). The Critical and Miscellaneous Writings of Sir Edward Lytton. Vol. 2. σελ. 167.
15. Pandit, P. K. (2012). «Sundarban Tiger − a new prey species of estuarine crocodile at Sundarban Tiger Reserve, India». Tigerpaper XXXIX (1): 1−5. http://www.fao.org/3/a-am998e.pdf.
16. Kitchener, A. C.; Dugmore, A. J. (2000). «Biogeographical change in the tiger, Panthera tigris». Animal Conservation 3 (2): 113–124. doi:10.1111/j.1469-1795.2000.tb00236.x.
17. McDougal, C. (1977). The Face of the Tiger. London: Rivington Books and André Deutsch.