From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πίτερ Παν (πρωτότυπος τίτλος: Peter Pan) είναι Αμερικανική ταινία μιούζικαλ, φαντασίας, περιπέτειας κινουμένων σχεδίων του 1953, παραγωγής Walt Disney Productions, η οποία βασίστηκε στο θεατρικό έργο του 1904, Peter and Wendy (γνωστό και ως απλά Peter Pan ή The Boy Who Wouldn't Grow Up), του Τζ. Μ. Μπάρι. Η σκηνοθεσία ανήκει στους Κλάιντ Τζερόνιμι, Ουίλφρεντ Τζάκσον και Χάμιλτον Λάσκε, ενώ η ταινία αποτελεί τη 14η ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της Disney, η οποία κυκλοφόρησε στις 5 Φεβρουαρίου 1953 με διανομή της RKO Radio Pictures. Ο Πίτερ Παν ήταν η τελευταία ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney η οποία διανεμήθηκε μέσω της RKO πριν ο Γουώλτ Ντίσνεϋ ιδρύσει αργότερα μέσα στο 1953, και μετά την κυκλοφορία της ταινίας, τη δική του εταιρεία διανομής, την Buena Vista Distribution. Ο Πίτερ Παν αποτελεί επίσης την τελευταία ταινία της Disney όπου και τα εννέα μέλη της λεγόμενης Disney's Nine Old Men ομάδας (ελεύθερη μετάφραση: Οι Εννέα Γηραιοί της Disney) δούλεψαν όλοι μαζί ως επικεφαλής σκηνοθετικοί εικονογραφιστές, αλλά και τη δεύτερη ταινία Disney όπου πρωταγωνιστούν οι Κάθρυν Μπέουμοντ, Χέδερ Έιντζελ και Μπιλ Τόμσον, οι οποίοι είχαν συμπρωταγωνιστήσει και στην ταινία κινουμένων σχεδίων του 1951, Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.
| Πίτερ Παν Peter Pan | |
|---|---|
 Εξώφυλλο ελληνικού DVD | |
| Σκηνοθεσία | Κλάιντ Τζερόνιμι Ουίλφρεντ Τζάκσον Χάμιλτον Λάσκε |
| Παραγωγή | Γουώλτ Ντίσνεϋ |
| Ιστορία | Μιλτ Μπάντα Μπιλ Κοτρέλ Γουίνστον Χίμπλερ Μπιλ Πιτ Έρντμα Πένερ Τζο Ρινάλντι Τεντ Σιρς Ραλφ Ράιτ |
| Βασισμένο σε | Peter and Wendy του Τζέιμς Μάθιου Μπάρι |
| Ηθοποιοί φωνής | Μπόμπι Ντρίσκολ Κάθρυν Μπέουμοντ Χανς Κόνραϊτ Πολ Κόλινς Τόμι Λάσκε |
| Αφήγηση | Τομ Κόνγουεϊ |
| Μουσική | Όλιβερ Ουάλας |
| Μοντάζ | Ντόναλντ Χάλιντεϊ |
| Εταιρεία παραγωγής | Walt Disney Productions |
| Διανομή | RKO Radio Pictures |
| Πρώτη προβολή | 5 Φεβρουαρίου 1953 (ΗΠΑ)[1] |
| Διάρκεια | 77 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Προϋπολογισμός | $4 εκατομμύρια[2] |
| Ακαθάριστα έσοδα | $87.4 εκατομμύρια[2] |
| Έπεται | Πίτερ Παν: Επιστροφή στη Χώρα του Ποτέ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ταινία προβλήθηκε στο έκτο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 1953.[3] Το 2002, κυκλοφόρησε μία συνέχεια με τίτλο Πίτερ Παν: Επιστροφή στη Χώρα του Ποτέ, ενώ το 2008 κυκλοφόρησε απευθείας σε βίντεο μία σειρά ταινιών με τίτλο Τίνκερ Μπελ, η οποία επικεντρωνώταν στον χαρακτήρα της ομώνυμης νεράιδας και αποτελούσαν πρίκουελ της ταινίας. Η παραγωγή αυτής της σειράς ταινιών, έγινε από τα DisneyToon Studios.
Στο Λονδίνο, περίπου το 1900, οι προετοιμασίες του Τζορτζ και της Μαίρης Ντάρλινγκ για να παρευρεθούν σε ένα πάρτι διακόπτοναι από τα παιχνίδια των δύο αγοριών τους, Τζον και Μάικλ, οι οποίοι αναπαριστούν μία ιστορία του Πίτερ Παν και των πειρατών, την οποία τους διηγήθηκε η μεγαλύτερη αδελφή τους, Γουέντι. Ο Τζορτζ, ο οποίος έχει φτάσει στα όριά του με αυτού του είδους τις ιστορίες, τους ανακοινώνει πως η Γουέντι έχει μεγαλώσει αρκετά για να συνεχίσει να μένει μαζί τους στο ίδιο δωμάτιο και πως θα πρέπει να μετακομίσει σε ξεχωριστό. Το ίδιο βράδυ και αφού οι γονείς τους αναχωρούν για το πάρτι, ο Πίτερ Παν επισκέπτεται τη Γουέντι και τα αγόρια όπου, με τη βοήθεια της νεράιδας και φίλης του Τίνκερμπελ, τους μαθαίνει πώς να πετάνε και όλοι μαζί φεύγουν για το νησί της Χώρας του Ποτέ.
Ένα πλοίο με πειρατές βρίσκεται αγκυροβολημένο έξω από τη Χώρα του Ποτέ, του οποίου επικεφαλής είναι ο Κάπταιν Χουκ μαζί με το πρωτοπαλλίκαρό του, κύριο Σμι. Ο Χουκ σχεδιάζει να εκδικηθεί τον Πίτερ Παν επειδή του έκοψε το χέρι και συνάμα, φοβάται τον κροκόδειλο ο οποίος έχει φάει το κομμένο χέρι του και ανυπομονεί να φάει και τον υπόλοιπο. Η άφιξη του Πίτερ Παν και των Ντάρλινγκ αναστατώνει τους πειρατές, ενώ η Τίνκερμπελ, η οποία ζηλεύει το ενδιαφέρον που δείχνει ο Πίτερ Παν στη Γουέντι, πείθει τα Χαμένα Αγόρια πως ο Πίτερ Παν έδωσε διαταγή να ρίξουν κάτω τη Γουέντι καθώς εκείνη πετάει. Η προδοσία της Τίνκερμπελ ανακαλύπτεται σύντομα και ο Πίτερ Παν την εξορίζει από το κρησφύγετό τους, ενώ ο Τζον και ο Μάικλ φεύγουν μαζί με τα Χαμένα Αγόρια για να βρουν τους Ινδιάνους του νησιού. Οι Ινδιάνοι όμως τους αιχμαλωτίζουν επειδή πιστεύουν πως τα Αγόρια ευθύνονται για την αρπαγή της Τάικερ Λίλη, της κόρης του Αρχηγού.
Ο Πίτερ Παν πηγαίνει τη Γουέντι να δει τις γοργόνες, οι οποίες τρέπονται σε φυγή όταν βλέπουν τον Χουκ. Ο Πίτερ Παν και η Γουέντι βλέπουν πως ο Χουκ και ο Σμι έχουν στα χέρια τους την Τάικερ Λίλη και καταφέρνουν να την απελευθερώσουν. Επιστρέφουν όλοι μαζί στον Αρχηγό και η φυλή τιμά τον Πίτερ Παν για την πράξη του με μία γιορτή. Ο Χουκ, αφού έχασε την Τάικερ Λίλη, ανακαλύπτει πως η Τίνκερμπελ έχει εξοριστεί λόγω της ζήλειας της για τη Γουέντι και εκμεταλλευόμενος αυτό, την ξεγελάει πως αν του αποκαλύψει το κρησφύγετο θα ξεφορτωθεί τη Γουέντι και δε θα πειράξει τον Πίτερ Παν. Στο μεταξύ, η Γουέντι και τα αδέλφια της αρχίζουν να νοσταλγούν το σπίτι τους και σχεδιάζουν να επιστρέψουν, προσκαλώντας τον Πίτερ Παν και τα Χαμένα Αγόρια να πάνε μαζί τους και να υιοθετηθούν από τους Ντάρλινγκ. Τα Χαμένα Αγόρια συμφωνούν, αλλά ο Πίτερ Παν ο οποίος δεν θέλει να μεγαλώσει, αρνείται να το κάνει. Οι πειρατές, ξέροντας πια που κρύβονται ο Πίτερ Παν και τα Αγόρια, παραμονεύουν έξω από το κρησφύγετο και μόλις τα Αγόρια βγαίνουν έξω τα αιχμαλωτίζουν μαζί με τους Ντάρλινγκ, αφήνοντας πίσω μία βόμβα τυλιγμένη ως δώρο για τον Πίτερ Παν, με σκοπό να τον σκοτώσουν.
Η Τίνκερμπελ ξέροντας πια τα σχέδια του Χουκ, προσπαθεί να προλάβει τον Πίτερ Παν πριν ανοίξει το δώρο. Αν και η έκρηξη γίνεται, καταφέρνει να τον απομακρύνει σώζοντάς τον αλλά εκείνη παγιδεύται στα ερείπια. Ο Πίτερ Παν την απελευθερώνει και οι δυο τους πάνε να αντιμετωπίσουν τους πειρατές και να απελευθερώσουν τα υπόλοιπα παιδιά, πριν ο Χουκ τους πετάξει στον κροκόδειλο. Ακολουθεί μάχη όπου ο Πίτερ Παν και τα Αγόρια νικάνε, με αποτέλεσμα οι πειρατές να τραπούν σε φυγή και ο Πίτερ Παν να αναλάβει ως καπετάνιος του καραβιού. Με τη βοήθεια της Τίνκερμπελ και της νεραϊδόσκονης, το καράβι πετάει προς το Λονδίνο όπου οι Ντάρλινγκ αποβιβάζονται στο σπίτι τους, ενώ τα Χαμένα Αγόρια αποφασίζουν τελικά να επιστρέψουν στη Χώρα του Ποτέ. Ο Τζορτζ και η Μαίρη επιστρέφουν από το πάρτι και βρίσκουν τη Γουέντι να κοιμάται δίπλα στο ανοικτό παράθυρο του δωματίου των αγοριών. Όταν ξυπνάει τους αφηγείται ενθουσιασμένη τις περιπέτειές τους ενώ, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο, οι γονείς της βλέπουν κάτι που μοιάζει με πειρατικό καράβι να κινείται στα σύννεφα. Ο Τζορτζ, ο οποίος φαίνεται να έχει αλλάξει γνώμη και επιτρέπει στη Γουέντι να παραμείνει στο ίδιο δωμάτιο με τα αγόρια, αναγνωρίζει το καράβι από τη δική του παιδική ηλικία.
Το 1935, ο Γουώλτ Ντίσνεϋ εξέφρασε ενδιαφέρον στο να κάνει μία προσαρμογή του Πίτερ Παν ως τη δεύτερη ταινία των στούντιο μετά την ταινία Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι.[4] Ωστόσο, τα κινηματογραφικά δικαιώματα ανήκαν στην Paramount Pictures και ο κάτοχος των δικαιωμάτων των χαρακτήρων προσπάθησε ανεπιτυχώς να φέρει τις δύο πλευρές, Disney και Paramount, σε συμφωνία. Τον Ιανουάριο του 1939, ο Ντίσνεϋ κατάφερε να αποκτήσει τα δικαιώματα για ταινία κινουμένων σχεδίων προσφέροντας σε πλειοδοσία περισσότερα χρήματα από τα Fleischer Studios, τα οποία δημιουργούσαν επίσης ταινίες κινουμένων σχεδίων.[5][6] Μέχρι τις αρχές του 1939, είχε ολοκληρωθεί η ιστορία[7] και μέχρι τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, ο Ντίσνεϋ είχε στο μυαλό του αρκετούς εικονογραφιστές που θα μπορούσαν να δουλέψουν πάνω στους χαρακτήρες. Για τους πειρατές τον Βλαντίμιρ Τύτλα, για τον σκύλο, Νάνα, τον Νορμ Φέργκιουσον (είχε δουλέψει επίσης και πάνω στον χαρακτήρα του Πλούτο) και για την Τίνκερμπελ τον Φρεντ Μουρ.[8]
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ντίσνεϋ διερεύνησε πολλές πιθανές ερμηνείες της ιστορίας. Στην αρχική εκδοχή, η ταινία θα ξεκινούσε με την αφήγηση της προϊστορίας του Πίτερ Παν. Αλλά, κατά τη διάρκεια μίας συνάντησης που έλαβε χώρα στις 20 Μαΐου 1940, ο Ντίσνεϋ είπε: «Πρέπει να μπούμε κατευθείαν στην ίδια την ιστορία, όπου ο Πίτερ Παν έρχεται στο σπίτι για να πάρει τη σκιά του. Αυτό το σημείο είναι από όπου ξεκινάει η ιστορία. Το πώς ο Πίτερ Παν έφτασε εκεί, είναι πραγματικά μία άλλη ιστορία».[4] Ο Ντίσνεϋ διερεύνησε επίσης την ιδέα να ξεκινάει η ταινία στη Χώρα του Ποτέ με τον Πίτερ Παν να έρχεται στο σπίτι της Γουέντι και να την απαγάγει με σκοπό να την πάει στη Χώρα του Ποτέ ως μητέρα για τα Χαμένα Αγόρια. Τελικά όμως αποφάσισε πως η ιστορία της απαγωγής ήταν πολύ σκοτεινή και επέστρεψε στην αυθεντική ιστορία του Μπάρι, όπου ο Πίτερ Παν έρχεται για να πάρει τη σκιά του και η Γουέντι είναι πρόθυμη να ταξιδέψει στη Χώρα του Ποτέ γιατί θέλει να τη δει.[4]
Μετά τον βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου 1941, ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών πήρε τον έλεγχο του στούντιο αναθέτοντας στην Walt Disney Productions να παράγει εκπαιδευτικές ταινίες και ταινίες προπαγάνδας πολέμου, κάτι που οδήγησε στην παύση των εργασιών πάνω στις ταινίες Πίτερ Παν και Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.[9] Ωστόσο, η Τράπεζα της Αμερικής επέτρεψε να συνεχιστεί η παραγωγή κατά τη διάρκεια του πολέμου.[7] Μετά τον πόλεμο, οι εργασίες για την ταινία ξαναξεκίνησαν με τον Τζακ Κίννι στη θέση του σκηνοθέτη. Εκείνη την περίοδο, ο Κίννι είχε σκεφτεί να αποχωρήσει από τη Walt Disney Productions για να δουλέψει στα στούντιο κινουμένων σχεδίων της Metro-Goldwyn-Mayer, αλλά οι περιορισμοί του πολέμου δεν το επέτρεψαν. Επειδή ο Ντίσνεϋ δεν ήθελε τον Κίννι να αποχωρήσει από τη σύμβασή του, του ανέθεσε να σκηνοθετήσει τον Πίτερ Παν.[10]
Την ίδια περίοδο, ο Ντίσνεϋ είχε μιλήσει με τη Μαίρη Μάρτιν, η οποία εμφανιζόταν στη θεατρική παραγωγή του έργου, για να χαρίσει τη φωνή της στον Πίτερ Παν, παρόλο που ο Ρόι Ο. Ντίσνεϋ παραπονέθηκε πως η φωνή της ήταν «πολύ βαριά, ώριμη και ραφιναρισμένη». Η Τζιν Άρθουρ επικοινώνησε με τον Ντίσνεϋ για να την έχει υπόψιν για τον ρόλο. Ο Ντίσνεϋ είχε επίσης μιλήσει στον Κάρι Γκραντ για να χαρίσει τη φωνή του στον Κάπταιν Χουκ, μία πιθανότητα στην οποία ο Γκραντ είχε απαντήσει πως «η ιδέα του είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον».[7] Ανυπόμονος με τις καθυστερήσεις, ο Ντίσνεϋ ζήτησε από τον Κίννι να δουλεύει διαδοχικά τις σκηνές παρά να ολοκληρώσει το σενάριο κι αυτό να μεταβεί στο στάδιο του εικονογραφημένου σεναρίου, έτσι ώστε κάθε σκηνή να εγκρίνεται ξεχωριστά στην πρωινή συνάντηση και μετά να μεταβαίνει απευθείας στο στάδιο της ανάπτυξης. Έξι μήνες αργότερα, ο Κίννι έκανε μία παρουσίαση διάρκειας δυόμιση ωρών κατά τη διάρκεια της οποίας ο Ντίσνεϋ παρέμεινε σιωπηλός και στο τέλος είπε: «Ξέρεις, σκεφτόμουν τη Σταχτοπούτα».[11]
Μέχρι το 1947, τα οικονομικά της Walt Disney Productions άρχισαν και πάλι να βελτιώνονται.[12] Περίπου εκείνη την περίοδο, ο Ντίσνεϋ αναγνώρισε την ανάγκη των υγιών οικονομικών πολιτικών, αλλά τόνισε στους οικονομικούς υποστηρικτές του πως οι περικοπές στην παραγωγή θα ήταν κίνηση αυτοκτονίας. Προκειμένου να επαναφέρει τα στούντιο σε πλήρη οικονομική υγεία, ο Ντίσνεϋ εξέφρασε την επιθυμία του να επιστρέψουν στην παραγωγή ταινιών κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους. Μέχρι τότε, τρία πρότζεκ κινουμένων σχεδίων—Σταχτοπούτα, Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και Πίτερ Παν—βρίσκονταν στο στάδιο της ανάπτυξης. Ο Ντίσνεϋ θεώρησε πως οι χαρακτήρες των ταινιών Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και Πίτερ Παν ήταν πολύ ψυχροί, αλλά καθώς η Σταχτοπούτα περιείχε στοιχεία παρόμοια με αυτά της Χιονάτης, αποφάσισε να δώσει το πράσινο φως για τη Σταχτοπούτα.[13] Τον Μάιο του 1949, το περιοδικό Variety ανέφερε πως ο Πίτερ Παν επανήλθε και πάλι στην παραγωγή.[14]
Η σκηνή στο παιδικό δωμάτιο πέρασε πολλές τροποποιήσεις. Σε μία εκδοχή, η κυρία Ντάρλινγκ είναι αυτή που βρίσκει τη σκιά του Πίτερ Παν και τη δείχνει στον κύριο Ντάρλινγκ, όπως συμβαίνει και στην αυθεντική ιστορία. Σε μία άλλη εκδοχή, η Νάνα πηγαίνει στη Χώρα του Ποτέ μαζί με τον Πίτερ Παν και τα παιδιά Ντάρλινγκ και η αφήγηση της ιστορίας γίνεται μέσω των δικών της ματιών. Σε μία άλλη ερμηνεία της ιστορίας, ο Τζον Ντάρλινγκ αφήνεται πίσω γιατί είναι πολύ σοβαρός, πρακτικός και ανιαρός, αλλά ο καλλιτέχνης ιστορίας Ραλφ Ράιτ έπεισε τον Ντίσνεϋ να αφήσει τον Τζον να πάει με τους υπόλοιπους στη Χώρα του Ποτέ. Αυτή η προσαρμογή περιελάμβανε επίσης τη Γουέντι να παίρνει μαζί της το εικονογραφημένο βιβλιό του Πίτερ Παν και ο Πίτερ Παν μαζί με τα άλλα παιδιά να έχουν ένα «φανταστικό δείπνο».[4] Σε κάποιο σημείο, διεξαγόταν ένα πάρτι στο κρησφύγετο του Πίτερ Παν κατά τη διάρκεια του οποίου η Τίνκερμπελ γελοιοποιείται και, πάνω στον θυμό της, λέει στον Κάπταιν Χουκ το πού βρίσκεται το κρησφύγετο με τη θέλησή της. Ωστόσο, ο Ντίσνεϋ θεώρησε πως αυτή η ιστορία ήταν κόντρα στον χαρακτήρα της Τίνκερμπελ και αντί αυτού, θέλησε να βάλουν τον Κάπταιν Χουκ να απαγάγει την Τίνκερμπελ και να την πείθει να του δώσει τη συγκεκριμένη πληροφορία. Στο αυθεντικό θεατρικό έργο του Μπάρι, ο Κάπταιν Χουκ προσθέτει δηλητήριο στο φάρμακο του Πίτερ Παν και η Τίνκερμπελ του σώζει τη ζωή πίνοντας εκείνη το δηλητήριο, αλλά ανασταίνεται από το χειροκρότημα του κοινού. Έπειτα από πολλή συζήτηση, ο Ντίσνεϋ απέρριψε αυτή την εξέλιξη της ιστορίας φοβούμενος πως θα ήταν δύσκολο να επιτευχθεί κάτι αντίστοιχο σε μία ταινία.[4]
Στα πρώτα σενάρια, υπήρχαν περισσότερες σκηνές που εμπεριείχαν τους πειρατές και τις γοργόνες, οι οποίες έμοιαζαν με αυτές με τους νάνους στην ταινία Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι. Τελικά, αυτές οι σκηνές αφαιρέθηκαν από την ταινία για λόγους πιο γρήγορης εξέλιξης.[15] Επίσης, σε κάποιο σημείο, η όλη ιδέα της ταινίας ήταν λίγο πιο σκοτεινή σε σχέση με την τελική εκδοχή της. Για παράδειγμα, υπήρχαν σκηνές όπου ο κροκόδειλος σκότωνε τον Κάπταιν Χουκ, όπου οι Ντάρλινγκ θρηνούσαν για τα χαμένα παιδιά τους και όπου ο Πίτερ Παν μαζί με τα άλλα παιδιά ανακάλυπταν τον θησαυρό των πειρατών, ο οποίος ήταν γεμάτος βόμβες-παγίδες.[4]
Όπως και με προηγούμενες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney, γυρίστηκε μία live-action εκδοχή της ταινίας με ηθοποιούς να ερμηνεύουν προηχογραφημένα κομμάτια διαλόγου, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως αναφορά για να βοηθήσει τους εικονογραφιστές στην απεικόνιση των κινήσεων των χαρακτήρων όσο πιο φυσικά γινόταν. Η Μάργκαρετ Κέρι έλαβε ένα τηλεφώνημα για να περάσει από ακρόαση για τη live-action αναφορά της Τίνκερμπελ.[16] Για τις live-action αναφορές, η Κέρι είπε πως έπρεπε να έχει απλωμένα τα χέρια της και να προσποιείται πως πετάει για όλες τις σκηνές που το απαιτούσαν.[6] Επιπρόσθετα, η Κέρι χρησιμοποιήθηκε ως αναφορά και για μία από τις γοργόνες, μαζί με τις Κόνι Χίλτον και Τζουν Φορέι.[17] Την ίδια περίοδο, το στούντιο έψαχνε για έναν ηθοποιό να απεικονίσει τον Πίτερ Παν, με την Κέρι να προτείνει τον δάσκαλο χορού της, Ρόλαντ Ντουπρί. Ο Ντουπρί πέρασε από συνέντευξη και τελικά πήρε τον ρόλο,[18] παρέχοντας αναφορά για τις σκηνές δράσης και τις σκηνές όπου ο χαρακτήρας πετούσε. Για τον Πίτερ Παν, live-action αναφορές παρείχε επίσης ο Μπόμπι Ντρίσκολ, ο οποίος ωστόσο χρησιμοποιήθηκε περισσότερο για τις σκηνές με κοντινά πλάνα στον χαρακτήρα. Ο Χανς Κόνραϊτ ολοκλήρωσε τις ηχογραφήσεις φωνής σε λίγες μόλις μέρες, ενώ εργάστηκε στην παροχή live-action αναφορών για δυόμιση χρόνια.[19] Μετέπειτα, έκανε περίπου το ίδιο παρέχοντας live-action αναφορές για τον πατέρα της Πριγκίπισσας Ορόρα και τον Βασιλιά Στέφαν στην ταινία Η Ωραία Κοιμωμένη, αλλά δεν είχε την ευκαιρία να χαρίσει στον χαρακτήρα του Βασιλιά Στέφαν και τη φωνή του, καθώς ο ρόλος δόθηκε τελικά στον Τέιλορ Χολμς. Η Κάθρυν Μπέουμοντ, η οποία είχε χαρίσει τη φωνή της στη Γουέντι, παρείχε επίσης live-action αναφορά για τον χαρακτήρα, ενώ είχε κάνει το ίδιο και στην προηγούμενη ταινία της Disney, Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, για τον χαρακτήρα της Αλίκης.[6]
Ο Μιλτ Καλ ήθελε να εικονογραφήσει τον Κάπταιν Χουκ, αλλά αντί αυτού, του ανατέθηκε η εικονογράφηση του Πίτερ Παν και τον παιδιών Ντάρλινγκ, με τον ίδιο να ισχυρίζεται πως «κάποιος κινήθηκε πιο γρήγορα» από εκείνον» για τον Κάπταιν Χουκ.[20] Κατά τη διάρκεια της παραγωγής, ενώ εικονογραφούσε τον Πίτερ Παν, ο Καλ ισχυρίστηκε πως το δυσκολότερο πράγμα να εικονογραφήσεις, ήταν ένας χαρακτήρας που επιπλέει στον αέρα.[6] Ενώ παρατηρούσε την εικονογράφηση του Πίτερ Παν, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ παραπονέθηκε πως οι εικονογραφιστές είχαν εισάγει υπερβολικά πολλές εκφράσεις του Ντρίσκολ στον σχεδιασμό του χαρακτήρα, λέγοντας στον Καλ πως «είναι πολύ αρρενωπές, πολύ ώριμες. Κάτι είναι λάθος σε όλο αυτό». Ο Καλ απάντησε: «Θες να ξέρεις τι είναι λάθος!;...Το λάθος είναι πως δεν έχουν καθόλου ταλέντο στον χώρο».[11]
Η εικονογράφηση του Κάπταιν Χουκ ανατέθηκε στον Φρανκ Τόμας, ο οποίος ήρθε αντιμέτωπος με αντικρουόμενες απόψεις για το πώς έπρεπε να δείχνει ο χαρακτήρας. Ο καλλιτέχνης ιστορίας, Εντ Πένερ, φανταζόταν τον Κάπταιν Χουκ ως «έναν πολύ επηρμένο, όχι δυνατό, καλοντυμένο άντρα που αγαπούσε να δείχνει πάντα στην πένα. Ένα είδος απατεώνα. [Ο συν-σκηνοθέτης Τζέρι] Τζερόνιμι τον φανταζόταν κάπως σαν τον Έρνεστ Τόρενς: έναν κακό, κάπως βαρύ χαρακτήρα που χρησιμοποιεί τον γάντζο του απειλητικά προς τους άλλους». Όταν ο Γουώλτ Ντίσνεϋ είδε τις πρώτες δοκιμαστικές σκηνές του Τόμας είπε: «Λοιπόν, η τελευταία σκηνή έχει κάτι που μου αρέσει και πιστεύω πως αρχίζεις καταλαβαίνεις τον χαρακτήρα. Νομίζω καλύτερα να περιμένουμε και να αφήσουμε τον Φρανκ να τον προχωρήσει λίγο περισσότερο».[21][22] Επειδή ο Τόμας δεν μπορούσε να εικονογραφήσει όλες τις σκηνές του Κάπταιν Χουκ, κάποιες συγκεκριμένες σκηνές δόθηκαν στον Βόλφγκανγκ Ράιτερμαν, όπως αυτή που δείχνει τον Κάπταιν Χουκ να προσπαθεί να δραπετεύσει από τον Τικ-Τοκ τον κροκόδειλο.[23]
Ο Όλι Τζόνστον εικονογράφησε τον κύριο Σμι. Για να απεικονίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κωμική, ωστόσο φοβισμένη και συκοφαντική προσωπικότητα του χαρακτήρα, ο Τζόνστον χρησιμοποίησε μία ποικιλία του σχεδιασμού των Νάνων από τη Χιονάτη και έβαλε τον κύριο Σμι να ανοιγοκλείνει συνεχώς τα μάτια. Ο πρώην μέντορας του Τζόνστον, Φρεντ Μουρ, εργάστηκε στο τμήμα του ως εικονογραφιστής των μικρών σκηνών του Σμι. Ο Μουρ εικονογράφησε επίσης τις γοργόνες και τα Χαμένα Αγόρια. Στις 22 Νοεμβρίου 1952, ο Μουρ και η σύζυγός του ενεπλάκησαν σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Λος Άντζελες και την επόμενη μέρα, ο Μουρ έχασε τη ζωή του στο Νοσοκομείο St. Joseph, απέναντι από το στούνιο της Disney.[24]
Ο Φρανκ Τσόρτσιλ έγραψε αρκετά τραγούδια για την ταινία στις αρχές της δεκαετίας του 1940, ενώ ο Τσαρλς Γουόλκοτ έγραψε επιπρόσθετα τραγούδια το 1941. Όταν η παραγωγή του Πίτερ Παν ξαναξεκίνησε το 1944, ο Έλιοτ Ντάνιελ ανέλαβε τα τραγούδια της ταινίας. Ωστόσο, αυτή η εκδοχή του Πίτερ Παν μπήκε στον πάγο έτσι ώστε το στούντιο να μπορέσει να ολοκληρώσει τη Σταχτοπούτα.[25] Τον Απρίλιο του 1950, δημοσιεύτηκε πως ο Σάμι Καν και ο Σάμι Φέιν ήταν αυτοί οι οποίοι συνέθεταν τελικά τραγούδια για τον Πίτερ Παν.[26] Τη μουσική επένδυση της ταινίας συνέθεσε ο Όλιβερ Ουάλας.
Η μελωδία του τραγουδιού «The Second Star to the Right» είχε αρχικά γραφτεί για την ταινία Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, ως μέρος ενός τραγουδιού με τίτλο «Beyond the Laughing Sky».[27] Το τραγούδι «What Made the Red Man Red?» προκάλεσε αντιδράσεις λόγω των ρατσιστικών στερεοτύπων προς το πρόσωπο των ιθαγενών Αμερικανών.[28]
Το 1997, κυκλοφόρησε ένα soundtrack το οποίο περιείχε ως έξτρα κομμάτια το τραγούδι «Never Smile at a Crocodile» (με στίχους) και μία πρόωρη ντέμο ηχογράφηση του τραγουδιού «The Boatswain's Song».[29] Το τραγούδι «Never Smile at a Crocodile» εμφανίζεται επίσης με στίχους στη σειρά βίντεο Sing-Along Songs.
| Αρ. | Tίτλος | Στίχοι | Μουσική | Διάρκεια |
|---|---|---|---|---|
| 1. | "The Second Star to the Right" | Σάμι Καν | Σάμι Φέιν | 2:18 |
| 2. | "You Can Fly!" | Σάμι Καν | Σάμι Φέιν | 4:24 |
| 3. | "A Pirate's Life" | Έρντμαν Πένερ | Όλιβερ Ουάλας | 0:29 |
| 4. | "Following the Leader" | Ουίνστον Χίμπλερ, Τεντ Σιρς | Όλιβερ Ουάλας | 1:42 |
| 5. | "What Made the Red Man Red?" | Σάμι Καν | Σάμι Φέιν | 2:44 |
| 6. | "Your Mother and Mine" | Σάμι Καν | Σάμι Φέιν | 1:58 |
| 7. | "The Elegant Captain Hook" | Σάμι Καν | Σάμι Φέιν | 1:11 |
| 8. | "You Can Fly!" (Reprise) | Σάμι Καν | Σάμι Φέιν | 4:24 |
| 9. | "Never Smile at a Crocodile" | Τζακ Λόρενς | Φρανκ Τσόρτσιλ | 1:44 |
Ο Πίτερ Παν έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 5 Φεβρουαρίου 1953. Κατά τη διάρκεια αυτής της πρώτης κυκλοφορίας, ο Πίτερ Παν κυκλοφόρησε μαζί με ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους με τίτλο Bear Country, της σειράς True-Life Adventures.[30] Έπειτα, επανακυκλοφόρησε στις αίθουσες τις χρονιές 1958, 1969, 1976, 1982 και 1989.[31] Η ταινία είχε επίσης μία ειδική περιορισμένη επανακυκλοφορία στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Φιλαδέλφειας το 2003, ενώ προβλήθηκε και σε επιλεγμένες αίθουσες των Cinemark Theatres από τις 16-18 Φεβρουαρίου 2013.[32]
Ο Πίτερ Παν κυκλοφόρησε σε VHS, LaserDisc και Betamax μορφή στη Βόρεια Αμερική το 1990 και σε VHS μορφή στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1993. Μία THX περιορισμένη εκδοχή για την 45η επέτειο της ταινίας κυκλοφόρησε στις 3 Μαρτίου 1998, ως μέρος της συλλογής «Τα Αριστουργήματα της Disney». Ο Πίτερ Παν κυκλοφόρησε σε DVD στις 23 Νοεμβρίου 1999, ως μέρος της σειράς «Τα Περιορισμένα της Disney» για διάστημα μόλις 60 ημερών, πριν αποσυρθεί από την αγορά.[33] Η ταινία επανακυκλοφόρησε σε ειδική έκδοση VHS και DVD το 2002 για την προώθηση της συνέχειας, Πίτερ Παν: Επιστροφή στη Χώρα του Ποτέ. Το DVD συνοδευόταν με ειδικά χαρακτηριστικά συμπεριλαμβανομένων ενός ντοκιμαντέρ για το πώς φτιάχτηκε η ταινία, ενός τραγουδήστε μαζί μας ένθετου, ενός βιβλίου και μίας γκαλερί εικόνων της παραγωγής.[34]
Στις 6 Μαρτίου 2007, η Disney κυκλοφόρησε την «Πλατινένια Έκδοση» DVD 2-δίσκων της ταινίας, ενώ η «Διαμαντένια Έκδοση» σε μορφή Blu-ray κυκλοφόρησε στις 5 Φεβρουαριου 2013, για τον εορτασμό της 60ης επετείου της ταινίας.[35][36] Η «Διαμαντένια Έκδοση» κυκλοφόρησε επίσης σε DVD μορφη και ψηφιακά στις 20 Αυγούστου 2013.[37] Ο Πίτερ Παν επανακυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή υψηλής ανάλυσης (HD) στις 29 Μαΐου 2018 και σε Blu-ray μορφή στις 5 Ιουνίου 2018, ως μέρος της γραμμής «Συλλογή Υπογραφής Ουώλτ Ντίσνεϋ», για τον εορτασμό της 65ης επετείου της ταινίας.[38]
Κατά την αρχική της κυκλοφορία στις κινηματογραφικές αίθουσες, η ταινία είχε έσοδα $6 εκατομμύρια σε Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδά.[39] Συνολικά, η ταινία είχε έσοδα $87.4 εκατομμύρια.[2] Προσαρμοσμένα στον πληθωρισμό και ενσωματώνοντας όλες τις κυκλοφορίες, τα έσοδα της ταινίας φτάνουν τα $427.5 εκατομμύρια.[40]
Η σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes αναφέρει ποσοστό αποδοχής της ταινίας 81%, βασισμένο σε 36 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας αναφέρεται: «Παρά το ότι δεν βυθίζεται βαθιά μέσα στο σκοτάδι του παραμυθιού του Τζ. Μ. Μπάρι, η ταινία Πίτερ Παν είναι συγκινητική και πληθωρική, με μερικές υπέροχες μελωδίες».[41]
Ο Μπόσλεϊ Κράουτερ από την εφημερίδα The New York Times επέκρινε την ταινία για την έλλειψη της πιστότητάς της προς την αυθεντική ιστορία, ισχυριζόμενος πως «έχει την ιστορία, αλλά όχι το πνεύμα του Πίτερ Παν όπως αυτό συνελήφθη από τον συγγραφέα και όπως αυτό απεικονίζεται συνήθως στη σκηνή του θεάτρου». Παρ'όλα αυτά, επαίνεσε τα χρώματα της ταινίας αναφέροντας: «[τα χρώματα] είναι πιο συναρπαστικά και τα τεχνικά χαρακτηριστικά, όπως ο συγχρονισμός των φωνών με τα χείλη των χαρακτήρων, είναι πολύ καλά».[42] Το περιοδικό Time έδωσε μία πολύ θετική κριτική στην ταινία, χωρίς να αναφέρει καθόλου τις αλλαγές από την αυθεντική ιστορία.[43] Ο Μάε Τίνι από την εφημερίδα The Chicago Tribune έγραψε: «Το φόντο είναι υπέροχα γραφικό, η μουσική έτσι κι έτσι. Η ταινία είναι σχεδιασμένη για ευρεία επίδραση, με προφορά κωμωδίας. Είμαι σίγουρος πως οι νεαροί που μεγάλωσαν με κινούμενα σχέδια θα δεθούν αμέσως με τους χαρακτήρες».[44] Το περιοδικό Variety περιέγραψε την ταινία ως «προεξέχων καρτούν με μαγευτική ποιότητα. Η μουσική επένδυση είναι καλή, τονίζοντας τον συνεχές θόρυβο της δράσης και της κωμωδίας, αλλά τα τραγούδια είναι λιγότερο εντυπωσιακά από ό,τι συνήθως σε σχέση με αυτά που συναντάμε σε τέτοιου είδους παρουσιάσεις της Disney».[45] Το περιοδικό Harrison's Reports θεώρησε πως η ταινία ήταν «ακόμα ένα αριστούργημα του Ουώλτ Ντίσνεϋ. Θα πρέπει να αποτελέσει απόλαυση, όχι μόνο για τα παιδιά, αλλά επίσης και για κάθε ενήλικα. Η εικονογράφηση είναι τόσο καλή που οι χαρακτήρες εμφανίζονται να είναι σχεδόν φυσικοί».[46]
Σύγχρονες κριτικές για την ταινία παραμένουν θετικές. Ο Τζιν Σίσκελ από την εφημερίδα Chicago Tribune, βαθμολόγησε την ταινία με 3,5/4 σημειώνοντας πως «ο σχεδιασμός της Τίνκερμπελ και της επιδεικτικότητας του Κάπταιν Χουκ» καθώς επίσης και «η ποιοτική μουσική σε συνδυασμό με την κατάλληλη εικονογράφηση» ήταν τα καλύτερα σημεία της ταινίας.[47] Ο Μάικλ Τζάκσον ανέφερε πως ο Πίτερ Παν ήταν η αγαπημένη του ταινία και υπήρξε η έμπνευση για το όνομα που έδωσε στην έπαυλή του, Neverland Ranch, στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνιας, όπου και διατηρούσε ένα ιδιωτικό λούνα παρκ. Ο Ρόναλντ Ντ. Μουρ, ένας από τους εκτελεστικούς παραγωγής της σειράς επιστημονικής φαντασίας Battlestar Galactica (2004), ανέφερε την ταινία ως πηγή έμπνευσης για το θέμα της κυκλικής φύσης του χρόνου στη σειρά, χρησιμοποιώντας την εναρκτήρια ατάκα της σειράς «Όλα αυτά έχουν συμβεί στον παρελθόν και όλα θα συμβούν ξανά» ως βασικό δόγμα της γραφής του πολιτισμού.
Στις πιο πρόσφατες δεκαετίες, η ταινία Πίτερ Παν έχει δεχθεί επικρίσεις για την γενικά στερεοτυπική απεικόνιση των ιθαγενών Αμερικανών. Στο τραγούδι «What Made the Red Man Red?», οι ιθαγενείς Αμερικανοί αποκαλούνται «Ινδιάνοι» και «Ίντζουνς» και απεικονίζοναι ως μία φυλή που ορίζεται κυρίως από τη σεξουαλικότητα, με τους στίχους να αποδίδουν το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα του δέρματός τους στη συνεχή αναζήτηση γυναικών.[28] Ο Μαρκ Ντέιβις, ένας από τους επικεφαλής εικονογραφιστές της ταινίας, ανέφερε σε μία συνέντευξή του χρόνια μετά την παραγωγή: «Δεν είμαι σίγουρος αν θα βάζαμε τους Ινδιάνους στην ταινία αν κάναμε την ταινία σήμερα. Και αν τους βάζαμε, δεν θα τους απεικονίζαμε με τον τρόπο που το κάναμε τότε».[15][48] Οι ιθαγενείς Αμερικανοί δεν συμπεριλήφθηκαν στη συνέχεια της ταινίας που κυκλοφόρησε το 2002, αλλά συμπεριλήφθηκαν στο συνδεδεμένο σε αυτήν βιντεοπαιχνίδι, Peter Pan: Adventures in Never Land.
Οι Νεράιδες της Disney είναι σειρά παιδικών βιβλίων που κυκλοφόρησε από την Random House, στην οποία πρωταγωνιστεί η Τίνκερμπελ και οι φίλοι της. Επίσης, κυκλοφόρησε και σειρά ταινιών όπου πρωταγωνιστεί η Τίνκερμπελ, με την πρώτη να κυκλοφορεί το 2008.
Το Peter Pan’s Flight (ελεύθερη μετάφραση: Η πτήση του Πίτερ Παν) είναι δημοφιλής βόλτα την οποία μπορούμε να βρούμε στα θεματικά πάρκα της Disney στην Καλιφόρνια (Disneyland),[49] στη Φλόριντα (Walt Disney World),[50] στο Τόκυο (Disneyland),[51] στο Παρίσι (Disneyland Park)[52] και στη Σανγκάη (Disneyland).[53] Οι χαρακτήρες των Πίτερ Παν, Γουέντι, Κάπταιν Χουκ και κύριος Σμι εμφανίζονται σε παρελάσεις, καθώς επίσης και σε συναντήσεις με θαυμαστές, σε όλα τα θεματικά πάρκα. Επίσης, οι τέσσερις χαρακτήρες μαζί με τους Πειρατές, συμμετείχαν σε μία σκηνή της αυθεντικής εκδοχής του βραδινού σόου Fantasmic! (1992–2016) που ανέβαινε στα θεματικά πάρκα.
Η παραγωγή της περιοδείας του Πίτερ Παν για τη σειρά παραστάσεων της Disney στον πάγο, ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1989. Η παραγωγή περιόδευσε τόσο εθνικά όσο και στο εξωτερικό, από το 1989 μέχρι το 1993, και συμπεριλάμβανε ένα προ-ηχογραφημένο soundtrack με όλα τα τραγούδια της ταινίας και τις φωνές των χαρακτήρων.
Μία πιο σύντομη εκδοχή της ιστορίας παρουσιάζεται στην τρέχουσα παραγωγή των παραστάσεων στον πάγο της Disney με τίτλο Mickey & Minnie's Amazing Journey (ελεύθερη μετάφραση: Το εκπληκτικό ταξίδι του Μίκυ και της Μίνι). Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά το φθινόπωρο του 2003 και σήμερα βρίσκεται σε εθνική περιοδεία. Συμπεριλαμβάνει τα τραγούδια «You Can Fly!», «Following the Leader», «Your Mother and Mine», A «Pirate's Life», «The Elegant Captain Hook» και «"The Second Star to the Right».
Ένα βιντεοπαιχνίδι με τίτλο Peter Pan: Adventures in Never Land κυκλοφόρησε το 2002 και ήταν βασισμένο στον χαρακτήρα του Πίτερ Παν από το ομώνυμο franchise της Disney. Το βιντεοπαιχνίδι ήταν διαθέσιμο για PlayStation, Windows και Game Boy Advance.
Επίσης, η Χώρα του Ποτέ συμπεριλαμβάνεται ως ένας από τους κόσμους που μπορείς να παίξεις στο Kingdom Hearts και στο Kingdom Hearts: Chain of Memories, με την Τίνκερμπελ να εμφανίζεται ως κλητευτής. Ο Πίτερ Παν εμφανίζεται ως κλητευτής στη συνέχεια, στο Kingdom Hearts II.[54] Ο κόσμος της Χώρας του Ποτέ εμφανίζεται ακόμη και στα Kingdom Hearts 358/2 Days και Kingdom Hearts Birth by Sleep.
Το Walt Disney's Peter Pan: A Game of Adventure (ελεύθερη μετάφραση: Ο Πίτερ Παν του Ουώλτ Ντίσνεϋ: Ένα παιχνίδι περιπέτειας) το οποίο κυκλοφόρησε το 1953, είναι επιτραπέζιο παιχνίδι που δημιούργησε η εταιρεία Transogram Company Inc. και το οποίο βασίζεται στην ταινία. Το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ένα από τα πολλά παιχνίδια που εκμεταλλεύτηκαν τη δημοτικότητα των ταινιών του Ουώλτ Ντίσνεϋ που κυκλοφόρησαν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[55] Αντικείμενο του παιχνιδιού είναι το να είσαι ο πρώτος παίκτης που θα καταφέρει να ταξιδέψει από το σπίτι των Ντάρλινγκ στη Χώρα του Ποτέ και στη συνέχεια να επιστρέψει πίσω.
Το παιχνίδι ξεκινάει στο σπίτι των Ντάρλινγκ, το οποίο βρίσκεται στην αριστερή πάνω γωνία του επιτραπέζιου χάρτη. Κάθε παίκτης, με τη σειρά του, γυρνάει τον τροχό με τα νούμερα (λειτουργεί ως ζάρι) και κινείται κατά μήκος του μοναπατιού, διασχίζοντας κάθε φορά τον αντίστοιχο αριθμό κουτιών με αυτόν που του έτυχε στον τροχό. Όταν ένας παίκτης φτάσει στη Χώρα του Ποτέ, επιλέγει έναν χαρακτήρα από την ταινία (Πίτερ, Γουέντι, Μάικλ ή Τζον) και λαμβάνει την κάρτα οδηγιών για τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Έπειτα, ακολουθεί το επιλεγμένο μονοπάτι του χαρακτήρα του που βρίσκεται πάνω στον επιτραπέζιο χάρτη, υπακούωντας τις οδηγίες που έλαβε από την κάρτα. Ο παίκτης είναι επίσης υποχρεωμένος να ακολουθήσει τις οδηγίες των κουτιών του μονοπατιού που προσγειώνεται κάθε φορά, καθώς γυρνάει τον τροχό με τα νούμερα κατά τον δρόμο της επιστροφής. Ο πρώτος παίκτης που θα καταφέρει να ταξιδέψει από τη Χώρα του Ποτέ στον Βράχο Κρανίο και κατά μήκος του μονοπατιού της Νεραϊδόσκονης προς το καράβι του Κάπταιν Χουκ, κι έπειτα επιστρέψει στο σπίτι των Ντάρλινγκ, ανακηρύσσεται ως ο νικητής.
Το επιτραπέζιο αυτό παιχνίδι εμφανίζεται ως Χριστουγεννιάτικο δώρο στην αυθεντική εκδοχή της ταινίας Τα Δικά σου, τα Δικά μου & τα Δικά μας που κυκλοφόρησε το 1968.
Το διάρκειας μίας ώρας παιδικό μιούζικαλ με τίτλο Disney's Peter Pan Jr είναι βασισμένο στην ταινία Πίτερ Παν της Disney, ανανεωμένο με νέο υλικό. Έγινε διαθέσιμο για σχολικές και παιδικές θεατρικές παραγωγές το 2013, έπειτα από αρκετές πιλοτικές παραγωγές.[56]
Αν και η ταινία του 1953 ήταν η πρώτη ταινία Πίτερ Παν της Disney, το franchise του Πίτερ Παν γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το οποίο συμπεριλάμβανε έναν αριθμό κυκλοφοριών άλλων παραγωγών κινουμένων σχεδίων που βασίζονταν στους χαρακτήρες της ταινίας. Αυτές περιλάμβαναν:
Τον Απρίλιο του 2016, μετά την εμπορική και κριτική επιτυχία των ταινιών Maleficent, Σταχτοπούτα και Το Βιβλίο της Ζούγκλας, ανακοινώθηκε πως μία σειρά live-action προσαρμογών κλασικών ταινιών κινουμένων σχεδίων της Walt Disney Pictures βρισκόταν σε ανάπτυξη. Η The Walt Disney Company ανακοίνωσε πως μία live-action προσαρμογή του Πίτερ Παν βρισκόταν σε ανάπτυξη, με τον Ντέιβιντ Λάουερι να αναλαμβάνει ως σκηνοθέτης, αλλά και ως σεναριογράφος μαζί με τον Τόμπι Χάλμπρουκς.[57] Τον Ιούλιο του 2018, δημοσιεύτηκε πως η ταινία θα κυκλοφορούσε αποκλειστικά στη διαδικτυακή streaming υπηρεσία της εταιρείας, Disney+.[58] Ωστόσο, μετέπειτα ειπώθηκε πως η ταινία μπορεί να κυκλοφορούσε τελικά στις κινηματογραφικές αίθουσες.[59][60]
Τον Ιανουάριο του 2020, το κάστινγκ για την ταινία βρισκόταν σε εξέλιξη, ενώ ο τίτλος άλλαξε σε Πίτερ Παν & Γουέντι. Οι Τζο Ροθ και Τζιμ Γουίτακερ θα είναι οι παραγωγοί. Τα γυρίσματα είχαν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν στις 17 Απριλίου 2020 στον Καναδά και στο Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο.[59][61] Μέχρι τον Μάρτιο, οι Αλεξάντερ Μαλόνι και Έβερ Άντερσον προσλήφθηκαν ως Πίτερ Παν και Γουέντι, αντίστοιχα.[60] Ωστόσο, αργότερα τον ίδιο μήνα, τα γυρίσματα όλων των πρότζεκτ της Disney σταμάτησαν λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και των βιομηχανικών κανονισμών που επήλθαν λόγω αυτής παγκοσμίως.[62] Τον Ιούλιο του 2020, ο Τζουντ Λο ξεκίνησε κάποιες πρώτες συζητήσεις για τον ρόλο του Κάπταιν Χουκ και προσλήφθηκε επίσημα δύο μήνες αργότερα..[63][64] Ανάμεσα στους ηθοποιούς που βρίσκονταν στη λίστα για τον ρόλο ήταν οι Χοακίν Φίνιξ, Άνταμ Ντράιβερ και Γουίλ Σμιθ, αλλά όλοι απέρριψαν τελικά αυτή την ευκαιρία.[65][66] Τον Σεπτέμβριο του 2020, η Γιάρα Σαχίντι προσλήφθηκε ως Τίνκερμπελ.[67]
Μέχρι τον Νοέμβριο του 2020, ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Disney, Μπομπ Τσάπεκ, ανακοίνωσε πως τα γυρίσματα όλων των ταινιών που είχαν αναβληθεί λόγω του κορονοϊού είχαν ξαναξεκινήσει και σε κάποιες περιπτώσεις, ολοκληρωθεί.[68] Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, ανακοινώθηκε πως η ταινία θα έκανε το ντεμπούτο της στο Disney+.[69] Κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2023.[70][71]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
