From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Επιστημονική Βιβλιοθήκη Μαξίμοβιτς (ουκρανικά: Наукова бібліотека імені Михайла Максимовича) είναι η κύρια επιστημονική βιβλιοθήκη του Εθνικού Πανεπιστημίου του Κιέβου. Η βιβλιοθήκη βρίσκεται δίπλα στο Πανεπιστημίου του Κιέβου και ιδρύθηκε μαζί με το Πανεπιστήμιο το 1834.[1][2]
 Επιστημονική Βιβλιοθήκη Μαξίμοβιτς | |
| Ίδρυση | 1834 |
|---|---|
| Τοποθεσία |  Ουκρανία, Κίεβο |
| Συντεταγμένες | 50°26′35.27″N 30°30′43.95″E |
| Συλλογή | |
| Νόμιμη κατάθεση | Ναι |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Διευθυντής | Serbin Oleg Olegovych |
| Ιστότοπος | www.library.univ.kiev.ua/ukr/title4.php3 |
Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε μαζί με το πανεπιστήμιο το 1834. Η αρχική συλλογή της βιβλιοθήκης ήταν η λεγόμενη «Συλλογή Κρεμενέτσκα», η οποία απαριθμούσε 34.378 τόμους βιβλίων.
Το κτίριο της Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης κτίστηκε μεταξύ 1939-1940 σε νεοκλασικό στυλ σύμφωνα με το σχέδιο των αρχιτεκτόνων Βασίλ Οσμάκ και Παυλο Αλέσχην ως ανθρωπιστικό κτίριο.
Το 1940 η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη απέκτησε την ιδιότητα της επιστημονικής βιβλιοθήκης. Εκείνη την εποχή η συλλογή της ανέρχονταν σε περισσότερους από 1 εκατομμύριο τόμους.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η βιβλιοθήκη συνέχισε να λειτουργεί για κάποιο διάστημα. Κάποια από τα βιβλία κατασχέθηκαν από τις κατοχικές αρχές και μεταφέρθηκαν στη Γερμανία, άλλο μέρος του αποθέματος καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1943.
Η βιβλιοθήκη άρχισε να λειτουργεί ξανά τον Ιανουάριο του 1944. Το 1983 δημιουργήθηκε μια αίθουσα για τα σπάνια βιβλία. Το 1994, η Επιστημονική Βιβλιοθήκη πήρε το όνομά της από τον Μαξίμοβιτς, τον πρώτο πρύτανη του Πανεπιστημίου του Κιέβου.
Τα αποθέματα βιβλίων περιέχουν 3,5 εκατομμύρια αντίτυπα και καταλαμβάνουν περισσότερα από 6.000 τετραγωνικά μέτρα.[3] Η βιβλιοθήκη είναι γεμάτη με επιστημονική, εκπαιδευτική, αναφορική, μεθοδική και άλλη βιβλιογραφία σε περισσότερες από 30 γλώσσες του κόσμου. Κάθε χρόνο τα αποθέματα της βιβλιοθήκης συμπληρώνονται με 35000 έως 40000 τόμους. Η αίθουσα των σπάνιων βιβλίων περιέχει περισσότερες από 7000 μοναδικές εκδόσεις. Η «Συλλογή επιστημονικών εργασιών» διαθέτει περίπου 8000 τίτλους μονογραφιών, εγχειριδίων, εκπαιδευτικών βοηθημάτων των πανεπιστημιακών συγγραφέων από την ημέρα ίδρυσης του πανεπιστημίου του Αγίου Βολοντυμίρ.
Η Συλλογή των παλαιών έντυπων βιβλίων και των σπάνιων βιβλίων είναι από τα πολυτιμότερα επιτεύγματα της βιβλιοθήκης[4][5]. Η συλλογή αυτή περιέχει πάνω από 7.000 τίτλους, βάση των οποίων είναι δημοσιεύσεις γύρω από τη φιλοσοφία, τη θρησκεία και την ιστορία. Περίπου το 80% των παλαιών έντυπων βιβλίων τυπώθηκαν σε ξένες γλώσσες κυρίως σε αρχαίες ευρωπαϊκές γλώσσες όπως: αρχαία ελληνικά, λατινικά, εβραϊκά, παλαιοβουλγαρική γλώσσα.
Η βάση της συλλογής αυτής αποτελείται από βιβλία του 16ου-17ου αιώνα που τυπώθηκαν στην Ευρώπη. Οι πιο εκπροσωπούμενες εκδόσεις είναι από τις ακόλουθες χώρες: Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Ιταλία, Πορτογαλία, Γαλλία. Ανάμεσά τους υπάρχουν εκδόσεις των γνωστών στη μεσαιωνική Ευρώπη τυπογραφικών δυναστειών των Αλδιανών, Ετιέν, Ελσεβιέρ και Πλαντίν. Το πολυτιμότερο από τα Αρχέτυπα εκδόθηκε στη Βενετία το 1497 (από κολοφώνιο). Το βιβλίο τυπώθηκε στα Λατινικά και είναι μια έκδοση των Βιογραφιών του Σουετώνιου από το έργο του De Vitā Caesarum (Περί του βίου των Καισάρων) με σχόλια των Μάρκο Αντόνιο Σαμπελίκα και Φίλιππο Μπεροάλντο.
Στολίδια του αποθέματος της βιβλιοθήκης θεωρούνται τα σπάνια παλαιά έντυπα βιβλία του πρώτου μισού του 16ου αιώνα - παλαιότυπα. Το παλαιότερο χρονολογείται πριν του 1519. Πρόκειται για ένα σπάνιο λείψανο του παλιού έντυπου βιβλίου και της παλιάς βουλγαρικής γλώσσας, το "Missal" εκδόθηκε από τον ιερομόναχο Pahomiy, και δημοσιεύτηκε στη Βενετία στο τυπογραφείο του Bozhydar Vucovych το 1519. Ένα άλλο ενδιαφέρον έκθεμα πιστεύεται ότι είναι η πρώτη έκδοση του βιβλίου " Η ιστορία των τυράννων της Σικελίας» του Hugo Falkanda, που εκδόθηκε το 1550 στο Παρίσι στο τυπογραφείο του Maturin Dyup'yuyi.
Από τη συλλογή παλαιών έντυπων βιβλίων, που δημοσιεύθηκαν στο δεύτερο μισό του 16ου-17ου αιώνα, ξεχωρίζουν οι ακόλουθες εκδόσεις: «Το Ευαγγέλιο της Αγίας Έδρας, που εκδόθηκε από τον τυπογράφο της Μόσχας Pyotr Timofeyevich Mstislavets εκδόθηκε στη Βίλνο το 1575. Βιβλίο μεγάλης αξίας του Pamvo Berinda είναι το «Σλαβόνικο[6] λεξικό», το οποίο εκδόθηκε το 1653 στο τυπογραφείο του μοναστηριού Kuteinsky (το χωριό Kuteiny στη Λευκορωσία). Το λεξικό του Pamva Berinda είναι ένα από τα πρώτα λεξικά της δημοτικής γλώσσας στην Ουκρανία. Η βιβλιοθήκη διαθέτει επίσης μια από τις σπανιότερες εκδόσεις στην παλαιά ουκρανική γλώσσα: το βιβλίο του Tranquillion Cyril "Μαργαριτάρι μεγάλης αξίας", που εκδόθηκε στο Μογκιλιόφ το 1699 στο τυπογραφείο του Maxim Voshanka.
Η βιβλιοθήκη διαθέτει 13 τμήματα, 17 τομείς, 19 δανειστικές βιβλιοθήκες, 23 αναγνωστήρια. Τα κυριότερα τμήματα:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
