γερμανική δισκογραφική εταιρεία κλασικής μουσικής From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Deutsche Grammophon (συντομογραφία: DGG) είναι γερμανική δισκογραφική εταιρεία που διανέμει δίσκους κλασικής μουσικής και αποτελεί πρόδρομο της εταιρείας PolyGram, η οποία είχε ιδρυθεί και αυτή από τον Έμιλ Μπερλίνερ, ιδρυτή της Deutsche Grammophon. Έχει την έδρα της στο Βερολίνο και από το 1999 είναι θυγατρική της Universal Music Group, έπειτα από συγχώνευση άλλων θυγατρικών εταιρειών του ομίλου.[2]
Deutsche Grammophon | |
---|---|
Το σχέδιο του άνθους του λογοτύπου σχεδιάστηκε από τον Χανς Ντόμιτσλαφ το 1940 και η σημερινή μορφή του καθιερώθηκε το 1949.[1] | |
Κύρια εταιρεία | Universal Music Group |
Ίδρυση | 6 Δεκεμβρίου 1898 |
Ιδρυτής | Εμίλ Μπερλίνερ, Τζόζεφ Μπερλίνερ |
Διανομέας | Decca Records, Verve Records (ΗΠΑ) |
Είδος | Κλασική μουσική |
Χώρα προέλευσης | Γερμανία |
Επίσημη ιστοσελίδα | deutschegrammophon.com |
Η εταιρεία συστάθηκε στο Αννόβερο στις 6 Δεκεμβρίου του 1898 από τον Αμερικανό - γεννημένο στο Αννόβερο - Εμίλ Μπερλίνερ και τον αδερφό του, Τζόζεφ, πρωτύτερα από τη δημοσίευση των πρώτων της δίσκων.[3] Μέχρι το 1900, όταν η Deutsche Grammophon Gesellschaft μετατράπηκε σε μετοχική εταιρεία με έδρα το Βερολίνο, o δίσκος του Μπερλίνερ επισκίασε ως πρότυπο στη μουσική βιομηχανία την τεχνική εγγραφής δίσκων μέσω φωνογραφικών κυλίνδρων του Τόμας Έντισον,[4] ενώ ο Φρεντ Γκάισμπεργκ, σε σχέση με άλλους παραγωγούς, άργησε να αποδεχτεί το νέο, αυτό, επαναστατικό μέσο.[5]
Ο Ενρίκο Καρούζο ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που ηχογραφήθηκε από την PolyGram και πραγματοποίησε την πρώτη του ηχογράφηση το 1902 στο Μιλάνο.[4][6] Μέχρι το 1907, το εργοστάσιο της στο Αννόβερο λειτουργούσε νυχθημερόν έχοντας σε πλήρη λειτουργεία 200 μηχανές πίεσης δίσκων, αποδεικνύοντας και για εκείνη τη χρονιά ότι οι δίσκοι ήταν διπλής όψεως.[3]
Η πρώτη ορχηστρική ηχογράφηση κυκλοφόρησε το 1910, με τον δίσκο να περιέχει το Κοντσέρτο για πιάνο σε Λα ελάσσονα, Op. 16 του Έντβαρντ Γκρηγκ, μία εκτέλεση από τον Βίλχελμ Μπακχάους και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου υπό τη διεύθυνση του Λάντον Ρόναλντ.[7]
Έπειτα, το 1913, η εταιρεία άρχισε να προκαλεί αίσθηση με την πρώτη ολοκληρωμένη ηχογράφηση ενός ορχηστρικού έργου, το οποίο ήταν η 5η Συμφωνία σε Ντο ελάσσονα, Op. 67 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, εκτέλεση της Φιλαρμονικής του Βερολίνου υπό τη διεύθυνση του Άρτουρ Νίκις.[8]
Μέχρι το 1925, όταν εισήχθη στη βιομηχανία το ηλεκτροακουστικό σύστημα ηχογράφησης, η εταιρεία παρουσίασε και τις 9 συμφωνίες του Μπετόβεν με την Staatskapelle Berlin υπό τη διεύθυνση του Όσκαρ Φριντ και άλλους διευθυντές ορχήστρας.
Μέχρι τη στιγμή του θανάτου του Τζόζεφ Μπερλίνερ το 1928 και τον θάνατο του αδερφού του Εμίλ τον επόμενο χρόνο, η ετήσια παραγωγή της εταιρείας είχε φτάσει σχεδόν στα 10 εκατομμύρια δίσκους, με το εργοστάσιο στο Αννόβερο να απασχολεί 600 περίπου άτομα.
Η παγκόσμια οικονομική "ύφεση" του 1932 προκάλεσε τη μείωση των πωλήσεων, με αποτέλεσμα να συγχωνευθεί η εταιρεία PolyGram με την Polyphon και να μεταφερθεί η έδρα της στο Αννόβερο.
Το 1937, μετά από χρόνια πτώσης της παραγωγής, η Deutsche Grammophon AG τέθηκε σε εκκαθάριση και στη θέση της ιδρύθηκε η Deutsche Grammophon GmbH, συγχρηματοδοτούμενη από την Deutsche Bank και την Telefunken Gesellschaft. Παρά τους αυξημένους περιορισμούς που έθεσε το Τρίτο Ράιχ, εξακολουθούσαν να γίνονται σημαντικές ηχογραφήσεις.
Μετά την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την έλλειψη πρώτων υλών, η Deutsche Grammophon σταμάτησε εκ νέου τη λειτουργεία της και το 1941 τη διοίκηση της ανέλαβε η Siemens & Halske. Στις 9 Μαΐου του 1942, η Γκεστάπο απαγόρευσε και επίσημα στην εταιρεία να παράγει δίσκους για εβραίους καλλιτέχνες και διατάζει την καταστροφή των δίσκων που συμμετείχαν.
Μέχρι τη λήξη του πολέμου, δημιουργήθηκε μία νέα μονάδα παραγωγής δίσκων στο Βερολίνο, ενώ τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και τα διοικητικά κτίρια στο Αννόβερο ξαναχτίζονται. Το 1946, η Deutsche Grammophon έγινε η πρώτη εταιρεία που έκανε όλες τις ηχογραφήσεις της χρησιμοποιώντας μαγνητική ταινία.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.