18 Ιουλίου – Ο Ετιέν Γκασπάρ Ρομπέρ και ο συγκυβερνήτης του Λοέστ απογειώνονται από το Αμβούργο της Γερμανίας σε υψόμετρο περίπου 7.300 μέτρων (24.000 πόδια) με αερόστατο.[4]
Ο Σερ Τζορτζ Κέιλι κατασκευάζει μοντέλο ανεμόπτερου με μια κύρια πτέρυγα και διακριτές μεταβαλλόμενες κάθετες και οριζόντιες ουραίες επιφάνειες.[7]
Αύγουστος/Σεπτέμβριος – Οι επιστήμονες Ζοζέφ Λουί Γκαι-Λυσάκ και Ζαν-Μπατίστ Μπιό χρησιμοποιούν αερόστατο για να πραγματοποιήσουν πειράματα σχετικά με το μαγνητικό πεδίο της γης και τη σύνθεση της άνω ατμόσφαιρας.[8]
Ο Γιάκομπ Ντέγκεν, ωρολογοποιός από τη Βιέννη, πειραματίζεται με ορνιθόπτερο πτερυγίων βαλβίδων.[9]
1809
Ο Ντέγκεν προωθεί ένα αερόστατο υδρογόνου χτυπώντας μεγάλες πτέρυγες όπως αυτές του ορνιθόπτερου.[9]
Σεπτέμβριος – Ο Σερ Τζορτζ Κέιλι δημοσιεύει το πρώτο μέρος του μνημειώδους έργου του On Aerial Navigation (Περί Αεροπλοΐας), θέτωντας για πρώτη φορά τις επιστημονικές αρχές της βαρύτερης από τον αέρα πτήσης.[7]
1811
31 Μαΐου – Ο Άλμπρεχτ Μπέρμπλινγκερ καταπέφτει στον Δούναβη με αιωρόπτερο (πιθανώς αντίγραφο αυτού του Ντέγκεν). Αντίγραφο που κατασκευάστηκε με βάση το σχέδιο του το 1986 έδειξε πως ήταν αξιόπλοο.[10]
1812
21 Σεπτεμβρίου – Ο Φραντσέσκο Ζαμπεκάρι πέθανε όταν το αερόστατο του έπιασε φωτιά κατά την προσγείωση.[11]
1819
6 Ιουλίου – Η Σοφί Μπλανσάρ ρίχνει πυροτεχνήματα από το αερόστατο της εν πτήσει κατά τη διάρκεια έκθεσης στους Κήπους Τίβολι του Παρισιού. Τα πυροτεχνήματα ανάφλεξαν το αέριο του αεροστάτου, το οποίο συνετρίβη στην οροφή ενός σπιτιού. Ως αποτέλεσμα της συντριβής, η Σοφί σκοτώθηκε και έγινε η πρώτη γυναίκα που σκοτώθηκε σε αεροπορικό ατύχημα.[12]
1824
Ο Άγγλος Τόμας Χάρις σκοτώνεται όταν το αερόστατο του συντρίβεται κοντά στο Καρσάλτον του Λονδίνου. Η γυναίκα επιβαίνουσα του επιβιώνει. Η ακριβής αιτία του ατυχήματος δεν έχει ξεκαθαριστεί αλλά μάλλον πρόκειται για τη βαλβίδα που είχε σχεδιάσει ο Χάρις για να απελευθερώνεται αέριο από το αερόστατο. Παρά τη ρίψη όλων των ερμάτων ο Χάρις δεν μπορούσε να σταματήσει την πτώση.[13][14]
1836
7–8 Νοεμβρίου – Πτήση με αερόστατο αερίου άνθρακα (με το όνομα The Great Balloon of Nassau) από τον Τσαρλς Γκριν καλύπτοντας απόσταση 722 χιλιομέτρων (449 μίλια) από το Λονδίνο στο Βάιλμπουργκ της Γερμανίας σε 18 ώρες. Επιβαίνοντες ήταν οι Ρόμπερτ Χόλοντ και Τόμας Μονκ Μέισον.[15] Πρόκειται για την πρώτη ολονύκτια πτήση με αερόστατο,[16][17] η οποία αποτέλεσε παγκόσμιο ρεκόρ απόστασης με αερόστατο το οποίο διατηρήθηκε μέχρι το 1907.
1837
Ο Ρόμπερτ Κόκινγκ πηδά από αερόστατο που ελέγχει ο Τσαρλς Γκριν από υψόμετρο 2.000 μέτρων (6.600 πόδια) για να επιδείξει αλεξίπτωτο δικής του κατασκευής, αλλά σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του άλματος.[18]
1838
4 Σεπτεμβρίου – Οι Τσαρλς Γκριν, Τζορτζ Ρας και Έντουαρντ Σπένσερ φτάνουν σε υψόμετρο 5.893 μέτρων (19.335 πόδια) πάνω από την Αγγλία με το Great Balloon of Nassau προτού προσγειωθούν στο Θάξτεντ.[19]
10 Σεπτεμβρίου – Οι Γκριν και Ρας απογειώνονται σε υψόμετρο ρεκόρ 8.274 μέτρων (27.146 πόδια) πάνω από την Αγγλία με το Great Balloon of Nassau, φτάνοντας σε ταχύτητες 130 με 160 χλμ/ώρα (80 με 100 μίλια/ώρα) κατά τη διάρκεια της πτήσης.[20]
1839
Ο Αμερικανός Τζον Γουάις παρουσιάζει το πλαίσιο σχισίματος που χρησιμοποείται ακόμη και σήμερα στα αερόστατα. Το πλαίσιο αυτό έλυσε το πρόβλημα της παράσυρσης του αεροστάτου στο έδαφος κατά τη διάρκεια της προσγείωσης και έτσι δεν χρειαζόταν πλέον τη βοήθεια αγκυρών.[21]
Ο Τσαρλς Γκριν και ο αστρονόμος Σπένσερ Ρας φτάνουν σε υψόμετρο 7.900 μέτρων (25.900 πόδια) με ελεύθερο αερόστατο.
1840
Ο Λουί Ανσλέμ Λωριά πραγματοποιεί την πρώτη επανδρωμένη πτήση αεροστάτου στον Καναδά, στο Σεντ Τζον του Νιου Μπράνσγουικ, με το αερόστατο του Star of the East.[22]
1841
Ένας μεταλλουργός kalfa (τεχνίτης) με το όνομα Μανόιλο ο οποίος «πήγε από το Βελιγράδι στη Βοϊβοντίνα»[23] επιχειρεί να πετάξει με ορνιθόπτερο. Μη μπορώντας να απογειωθεί από το καμπαναριό του καθεδρικού ναού του Αγίου Μιχαήλ λόγω απαγόρευσης από τις αρχές, σκαρφάλωσε στην οροφή του Đumrukhana (Κεντρικό Τελωνειακό Γραφείο), πραγματοποίησε άλμα και επιβίωσε αφού προσγειώθηκε στο χιόνι.[24]
1842
Νοέμβριος – Ο Άγγλος μηχανικός Ουίλλιαμ Σάμιουελ Χένσον πραγματοποιεί το πρώτο ολοκληρωμένο σχέδιο αεροπλάνου με ατμομηχανή. Η ευρεσιτεχνία του ακολουθεί τα σχέδια του Κέιλι.[25] Η Βουλή της Αγγλίας απορρίπτει το κίνημα για τον σχηματισμό «Εταιρείας Εναέριων Μεταφορών» γελώντας.
Ο Γάλλος αεροναυτικός Φρανσίσκ Αρμπάν πραγματοποιεί τη δωδέκατη πτήση του από τη Ρώμη τον Απρίλιο, και διασώζεται στη θάλασσα μετά από πτήση του από την Τεργέστη αργότερα μέσα στον χρόνο.[28]
12–25 Ιουλίου – Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού της Βενετίας, το Αυστριακό Πολεμικό Ναυτικό εκτόξευσε μη επανδρωμένα αερόστατα θερμού αέρα που μετέφεραν εκρηκτική ύλη από το κατάστρωμα του ατμοπλοίουVulcano σε μια προσπάθεια βομβαρδισμού της Βενετίας. Παρόλο που το εγχείρημα ήταν ανεπιτυχές, αποτέλεσε τόσο την πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκαν αερόστατα για βομβαρδισμό όσο και την πρώτη φορά που πολεμικό πλοίο έκανε επιθετική χρήση εναέριων συσκευών.[30]
2–3 Σεπτεμβρίου – Ο Γάλλος αεροναυτικός Φρανσίσκ Αρμπάν πραγματοποίησε την πρώτη (και μέχρι το 1924 μοναδική) πτήση με αερόστατο πάνω από τις Άλπεις, πετώντας με αερόστατο υδρογόνο από τη Μασσαλία στο Τορίνο.[31]
Ο Σερ Τζορτζ Κέιλι απογειώνει ένα μικρό ανεμόπτερο με ένα 10χρονο αγόρι, το οποίο έλκεται από ανθρώπους που τρέχουν σε έναν λόφο. Πρόκειται για την πρώτη γνωστή επανδρωμένη πτήση με βαρύτερη από τον αέρα ιπτάμενη μηχανή.[33]
1852
24 Σεπτεμβρίου – Ο Γάλλος μηχανικός Ανρί Ζιφάρ πέταξε σε απόσταση 27 χιλιομέτρων (17 μιλίων) από το Ιπποδρόμιο του Παρισιού στο Τραπ με ατμοκίνητο πηδαλιουχούμενο αερόπλοιο,[34] φτάνοντας σε ταχύτητα 10 χλμ/ώρα.
1853
Τέλη Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου – Ο αμαξηλάτης του Σερ Τζορτζ Κέιλι πετά με επιτυχία με ανεμόπτερο που σχεδιάστηκε από τον εργοδότη του κατά μήκος του Μπρόμπτον Ντέιλ στο Γιορκσάιρ. Έτσι έγινε ο πρώτος ενήλικος αεροπόρος του κόσμου.[35] Χωρίς να νιώθει ενθουσιασμένος με την τιμή αυτή, παραιτήθηκε από τη θέση του.
1856
Δεκέμβριος – Ο Γάλλος Ζαν-Μαρί Λε Μπρι έλκεται στον αέρα από το τεχνητό ανεμόπτερο του, Albatross, πετώντας σε απόσταση 180 μέτρων (600 πόδια).[36]
1857
Ο Φελίξ Ντυ Ταμπλ πετά με κινούμενα από ωρολογιακούς μηχανισμούς και ατμό αεροσκάφη. Επρόκειτο για τις πρώτες σταθερές μηχανοκίνητες πτήσεις με βαρύτερες από τον αέρα μηχανές.
Οι Γάλλοι αδελφοί ντυ Ταμπλ ντε λα Κρουά κάνουν αίτηση ευρεσιτεχνίας για μηχανοκίνητο αεροπλάνο.[37]
1858
Ο Τζον Γουάις και τρεις συνοδοί πραγματοποιούν πτήση με αερόστατο Μονγκολφιέ σε απόσταση 1.291 χιλιομέτρων (802 μίλια, από το Σεντ Λιούις στο Χέντερσον των ΗΠΑ).[38]
Ο Γάλλος αεροπόρος Ναντάρ λαμβάνει τις πρώτες αεροφωτογραφίες.[39]
1860
13 Οκτωβρίου – Ο Τζέιμς Γουάλας Μπλακ βγάζει οκτώ φωτογραφίες της Βοστώνης ενώ βρίσκεται στο αερόστατο The Queen of the Air του Σάμιουελ Άρτσερ Κινγκ, σε υψόμετρο 370 μέτρων (1.200 πόδια). Πρόκειται για την πρώτη επιτυχημένη αεροφωτογραφία στις Ηνωμένες Πολιτείες και την πρώτη αεροφωτογραφία πόλης σε όλο τον κόσμο.[40]
16 Ιουνίου – Πλέοντας 150 μέτρα (500 πόδια) πάνω από το Εθνικό Πάρκο Νάσιοναλ Μολ της Ουάσινγκτον με το αερόστατο 'Enterprise' που ηταν συνδεδεμένο με καλώδιο τηλέγραφου με τον Λευκό Οίκο, ο Θαντέους Λόου στέλνει τηλεγράφημα στον ΠρόεδροΑβραάμ Λίνκολν για να του παρουσιάσει την αξία των αεροστάτων στη στρατιωτική αναγνώριση. Πρόκειται για το πρώτο τηλεγράφημα που στέλνεται από αέρος.[12][43] Το Σώμα Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης σχηματίστηκε υπό τη διοίκηση του Λόου, για παρατήρηση και κατεύθυνση του πυροβολικού, και έτσι τα αερόστατα γνώρισαν σημαντική χρήση στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο τα τέσσερα επόμενα χρόνια.
3 Αυγούστου – Το ατμόπλοιοFanny του Στρατού Ξηράς των ΗΠΑ έγινε το πρώτο πλοίο από το οποίο απογειώθηκε επανδρωμένο αερόστατο αιχμαλώτισης όταν ο αεροναυτικόςΤζον ΛαΜάουντεν, απογειώνεται από το κατάστρωμα του για να παρατηρήσει τους στρατιωτικούς σχηματισμούς των Συνομοσπονδιακών στο Χάμπτον Ρόουντς της Βιρτζίνια. Απογειώθηκε και πάλι λίγες μέρες αργότερα είτε από το Fanny είτε από πλοίο με το όνομα Adriatic.[44]
Τέλη Μαρτίου – Ο αεροναυτικός Τζον Στάινερ απογειώνεται με αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ σε αερόστατο παρατήρησης από το κατάστρωμα μαούνας στον ποταμό Μισσισσιππή ώστε να κατευθύνει τα πλοία με ολμοβόλα του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ κατά της νήσου Αριθμός Δέκα που κατέχονταν από τους Συνομοσπονδιακούς. Ήταν η τελευταία εναέρια καθοδήγηση ναυτικών πυρών στον κόσμο μέχρι το 1904.[46]
Μάρτιος–Μάιος – Το George Washington Parke Custis μεταφέρει και ρυμουλκεί αερόστατα παρατήρησης στον ποταμό Γιορκ της Βιρτζίνια κατά τη διάρκεια της Εκστρατείας της Χερσονήσου.[46]
Απρίλιος – Ο Τζον Σταρκγουέδερ απογειώνεται αρκετές φορές με αερόστατο από το κατάστρωμα του τροχήλατου πλοίουMay Flower των Ενωτικών για να παρατηρήσει τις θέσεις των Συνομοσπονδιακών στο Πορτ Ρόγιαλ της Νότιας Καρολίνα.[46]
1–3 Ιουλίου – Το πλήρωμα του ατμοπλοίου Teaser του Πολεμικού Ναυτικού των Συνομόσπονδων Πολιτειών επιχειρεί με αερόστατο παρατήρησης ανθρακααερίου κατασκευασμένο από μετάξι για την αναγνώριση των παρατάξεων του Στρατού της Ένωσης κατά μήκος του ποταμού Τζέιμς στη Βιρτζίνια. Επρόκειτο για τη μοναδική χρήση αεροστάτου από τον Συνομοσπονδιακό Στρατό. Η κατάληψη του Teaser στις 4 Ιουλίου από το ατμόπλοιο Maratanza, ολοκλήρωσε τις ναυτικές επιχειρήσεις των Συνομοσπονδιακών με αερόστατα.[41]
5 Σεπτεμβρίου – Ο αεροναυτικός Χένρι Τρέισι Κόξγουελ και ο Άγγλος φυσικός Τζέιμς Γκλέισερ φτάνουν επισήμως σε υψόμετρο 9.000 μέτρων (29.527 πόδια) σε αερόστατο ανθρακαερίου σύμφωνα με το βαρόμετρο του αεροστάτου τους,[47] αν και μεταγενέστεροι υπολογισμοί τοποθετούν το μέγιστο υψόμετρο στο οποίο έφτασαν ανάμεσα σε 10.668 και 11.278 μέτρα (35.000 και 37.000 πόδια). Οι δύο άνδρες παραλίγο να πεθάνουν από υποξία κατά τη διάρκεια της πτήσης, με τον Γκλέισερ να χάνει τις αισθήσεις του και τον Κόξγουελ να μη νιώθει τα χέρια του.[17]
1863
Το Σώμα Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης διαλύεται στις αρχές του χρόνου.[46]
Ο Τζον Στάινερ απογειώνεται σε αερόστατο με τον Φερδινάνδο φον Ζέπελιν, αξιωματικό της Στρατιάς της Βυρτεμβέργης που είχε προσχωρήσει στον Ενωτικό Στρατό ως παρατηρητής. Ο Ζέπελιν αργότερα θα εμπνευστεί από την πτήση αυτή για να δημιουργήσει το άκαμπτο αερόπλοιο, το οποίο πέταξε για πρώτη φορά το 1900.[46]
1864
Ξεσπά ο Πόλεμος της Παραγουάης μεταξύ των Συμμάχων Αργεντινής, Βραζιλίας και Ουρουγουάης κατά της Παραγουάης. Οι Συμμαχικές δυνάμεις χρησιμοποιούν αρκετά αερόστατα αναγνώρισης τα επόμενα έξι χρόνια.
Ο Άγγλος φιλόσοφος-επιστήμονας Μάθιου Πίερς Βατ Μπούλτον γράφει τη σύντομη εργασία του On Aerial Locomotion (Περί Εναέριας Ατμοκίνησης), όπου έδωσε λεπτομέρειες σχετικά με πολλές εφευρέσεις, συμπεριλαμβανομένου και του πηδαλίου κλίσεως ως δεύτερη σκέψη (το οποίο αργότερα κατοχύρωσε το 1868). Η έμπνευση του Μπούλτον ενέπνευσε τον Γάλλο κόμη Φερδινάνδο Κάρολο Ονόρ Φίλιππο ντ'Εστερνό, του οποίου η λεπτομερής ανάλυση σχετικά με το πέταγμα των πουλιών, Du Vol des Oiseaux (Περί του πετάγματος των πουλιών) δημοσιεύθηκε το 1864.[49]
Ο Γερμανός πειραματιστής Πάουλ Χένλαϊν κατοχυρώνει την ευρισιτεχνία για το «Πρώτο Αερόπλοιο με Ημιάκαμπτο Πλαίσιο» το οποίο προβλέπεται να έχει μηχανή καύσης ανθρακαερίου η οποία τραβά το καύσιμο από το περίβλημα του σκάφους το οποίο είναι γεμάτο με αυτό. Κατασκεύασε το σκάφος αργότερα στη Γερμανία.[51]
Ο Ιούλιος Βερν αφηγείται στο μυθιστόρημα του The Journey to the Moon (Από τη Γη στη Σελήνη) την εκτόξευση πυραύλου από τη Φλόριντα, από όπου πολλά χρόνια αργότερα ξεκίνησαν οι αμερικανικές διαστημικές πτήσεις.[52]
Ο Γάλλος κόμης Φερδινάνδος Κάρολος Ονόρ Φίλιππος ντ'Εστερνό γράφει στο βιβλίο του Περί του Πετάγματος των Πουλιών, «η αιώρηση φαίνεται να είναι το χαρακτηριστικό των βαριών πουλιών. Δεν υπάρχουν ενδείξεις πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο με κατάλληλο άνεμο». Το έργο του είχε δημοσιευθεί το 1864.[49]
Ο Γάλλος καλλιτέχνης και αγρότης Λουί Μουγιάρ πραγματοποιεί δοκιμαστική πτήση αιώρησης. Μετά από χρόνια μελέτης του πετάγματος των πουλιών εκδίδει το βιβλίο L'Empire de l'Air (Η αυτοκρατορία του αέρα) το 1881. Θεωρεί πως η μίμηση της αιώρησης και της ανύψωσης των πουλιών είναι πιθανή, εν αντιθέσει με αυτή της κίνησης των φτερών τους.[53]
20 Σεπτεμβρίου – Ο Τζείκομπ Μπρόντμπεκ πετά με το αερόπλοιο πηνίου-ελατηρίου του για 30 μέτρα (100 πόδια) προτού συντριβεί σε χωράφι κοντά στο Λούκινμποκ του Τέξας.[54]
1866
Στις 6 Ιουλίου ο Αντισυνταγματάρχης Ρομπέρτο Α. Χονστάσιεβιτζ, μηχανικός του Στρατού της Αργεντινής, πραγματοποίησε την πρώτη αποστολή αναγνώρισης με αερόστατο στη Νότια Αμερική, χρησιμοποιώντας αερόστατο του Στρατού της Βραζιλίας πάνω από τα στρατεύματα της Παραγουάης, στον πόλεμο της Παραγουάης.
Ιδρύεται (12 Ιανουαρίου στο Λονδίνο) η Αεροναυτική Εταιρεία της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία. Πρόκειται για την παλαιότερη εταιρεία στον κόσμο που είναι αφιερωμένη σε όλες τις μορφές αεροναυτικής και αεροδιαστημικής.[55]
Ο Βρετανός Φράνσις Χέρμπερτ Ουένχαμ, παρουσιάζει την εργασία του "Aerial Locomotion" («Αεροπλοΐα») στη Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία. Κατοχύρωσε με ευρεσιτεχνία τις επάλληλες πτέρυγες (διπλάνο, πολυπλάνο).[56]
Ο Γιαν Βνεκ ισχυρίζεται πως πραγματοποίησε πτήσεις αιώρησης (1866–1869) από το καμπαναριό του Οντπορύζοφ.[57] Το Μουσείο Εθνογραφίας της Κρακοβίας, η πηγή των εγγράφων των ισχυρισμών, αρνείται να επιτρέψει την πρόσβαση σε ανεξάρτητους ερευνητές.
Πρώτη αεροπορική έκθεση στο Κρύσταλ Πάλας του Λονδίνου.
Ο Φρέντερικ Μάριοτ σχεδιάζει ιπτάμενες μηχανές και επιχειρεί να ιδρύσει αεροπορική εταιρεία.[59]
1870
Χρησιμοποιούνται αερόστατα από τους Γάλλους για τη μεταφορά επιστολών και επιβατών έξω από το πολιορκούμενο Παρίσι κατά τον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο. Μεταξύ Σεπτεμβρίου 1870 και Ιανουαρίου 1871, πραγματοποιήθηκαν 66 πτήσεις – εκ των οποίων οι 58 προσγειώθηκαν με ασφάλεια – μεταφέροντας 110 επιβάτες και πάνω από τρία εκατομμύρια επιστολές έξω από το Παρίσι, ενώ χρησιμοποιήθηκαν 500 ταχυδρομικά περιστέρια για να μεταφερθούν μηνύματα στο Παρίσι.[60] Ένα αερόστατο πραγματοποίησε κατά λάθος παγκόσμιο ρεκόρ απόστασης καταλήγοντας στις ακτές της Νορβηγίας.[61]
1871
Οι Άγγλοι Ουένχαμ και Μπράουνινγκ κατασκευάζουν την πρώτη αεροδυναμική σήραγγα και πραγματοποιούν πειράματα ροής αέρα.[62]
Ο Αλφόνς Πενώ πετά με το Planophore του, ένα μικρό μοντέλο κινούμενο με καουτσούκ το οποίο σχεδιάστηκε ώστε να έχει αυτόματη σταθερότητα εκτροπής και περιστροφής.[63]
1872
2 Φεβρουαρίου – Ο Γάλλος ναυπηγός Ανρί Ντυπουί ντε Λομ καταφέρνει ταχύτητα 9 με 11 χλμ/ώρα (5,6 με 6,8 μίλια/ώρα) με το αερόπλοιο του το οποίο κινούνταν από προπέλα που περιστρεφόταν από οκτώ άνδρες.[64]
13 Δεκεμβρίου – Ο Γερμανός πειραματιστής Πάουλ Χένλαϊν δοκιμάζει το πρώτο αερόπλοιο με κινητήρα εσωτερικής καύσης στο Μπρυν της Αυστροουγγαρίας, πετυχαίνοντας ταχύτητα 19 χλμ/ώρα (12 μίλια/ώρα). Ο κινητήρας καίει ανθρακαέριο που βρίσκεται αποθηκευμένο στο κάλυμμα. Οι δοκιμές διακόπτονται λόγω έλλειψης χρημάτων.[65]
20 Σεπτεμβρίου – Οι Φέλιξ και Λουί ντυ Ταμπλ ντε λα Κρουά κατασκευάζουν πηδαλιουχούμενο ατμοκίνητο μονοπλάνο το οποίο επιτυγχάνει να πραγματοποιήσει σύντομο άλμα μετά την απόκτηση ταχύτητας κατηφορίζοντας από μια ράμπα.[66]
1875
Ο Άγγλος Τόμας Μόι δοκιμάζει ένα προσδεμένο αεροπλάνο με άνοιγμα φτερών 4 μέτρων (13 πόδια) κινούμενο με τη βοήθεια ατμομηχανής.[67]
Ο Γερμανός πειραματιστής Πάουλ Χένλαϊν βελτιώνει το αερόπλοιο του τοποθετώντας μια άμαξα στο κάτω μέρος του πλαισίου του για το πλήρωμα και τον κινητήρα. Αυτή ήταν η καθιερωμένη πρακτική για την κατασκευή μεταγενέστερων πηδαλιουχούμενων.[68]
15 Απριλίου – Στο αερόστατο Zenith, ο αξιωματικός του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού Τεοντόρ Ανρί Σιβέλ, ο Γάλλος δημοσιογράφος Ζοζέφ Κροσέ-Σπινέλι και ο Γάλλος επιστήμονας και εκδότης Γκαστόν Τισαντιέ φτάνουν σε υψόμετρο 8.600 μέτρων (28.200 πόδια). Η υποξία σκοτώνει τους Σιβέλ και Κροσέ-Σπινέλι κατά τη διάρκεια της πτήσης, ενώ δημιούργησε προβλήματα κώφωσης στον Τισαντιέ.[17]
Ο Γάλλος Βικτόρ Τατέν κατασκευάζει μηχανοκίνητο μοντέλο αεροπλάνο με έλικες και κινητήρα συμπιεσμένου αέρα, το οποίο απογειώθηκε με επιτυχία.[74]
Ο Αμερικανός επιστήμονας Έντμουντ Κλάρενς Στέντμαν προτείνει την κατασκευή άκαμπτου αεροπλοίου εμπνευσμένο από την ανατομία του ψαριού, με πλαίσιο από σωληνώσεις ατσαλιού, ορειχάλκου ή χαλκού και κινητήρα ελκτικής διάταξης τοποθετημένο στο μπροστινό μέρος του καλύμματος, ο οποίος αργότερα αντικαταστάθηκε από κινητήρα με δύο έλικες τοποθετημένους κάτω από το πλαίσιο. Το αερόπλοιο δεν κατασκευάστηκε ποτέ, αλλά το σχέδιο του Στέντμαν αποτέλεσε έμπνευση για τα Ζέπελιν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[75]
Ο Μπιο πραγματοποιεί μικρά άλματα με το ανεμόπτερο Biot-Massia.[76]
Οι Φρίντριχ Βόλφερτ και Ερνστ Μπαουμγκάρτεν επιχειρούν να πετάξουν σε ελεύθερη πτήση με μηχανοκίνητο πηδαλιουχούμενο, αλλά αυτό συντρίβεται.[78]
Χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά αερόστατα σε βρετανικές στρατιωτικές επιδείξεις στο Όλντερσοτ.[79]
1883
Ο Μ.Α. Γκουπέλ παρουσιάζει ένα ατμοκίνητο μονοπλάνο με ελκτικό έλικα. Η δοκιμαστική πλατφόρμα πλήρους μεγέθους που κατασκεύασε μπορούσε να ανυψώσει το ίδιο το σκάφος και δύο άνδρες σε ασθενή άνεμο, αλλά το μοντέλο δεν κατασκευάστηκε ποτέ.[80]
Πραγματοποιείται η πρώτη ηλεκτροκίνητη πτήση από τον Γκαστόν Τισαντιέ ο οποίος τοποθέτησε έναν ηλεκτροκινητήρα της Siemens AG σε ένα πηδαλιουχούμενο αερόπλοιο.[81]
Ο Βόλφερτ δοκιμάζει ανεπιτυχώς αερόστατο κινούμενο από έλικα με μανιβέλα.[82]
Η «Γερμανική Εταιρεία για την Προώθηση της Αεροπορίας» με έδρα το Βερολίνο εκδίδει το περιοδικό "Zeitschrift für Luftschiffahrt" («Περιοδικό της Αεροπορίας»).
1884
9 Αυγούστου – Επιτυγχάνεται η πρώτη πλήρως ελεγχόμενη ελεύθερη πτήση με το πηδαλιουχούμενο La France του Γαλλικού Στρατού και τους Σαρλ Ρενάρ και Αρτύρ Κρεμπς. Η πτήση καλύπτει απόσταση 8 χιλιομέτρων (5 μίλια) σε 23 λεπτά. Ήταν η πρώτη πτήση που επέστρεψε στο σημείο εκκίνησης της.[83]
Ο Μοζαΐσκι ολοκληρώνει το μονοπλάνο του (άνοιγμα φτερών 14 μέτρα ή 46 πόδια). Πραγματοποιεί σύντομη πτήση, έχοντας απογειωθεί από ράμπα εκτόξευσης.[84]
Ο Τζον Μοντγκόμερι πραγματοποιεί την πρώτη ελεγχόμενη βαρύτερη από τον αέρα και χωρίς κινητήρα πτήση στην Αμερική.[85][86]
Ο Τζον Μοντγκόμερι πραγματοποιεί μελέτες στη ροή του νερού και του αέρα σε γωνιακές επιφάνειες και πειραματίζεται με τρίτο ανεμόπτερο στην Καλιφόρνια.[93][94]
1888
Ο Βόλφερτ πετά με πετρελαιοκίνητο πηδαλιουχούμενο στο Ζέελμπουργκ. Επρόκειτο για την πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε πετρελαιοκινητήρας στην αεροπορία. Ο κινητήρας κατασκευάστηκε από τον Γκότλιμπ Ντάιμλερ.[95]
Ο Ότο Λίλιενταλ δημοσιεύει στο βιβλίο του Der Vogelflug als Grundlage der Fliegekunst (Το πέταγμα των πουλιών ως η βάση για την τέχνη της αεροπορίας) μετρήσεις πτερύγων, τα αποκαλούμενα πολικά διαγράμματα, τα οποία αποτελούν τη βάση της περιγραφής των τεχνητών πτερύγων ακόμη και σήμερα. Το βιβλίο αναφέρεται στα πλεονεκτήματα των τοξωτών πτερύγων.[97]
Ο Πισανκούρ κατασκευάζει μηχανικό πτηνό το οποίο είχε σκοπό να μιμείται την κίνηση των πτερύγων των πουλιών εν πτήσει.[98]
Ο Λόρενς Χάργκρεϊβ, Βρετανός μετανάστης στην Αυστραλία, κατασκευάζει στροφειοκινητήρα που κινείται με συμπιεσμένο αέρα.[99]
Τμήμα αεροστάτων παρατήρησης του Βρετανικού Στρατού λαμβάνει μέρος στις στρατιωτικές επιδείξεις του Όλντερσοτ.[45]
1890
Ο Βρετανικός Στρατός ιδρύει Τμήμα Αεροστάτων στο Βασιλικό Σώμα Μηχανικών, υπό τη διοίκηση του Υπολοχαγού Τζόουνς. Εργοστάσιο αεροστάτων και σχολή αεροστατικής υποστηρίζουν το νέο τμήμα.[45]
9 Οκτωβρίου – Η πρώτη σύντομη πτήση του ατμοκίνητου αεροσκάφους σταθερών πτερύγων του Κλεμάν Αντέρ λαμβάνει χώρα στο Σατορύ της Γαλλίας. Πετά χωρίς έλεγχο για περίπου 50 μέτρα (160 πόδια) σε ύψος περίπου 20 εκατοστών (7,9 ίντσες) προτού συντριβεί, αλλά αποτελεί την πρώτη απογείωση μηχανοκίνητου αεροπλάνου που στηρίζεται αποκλειστικά στην ισχύ του.[100][101][102][103]
Ο Κλεμάν Αντέρ πραγματοποιεί δεύτερη πτήση με το Eole. Πρόκειται για μη ελεγχόμενο άλμα 100 μέτρων (328 πόδια) το οποίο καταλήγει σε συντριβή. Ο Αντέρ αργότερα πειραματίστηκε με ένα λιγότερο επιτυχημένο δικινητήριο ατμοκίνητο αεροσκάφος προτού εγκαταλείψει τις προσπάθειες του.[103]
Φεβρουάριος – Υπογράφεται το πρώτο συμβόλαιο για την κατασκευή στρατιωτικού αεροπλάνου: Ο Κλεμάν Αντέρ αναλαμβάνει να κατασκευάσει ένα διθέσιο αεροσκάφος για το γαλλικό Υπουργείο Πολέμου, το οποίο θα χρησιμοποιούνταν ως βομβαρδιστικό και θα είχε τη δυνατότητα μεταφοράς πυρομαχικών βάρους 75 κιλών.[106]
Αύγουστος – Ο Κλεμάν Αντέρ ισχυρίζεται πως πραγματοποίησε μη ελεγχόμενη πτήση για 200 μέτρα (660 πόδια) με το Avion II (ή αλλιώς Zephyr ή Éole II) σε χωράφι στο Σατορύ.[107]
Ο Αυστροουγγρικόςστρατός αποκτά μόνιμο σώμα αεροπορίας, το Kaiserlich und Königliche Militäraeronautische Anstalt («Αυτοκρατορική και Βασιλική Στρατιωτική Αεροναυτική Ομάδα»)
1893
Ο Ότο Λίλιενταλ πετά σε απόσταση περίπου 250 μέτρων (820 πόδια) με το Maihöhe-Rhinow-Glider.[108]
Ο Λόρενς Χάργκρεϊβ πραγματοποιεί επίδειξη ανεμοπτέρου μεταφοράς ανθρώπων σε αεροναυτικό συνέδριο στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Βασίζεται στον χαρταετό κουτί, μια εφεύρεση του Χάργκρεϊβ. Αποτελεί παράδειγμα για την κατασκευή πολλών επιστημονικών χαρταετών και αεροπλάνων.[109]
Ο Οράτιο Φίλιπς κατασκευάζει ατμοκίνητη συσκευή δοκιμών στο Χάροου. Πρόκειται για πολυπλάνο τύπου «περσίδων» με τις πτέρυγες ανοίγματος 5,8 μέτρων (19 πόδια) τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη και με χορδή μόνο 4 εκατοστών (1,5 ίντσα). Ήταν δεμένο στο κέντρο μιας κυκλικής τροχιάς, με τους πίσω τροχούς του να ανυψώνονται για περίπου 60–90 εκατοστά (2–3 πόδια) ενώ οι μπροστινοί τροχοί παρέμεναν στο έδαφος.[111]
1894
Ο Τσέσλαβ Τάνσκι πετά με επιτυχία μηχανοκίνητα μοντέλα στην Πολωνία και αρχίζει να εργάζεται με ανεμόπτερα πλήρους μεγέθους.[112]
Ο μηχανικός σιδηροδρόμων Οκτάβ Σανούτ εκδίδει το Progress in Flying Machines (Πρόοδος στις Ιπτάμενες Μηχανές), όπου περιγράφει τη μέχρι εκείνη τη στιγμή έρευνα που πραγματοποιήθηκε στον τομέα της αεροπορίας. Το βιβλίο του Σανούτ, που αποτελεί περίληψη άρθρων του "American Engineer and Railroad Journal" («Περιοδικό των Αμερικανών Μηχανικών και του Σιδηροδρόμου»), είναι περιεκτική έκθεση για το στάδιο της παγκόσμιας ανάπτυξης στην πορεία προς το αεροπλάνο.[113]
Η συσκευή κανονικής αιώρησης του Ότο Λίλιενταλ αποτελεί την πρώτη σειρά παραγωγής ανεμοπτέρου. Χρησιμοποιώντας διάφορες μορφές αεροσκαφών καλύπτει αποστάσεις έως 250 μέτρα (820 πόδια).[114]
31 Ιουλίου – Ο Χάιραμ Μάξιμ αρχίζει να χρησιμοποιεί ένα τεράστιο δοκιμαστικό διπλάνο με άνοιγμα φτερών 32 μέτρων (105 πόδια) το οποίο κινείται από δύο ατμομηχανές. Ανασηκώνει και καταστρέφει τις τροχιές συγκράτησης, οι οποίες είχαν τοποθετηθεί για λόγους ασφαλείας.[102]
Νοέμβριος – Ο Λόρενς Χάργκρεϊβ πραγματοποιεί επίδειξη σταθερής πτήσης με δεμένο χαρταετό κουτί.[115]
4 Δεκεμβρίου – Ο Γερμανός μετεωρολόγος και αερολόγοςΆρτουρ Μπέρσον φτάνει σε υψόμετρο 9.155 μέτρων (30.036 πόδια) με αερόστατο, πραγματοποιώντας παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου.[116]
1895
Ο Πέρσι Πίλτσερ πραγματοποιεί την πρώτη επιτυχημένη πτήση με το ανεμόπτερο του, το Bat.[117]
Ο Πάμπλο Σουάρεζ πετά με το ανεμόπτερο του, Ανεμόπτερο Suarez, στην Αργεντινή, σε συνεργασία με τον Λίλιενταλ.[118]
Ο Ινδός λόγιος Σιβκάρ Μπαπούτζι Ταλπάντε σχεδίασε ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος με την ονομασία Μαρουτσάκθι ή Μαρουτσάκχα (μτφρ. Φίλος του Αέρα), βασισμένο υποτίθεται στην τεχνολογία των Βεδών. Ισχυρίζεται πως απογειώθηκε μπροστά σε μεγάλο πλήθος στην παραλία Τσοουπάθι της Βομβάης και πέταξε σε ύψος 457 μέτρων (1.500 πόδια)[119] αλλά ο ισχυρισμός του δεν έχει αποδειχθεί.
6 Μαΐου – Ο Σάμιουελ Πίρποντ Λάνγκλεϊ απογειώνει το μη επανδρωμένο Aerodrome No. 5 από πλωτό σπίτι στον ποταμό Ποτόμακ. Το αεροσκάφος πέταξε σε απόσταση 1.000 μέτρων (3.300 πόδια), και ήταν η πρώτη πραγματικά επιτυχημένη πτήση ενός εκ των μηχανοκίνητων μοντέλων του.[121]
Ιούνιος – Ο Οκτάβ Σανούτ διοργανώνει κατασκήνωση ιπτάμενων στη λίμνη Μίσιγκαν όπου δοκιμάζονται ένα αντίγραφο μοντέλου του Λίλιενταλ καθώς και διπλάνο του Σανούτ.[122]
9 Αυγούστου – Ο Ότο Λίλιενταλ συγκρούεται στο έδαφος μετά από ισχυρή ριπή αέρα, σπάζοντας την πλάτη του. Απεβίωσε την επόμενη μέρα.[123]
Νοέμβριος – Ο Σάμιουελ Πιέρποντ Λάνγκλι απογειώνει το μη επανδρωμένο Aerodrome No. 6 το οποίο πετά σε απόσταση 1.300 μέτρων (4.200 πόδια).[125]
Οι Γερμανοί Άουγκουστ φον Πάρσεβαλ και Χανς Μπαρτς φον Ζίγκσφελντ εφεύρουν το αερόστατο αετό για παρατηρήσεις εν μέσω ισχυρών ανέμων.[126]
Ο Ουίλλιαμ Πωλ Μπουτούσοβ, Ρώσος μετανάστης στις ΗΠΑ, κατασκεύασε μαζί με την ομάδα του Σανούτ, τη Μηχανή Ανύψωσης Άλμπατρος, η οποία πέτυχε την πραγματοποίηση μη επανδρωμένου, μη ελεγχόμενου και χωρίς κινητήρα άλματος από ράμπα.[127]
12 Ιουνίου – Ο Φρίντριχ Χέρμαν Βόλφερτ και ο μηχανικός του σκοτώνονται όταν το πετρελαιοκίνητο αερόπλοιο τους πιάνει φωτιά κατά τη διάρκεια επίδειξεις στον αγρό του Τέμπελχοφ.[130]
14 Οκτωβρίου – Ο Κλεμάν Αντέρ ισχυρίζεται αργότερα πως κατά την ημερομηνία αυτή πραγματοποίησε πτήση 300 μέτρων (980 πόδια) με το ατμοκίνητο μη ελεγχόμενο Avion III, το οποίο αναφέρεται επίσης και ως Aquilon ή Éole III. Ο ισχυρισμός του αμφισβητείται. Ο Γαλλικός Στρατός δεν εντυπωσιάζεται και αποσύρει τη χρηματοδότηση.[131]
3 Νοεμβρίου – Πραγματοποιείται η πρώτη πτήση με άκαμπτο αερόπλοιο από τον Ερνστ Γιέγκελς. Το σκάφος σχεδιάστηκε από τον Ντάβιντ Σβαρτς και κατασκευάστηκε από τον Καρλ Μπεργκ. Έφτασε σε υψος 24 μέτρων (79 πόδια), αποδεικνύοντας πως τα μεταλλικά αερόπλοια μπορούν να πετάξουν στον αέρα, αλλά μετά από μηχανική αποτυχία προσγειώθηκε για να επισκευαστεί.[132]
Ο Αμερικανός Αουγκούστους Μουρ Χέρινγκ, ισχυρίζεται πως πέταξε κατά μήκος της ακτής του Σεντ Ζόζεφ του Μίσιγκαν σε ύψος 21 μέτρων (70 πόδια) με κινητήρα συμπιεσμένου αέρα σε διπλάνο αιωρόπτερο. Ωστόσο, δεν επανέλαβε την πτήση του μπροστά σε θεατές.[134]
Η Σύμβαση της Χάγης του 1899 απαγορεύει στα στρατιωτικά αεροσκάφη να μεταφέρουν βλήματα και εκρηκτικά, αλλά επιτρέπει τη χρήση του για αναγνώριση και άλλους σκοπούς κατά τη διάρκεια πολέμων.[141]
Οι αδελφοί Ράιτ αρχίζουν να πειραματίζονται με τις πτέρυγες σάρωσης ως μέσο ελέγχου ενός αεροσκάφους.[142]
Ο Σάμιουελ Κόντι αρχίζει τα πειράματα με χαρταετούς που έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς ενός ατόμου.[143]
Ο Πέρσι Πίλτσερ πετά με διάφορα ανεμόπτερα και είναι βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση της κατασκευής μιας τροφοδοτούμενης ιπτάμενης μηχανής αλλά σκοτώνεται όταν το ανεμόπτερο του συντρίβεται στο Στάνφορντ Χολ της Αγγλίας, μετά από πρόβλημα στην ουρά. Ο Πίλτσερ χρησιμοποίησε άλογα που τραβούσαν το ανεμόπτερο ώστε αυτό να απογειωθεί.[144]
Απρίλιος – Ο Γκούσταβ Γουάιτχεντ ισχυρίζεται πως πέταξε με το ατμοκίνητο αεροσκάφος του για απόσταση 500 μέτρων (1.600 πόδια) στην Πενσυλβάνια με έναν επιβάτη.[145]
2 Ιουλίου – Ο κόμης Φερδινάνδος φον Ζέπελιν πιλοτάρει το πρώτο πειραματικό Ζέπελιν του, το LZ 1, πάνω από τη Λίμνη Κωνσταντίας, φτάνοντας σε ύψος 400 μέτρων (1.300 πόδια) μαζί με πέντε άνδρες. Αν και η πτήση κράτησε μόνον 18 λεπτά, κάλυψε απόσταση 5,6 χιλιομέτρων (3,5 μίλια), και κατέληξε σε αναγκαστική προσγείωση στη λίμνη. Αποτελεί την πρώτη πτήση ενός πλήρως επιτυχημένου άκαμπτου αεροπλοίου.[147]
3 Οκτωβρίου – Πιθανώς σε αυτή την ημερομηνία, ο Γουίλμπουρ Ράιτ πραγματοποίησε την πρώτη πτήση με ανεμόπτερο των αδελφών Ράιτ στο Κίτι Χωκ. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών τους χρησιμοποίησαν το ανεμόπτερο 1900 τόσο ως ανεμόπτερο όσο και ως αετό σε διάφορες συνθήκες ανέμου.[149]
17 Οκτωβρίου – Στη δεύτερη του πτήση, το Ζέπελιν LZ 1 παρέμεινε στον αέρα για 80 λεπτά.[150]
23 Οκτωβρίου – Οι αδελφοί Ράιτ εγκαταλείπουν το ανεμόπτερο 1900 σε αμμώδη κοιλότητα, φεύγοντας από το Κίτι Χωκ για να επιστρέψουν στο Ντέιτον του Οχάιο.[151]
Νοέμβριος – Τα καθήκοντα των σωμάτων των αεροστάτων παρατήρησης κατά τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερ ολοκληρώθηκαν. Διατάσσονται να αποχωρήσουν από τη Νότια Αφρική μιας και οι Μπόερς έχουν στραφεί στο αντάρτικο, κάνοντας τα αερόστατα ακατάλληλο μέσο υποστήριξης.[146]
Harding, John (2015). Flying's Strangest Moments: Extraordinary But True Stories from Over 1100 Years of Aviation History. London: Pavilion Books. σελ.24. ISBN9781910232446.
Kulawik, Piotr. «Jan Wnęk l'héros de sous la voûte de ciel»[Jan Wnęk, the hero in the vault of heaven]. www.dziecidodzieci.republika.pl (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2017.
Richard J. Montgomery, response to Questions #22 and #24, January 14, 1919, in Equity No. 33852 (John J. Montgomery Collection, Santa Clara University Archives and Special Collections).
Layman, R.D., Before the Aircraft Carrier: The Development of Aviation Vessels 1849-1922, Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1989, ISBN 0-87021-210-9
Lewis, Peter British Aircraft 1809-1914, London: Putnam, 1962.
Robinson, Douglas H., Giants in the Sky, Henley-on Thames: Foulis, 1973. ISBN 0 85429 145 8
Whitehouse, Arch, The Zeppelin Fighters, New York: Ace Books, 1966.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.