Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ

Ο Χαβιέρ Φελίπε Ρικάρδο Πέρεθ δε Κουέγιαρ υ δε λα Γ(ě)ρρα (Javier Felipe Ricardo Pérez de Cuéllar y de la Guerra, 19 Ιανουαρίου 1920 – 4 Μαρτίου 2020) ήταν Περουβιανός διπλωμάτης και πολιτικός, που υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ο πέμπτος στην ιστορία του, από την 1η Ιανουαρίου 1982 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1991. Στα επόμενα χρόνια υπήρξε υποψήφιος για την προεδρία του Περού και, για μερικούς μήνες πρωθυπουργός και υπουργός εξωτερικών της χώρας.

Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Javier Pérez de Cuéllar (Ισπανικά)
Γέννηση	19  Ιανουαρίου 1920[1][2][3] Λίμα[4][5][6]
Θάνατος	4  Μαρτίου 2020[7][8][9] Λίμα[10]
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια[11]
Τόπος ταφής	Presbítero Matias Maestro[12][13]
Κατοικία	Λίμα[14]
Χώρα πολιτογράφησης	Περού[15][16]
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ισπανικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ισπανικά[17][18] Αγγλικά[17]
Σπουδές	Ποντιφικό Καθολικό Πανεπιστήμιο του Περού[14] Colegio San Agustín
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός διπλωμάτης[14] δικηγόρος
Εργοδότης	Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών[14]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Union for Peru
Οικογένεια
Σύζυγος	Yvette Roberts-Darricau
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών (1982–1991)[14] Πρωθυπουργός του Περού (2000–2001)[14] Υπουργός Εξωτερικών του Περού (2000–2001)[14][19] ambassador of Peru to France (2002–2004) ambassador of Peru to Poland (1969–1971) ambassador of Peru to the Soviet Union (1969–1971) ambassador of Peru to Switzerland (1964–1966)
Βραβεύσεις	Βραβείο Τζαβαχαρλάλ Νεχρού (1987) Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1984)[20] Μεγαλόσταυρος του Ιππότη του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου[14] Βραβείο Πάλμε (1988) Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστούριας για τη διεθνή συνεργασία (1987) Βραβείο των τεσσάρων ελευθεριών - μετάλλιο Ελευθερίας (1992) βραβείο Ελευθερίας (1991) Grand Cordon of the National Order of the Cedar‎ Μεγαλόσταυρος Ειδικής Τάξης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Μεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σταυρού του Νότου Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Στέμματος της Βελανιδιάς Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής[14] Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής μετάλλιο ειρήνης Των Ηνωμένων Εθνών (1982) επίτιμος διδάκτωρ του Εθνικού Πανεπιστημίου του Σαν Μάρκος επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βαγιαδολίδ (1998)[21] Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Λαβάλ (1990)[22] επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ηλίου του Περού επίτιμο διδακτορικό του Πανεπιστημίου της Σαλαμάνκα (1991)[23] επίτιμος πολίτης του Ζάγκρεμπ (1987) Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ελευθερίας[24] Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας[14] Μετάλλιο Πούσκιν επίτιμος διδάκτωρ του Ποντιφικού Καθολικού Πανεπιστημίου του Περού επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Λέιντεν (1988)[25] Τάγμα του Απελευθερωτή Στρατηγού Σαν Μαρτίν Μεγαλόσταυρος του τάγματος του Μαΐου Order of Diplomatic Service Merit Grand Cross of the National Order of Merit Τάγμα του Χοσέ Ματίας Ντελγκάδο Εθνικό Τάγμα Αξίας της Παραγουάης Ανώτατο Τάγμα της Αναγέννησης τάγμα του Βάσκο Νούνιες ντε Μπαλμπόα Τάγμα του Ελευθερωτή Τάγμα του Φρανσίσκο ντε Μιράντα Τάγμα Αξίας Χουάν Πάμπλο Ντουάρτε Τάγμα του Ελέους του πριγκιπάτου τού Λίχτενσταϊν Order of Mono κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1991)[26] επίτιμος διδάκτωρ του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών (1984)[27] Επίτιμος καθηγητής του πανεπιστημίου της Κρακοβίας honorary doctor of Johns Hopkins University d:Q126416255 (8  Νοεμβρίου 1990)[28] d:Q126416245 (27  Μαρτίου 1985)[29][30][31]
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ γεννήθηκε στη Λίμα του Περού. Σπούδασε στο Κολέγιο του Αγίου Αυγουστίνου της πόλεως και στη συνέχεια στο Ποντιφίκειο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Περού.

Διπλωματική σταδιοδρομία

Ο Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ εντάχθηκε στο προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών του Περού το 1940 και στη διπλωματική υπηρεσία το 1944, υπηρετώντας στη συνέχεια ως γραμματέας στην περουβιανή πρεσβεία στη Γαλλία, όπου και γνώρισε και νυμφεύθηκε την πρώτη του σύζυγο, Υβέτ Ρομπέρτ (απεβίωσε το 2013), στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Βολιβία και στη Βραζιλία. Αργότερα, υπηρέτησε ως πρεσβευτής του Περού στην Ελβετία, στην ΕΣΣΔ (και ταυτοχρόνως στην Πολωνία) και στη Βενεζουέλα. Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε έναν γιο, τον Φρανθίσκο (γεννήθηκε στο Παρίσι), και μία κόρη, την Αγουέδα Κριστίνα (γεννήθηκε στο Λονδίνο).

Ο Πέρες ντε Κουέγιαρ ήταν μέλος της περουβιανής αντιπροσωπείας στην πρώτη σύνοδο της Γενικής Συνελεύσεως του ΟΗΕ, που έγινε στο Λονδίνο το 1946, καθώς και μέλος των αντιπροσωπειών από την 25η μέχρι την 30ή σύνοδο της Γενικής Συνελεύσεως. Το 1971 διορίστηκε μόνιμος αντιπρόσωπος του Περού στον ΟΗΕ και ηγήθηκε της αντιπροσωπείας της χώρας του σε όλες τις συνόδους της Γ.Σ. από το 1971 μέχρι το 1975.

Το 1973 και το 1974, αντιπροσώπευσε το Περού στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, υπηρετώντας ως πρόεδρός του κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1975, ο Χ. Πέρες ντε Κουέγιαρ διορίσθηκε ειδικός αντιπρόσωπος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο, θέση την οποία διατήρησε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1977, οπότε και επανήλθε στο περουβιανό Υπουργείο Εξωτερικών. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Κύπρο, ο Πέρες ντε Κουέγιαρ νυμφεύθηκε τη δεύτερη σύζυγό του, τη Μαρθέλα Τέμπλε Σεμινάριο (Marcela Temple Seminario, απεβίωσε στις Βρυξέλλες το 2013), με την οποία δεν απέκτησαν τέκνα.

Στις 27 Φεβρουαρίου 1979, ο Πέρες ντε Κουέγιαρ διορίσθηκε ως αντιγραμματέας του ΟΗΕ για «ειδικές πολιτικές υποθέσεις». Ως τέτοιος, από τον Απρίλιο του 1981 έδρασε ως προσωπικός αντιπρόσωπος του Γ.Γ. στην υπόθεση του Αφγανιστάν, ιδιότητα υπό την οποία επισκέφθηκε το Πακιστάν και το Αφγανιστάν τον Απρίλιο και τον Αύγουστο εκείνου του έτους, προκειμένου να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις που είχε αρχίσει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ μερικούς μήνες νωρίτερα.

Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ

Στις 31 Δεκεμβρίου 1981 ο Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ διαδέχθηκε τον Κουρτ Βάλντχαϊμ ως Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και επανεκλέχθηκε για μία δεύτερη θητεία τον Οκτώβριο του 1986. Κατά τη διάρκεια των θητειών αυτών, ηγήθηκε διαμεσολαβήσεων μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Αργεντινής μετά τον Πόλεμο των Φώκλαντ, και βοήθησε τις προσπάθειες της Ομάδας Κονταδόρα για την ειρήνευση και τη σταθεροποίηση στην Κεντρική Αμερική. Επίσης, παρενέβη στις διαπραγματεύσεις για την ανεξαρτησία της Ναμίμπια, στη σύγκρουση στη Δυτική Σαχάρα μεταξύ του Μαρόκου και του Μετώπου Πολισάριο, καθώς και στο Κυπριακό. Το 1986 προήδρευσε μιας διεθνούς επιτροπής διαιτησίας για την Υπόθεση Rainbow Warrior ανάμεσα στη Νέα Ζηλανδία και στη Γαλλία. Λίγο μετά το τέλος της δεύτερης θητείας του ως Γ.Γ. του ΟΗΕ, ο Πέρες ντε Κουέγιαρ απέρριψε ένα ανεπίσημο αίτημα από μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να επανεξετάσει την απόφασή του να μην υποβάλει υποψηφιότητα για μια τρίτη θητεία, συντομευμένη στα δύο έτη, καθώς η αναζήτηση διαδόχου του δεν είχε ως τότε αποδώσει κάποιο πρόσωπο κοινής αποδοχής. Τελικώς τον διαδέχθηκε ο Μπούτρος Μπούτρος - Γκάλι

Μετέπειτα χρόνια

Το 1995 ο Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές για Πρόεδρος του Περού, στις οποίες και ηττήθηκε από τον τότε πρόεδρο Αλμπέρτο Φουτζιμόρι. Ωστόσο, υπήρετησε προσωρινά ως πρωθυπουργός της χώρας, και ταυτοχρόνως ως Υπουργός Εξωτερικών, από τον Νοέμβριο του 2000 μέχρι τον Ιούλιο του 2001, κατά την ταραχώδη περίοδο που ακολούθησε την παραίτηση του Φουτζιμόρι μετά από κατηγορίες για διαφθορά. Τον Σεπτέμβριο του 2004, παραιτήθηκε από τη θέση του πρεσβευτή του Περού στη Γαλλία, όπου κατοικούσε.

Ο Πέρες ντε Κουέγιαρ ήταν μέλος της Λέσχης της Μαδρίτης, μιας ομάδας άνω των 100 πρώην προέδρων και πρωθυπουργών δημοκρατικών χωρών για την ενίσχυση της δημοκρατίας σε ολόκληρο τον κόσμο^[32].

Τιμητικές διακρίσεις

Ο Χαβιέρ Πέρες ντε Κουέγιαρ είχε παρασημοφορηθεί από 25 περίπου χώρες και ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτορας από 21 πανεπιστήμια (από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ μέχρι το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μογγολίας).

Απεβίωσε στις 4 Μαρτίου 2020, σε ηλικία 100 ετών^[33], στη Λίμα.

Δείτε επίσης

• Δείκτες ντε Κουεγιάρ

Παραπομπές

1. «MAN IN THE NEWS: Javier Perez de Cuellar; UNANIMOUSLY, THE U.N.'S MAN». 11  Οκτωβρίου 1986. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2019.
2. (Αγγλικά) SNAC. w6dn4npf. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. (Αγγλικά) Discogs. 2740814. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. www.newworldencyclopedia.org/entry/Javier_P%C3%A9rez_de_Cu%C3%A9llar.
5. www.fourfreedoms.nl/nl/laureaten/year:1992/award:international-four-freedoms-award/laureates:javier-perez-de-cuellar.htm.
6. www.fourfreedoms.nl/en/the-awards/year:1992/award:international-four-freedoms-award/laureates:javier-perez-de-cuellar.htm.
7. «Javier Pérez de Cuéllar: Diplomático falleció este miércoles a los 100 años». Ανακτήθηκε στις 5  Μαρτίου 2020.
8. «Falleció a los 100 años Javier Pérez de Cuéllar, exsecretario general de la ONU». CNN. Νέα Υόρκη. Ανακτήθηκε στις 5  Μαρτίου 2020.
9. «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0050270.
10. CNN. Νέα Υόρκη. cnnespanol.cnn.com/video/muere-javier-perez-de-cuella-diplomatico-peru-exsecretario-general-onu-obit-pkg/. Ανακτήθηκε στις 5  Μαρτίου 2020.
11. «Muere el exsecretario general de la ONU Javier Pérez de Cuellar». (Καταλανικά, Ισπανικά) La Vanguardia. La Vanguardia Ediciones, SL. Βαρκελώνη. Ανακτήθηκε στις 5  Μαρτίου 2020.
12. «La ONU recuerda a Pérez de Cuéllar como un líder global que creó un mundo mejor». Ανακτήθηκε στις 6  Μαρτίου 2020.
13. «Muere el exsecretario general de la ONU Javier Pérez de Cuellar».
14. Robert D. McFadden: «Javier Pérez de Cuéllar Dies at 100; U.N. Chief Brokered Peace Pacts». (Αγγλικά) 6  Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23  Μαρτίου 2020.
15. www.nytimes.com/1986/10/11/world/man-in-the-news-javier-perez-de-cuellar-unanimously-the-un-s-man.html.
16. www.nytimes.com/1992/05/03/world/un-chief-s-first-4-months-red-tape-cut-feathers-ruffled-funds-exhausted.html.
17. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990006516. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
18. CONOR.SI. 82873699.
19. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2022.
20. BOE-A-1984-9596.
21. secretariageneral.uva.es/competencias/doctores-honoris-causa/.
22. www.ulaval.ca/notre-universite/prix-et-distinctions/doctorats-honoris-causa-de-luniversite-laval/liste-complete-des-recipiendaires-de-1864-a-aujourdhui.html#c154964.
23. www.usal.es/doctorados-honoris-causa.
24. www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
25. www.universiteitleiden.nl/en/about-us/facts-and-figures/laureates.
26. BOE-A-1991-28455.
27. www.cavavub.be/nl/eredoctoraten.
28. «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française.
29. «Le Monde» (Γαλλικά) Societe Editrice Du Monde. Παρίσι. 22  Απριλίου 1985.
30. «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. 20  Απριλίου 1985.
31. www.assas-universite.fr/fr/recherche/docteurs-honoris-causa.
32. «Former Heads of State and Government | Club de Madrid». Clubmadrid.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2015.
33. «Απεβίωσε ο πρώην ΓΓ του ΟΗΕ Χαβιέ Πέρες ντε Κουέγιαρ». Kathimerini.gr. 5 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.

Πηγές - εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημη βιογραφία στον ιστότοπο του ΟΗΕ