Τέρι Γκίλιαμ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ο Τέρενς Βανς Γκίλιαμ, ευρέως γνωστός ως Τέρι Γκίλιαμ (22 Νοεμβρίου 1940 - ) [18] είναι Αμερικανοβρετανός σκηνοθέτης, κωμικός, καλλιτέχνης ανιμέισον, και ηθοποιός. Έγινε γνωστός ως μέλος του κωμικού θιάσου Monty Python μαζί με τους Τζον Κλιζ, Έρικ Άιντλ, Μάικλ Πέιλιν, Τέρι Τζόουνς και Γκράχαμ Τσάπμαν. Μαζί συνεργάστηκαν στη σειρά κωμικών σκετς Το ιπτάμενο τσίρκο (1969–1974) και στις ταινίες Οι ιππότες της ελεεινής τραπέζης (1975, στην οποία ήταν και ένας από τους σκηνοθέτες), Ένας προφήτης... μα τι προφήτης! (1979) και Μόντι Πάιθον, το νόημα της ζωής (1983). Το 1988, οι Python έλαβαν Βραβείο BAFTA για εξαιρετική συνεισφορά στον βρετανικό κινηματογράφο. [19] Το 2009, ο Γκίλιαμ έλαβε διάκριση BAFTA για τα διά βίου επιτεύγματά του. [20]
_CROPPED.jpg)
Remove ads
Ο Γκίλιαμ μεταπήδησε στη σκηνοθεσία σοβαρών ταινιών με θέματα που εξερευνούν τη φαντασία, τη γραφειοκρατία και τον αυταρχισμό. Οι ταινίες του ενίοτε διαδραματίζονται σε δυστοπικούς κόσμους και περιλαμβάνουν στοιχεία μαύρης κωμωδίας και τραγικοκωμωδίας. Έχει σκηνοθετήσει 13 ταινίες μεγάλου μήκους, κερδίζοντας αναγνώριση για τα Υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της ιστορίας (1981), Μπραζίλ (1985), Οι περιπέτειες του βαρόνου Μυνχάουζεν (1988), Ο βασιλιάς της μοναξιάς (1991), Οι δώδεκα πίθηκοι (1995) και Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας (1998). Αργότερα σκηνοθέτησε τις ταινίες Οι αδελφοί Γκριμ (2005), Tideland (2005), Ο φανταστικός κόσμος του δρα Παρνάσους (2009), Το θεώρημα μηδέν (2013) και Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Δον Κιχώτη (2018).
Ο Γκίλιαμ γεννήθηκε στη Μινεσότα, αλλά πέρασε τα χρόνια του σχολείου και του κολεγίου στο Λος Άντζελες. Ξεκίνησε την καριέρα του ως καλλιτέχνης animation και κόμικ στριπ. Εντάχθηκε στους Monty Python για να κάνει animation στα έργα τους, αλλά τελικά έγινε πλήρες μέλος και του δόθηκαν ρόλοι υποκριτικής. Αν και είναι το μόνο μέλος των Monty Python που δεν γεννήθηκε στη Βρετανία, έγινε πολιτογραφημένος Βρετανός πολίτης το 1968 και παραιτήθηκε επίσημα από την αμερικανική υπηκοότητα το 2006.
Remove ads
Τα πρώτα χρόνια
Ο Τέρι Γκίλιαμ γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1940 στη Μινεάπολη της Μινεσότας. Ήταν γιος της Μπίατρις (το γένος Βανς) και του Τζέιμς Χολ Γκίλιαμ. [18] Ο πατέρας του ήταν περιοδεύων πωλητής πριν γίνει ξυλουργός. Αμέσως μετά, μετακόμισαν στο κοντινό Μέντισιν Λέικ της Μινεσότας. [21] Το 1952, η οικογένεια μετακόμισε στη γειτονιά Πανοράμα Σίτι του Λος Άντζελες. Ο Γκίλιαμ φοίτησε στο λύκειο Μπέρμιγχαμ. Εκείνη την εποχή, άρχισε να διαβάζει μανιωδώς το περιοδικό Mad, το οποίο αργότερα θα επηρέαζε τη δουλειά του Γκίλιαμ. [22]
Ο Γκίλιαμ αποφοίτησε από το κολέγιο Occidental το 1962 με Bachelor of Arts στις πολιτικές επιστήμες. [23]
Remove ads
Καριέρα
1965–1969: Animation και μετακόμιση στην Αγγλία
Ο Γκίλιαμ ξεκίνησε την καριέρα του ως καλλιτέχνης animation και κόμικ στριπ. Ένα από τα πρώτα του φωτογραφικά κόμικ στριπ για το αμερικανικό περιοδικό Help! παρουσίαζε το μελλοντικό μέλος του καστ των Monty Python, Τζον Κλιζ. [24] Στη συνέχεια, ο Γκίλιαμ πήγε στην Ευρώπη. Μετακομίζοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο, σχεδίασε διάφορες σεκάνς κινουμένων σχεδίων για την παιδική σειρά Do Not Adjust Your Set, στην οποία δούλεψε από το 1968 έως το 1969, και στην οποία συμμετείχαν επίσης οι Έρικ Άιντλ, Τέρι Τζόουνς και Μάικλ Πέιλιν. [24]
1969–1974: Το ιπτάμενο τσίρκο
Ο Γκίλιαμ ήταν μέλος του Ιπτάμενου τσίρκου από την αρχή του, αρχικά ως καλλιτέχνης animation(το όνομά του αναφερόταν ξεχωριστά μετά τα άλλα πέντε στους τίτλους τέλους) και αργότερα ως πλήρες μέλος. Τα κινούμενα σχέδιά του συνέδεαν τα σκετς της σειράς και καθόρισαν την οπτική γλώσσα της ομάδας σε άλλα μέσα, όπως τα εξώφυλλα των LP και των βιβλίων και τις ακολουθίες τίτλων των ταινιών τους. [25] Τα κινούμενα σχέδιά του συνδυάζουν δική του τέχνη, που χαρακτηρίζεται από απαλές διαβαθμίσεις και περίεργα, βολβώδη σχήματα, με φόντο και κινούμενα ενθέματα από παλιές φωτογραφίες, κυρίως από τη βικτοριανή εποχή.
.jpg)
.jpg)
Εμφανίστηκε επίσης σε πολλά σκετς, αν και σπάνια είχε βασικούς ρόλους και έπαιζε πολύ λιγότερο από τους άλλους Monty Python. Ωστόσο, ο Γκίλιαμ έπαιξε μερικούς αξιοσημείωτους ρόλους, όπως ο καρδινάλιος Φανγκ της Ιεράς Εξέτασης, ο σχολιαστής με γυαλιά που είπε, "Δεν μπορώ να προσθέσω τίποτα σε αυτό!" στο σκετς "Election Night Special", ο Κέβιν Γκαριμπάλντι, που φώναζε από τον καναπέ του "Θέλω κι άλλα φασόλια!" στο σκετς "Most Awful Family in Britain 1974", η βασίλισσα που ουρλιάζει στο "The Visitors" και ο Πέρσι Σέλεϊ στο "Ant Poetry Reading". Συνήθως, έπαιζε ρόλους που κανείς άλλος δεν ήθελε να παίξει, γενικά επειδή απαιτούσαν πολύ μακιγιάζ ή άβολα κοστούμια, όπως ένας ιππότης με πανοπλία. Σχεδίασε επίσης τα εξώφυλλα των περισσότερων άλμπουμ των Monty Python, όπως τα Another Monty Python Record, The Monty Python Matching Tie and Handkerchief, Monty Python Live at Drury Lane και όλων των μεταγενέστερων άλμπουμ με τα σάουντρακ των ταινιών τους.
1975–1983: Μεταβατικά χρόνια
Το 1975, ο Γκίλιαμ ξεκίνησε την καριέρα του ως σκηνοθέτης σκηνοθετώντας μαζί με τον Τέρι Τζόουνς την ταινία Οι ιππότες της ελεεινής τραπέζης. Ο Γκίλιαμ ήταν υπεύθυνος για τη φωτογραφία και εμφανίστηκε επίσης στην ταινία ως Πάτσι και γέρος, ενώ ο Τζόουνς καθοδηγούσε τις ερμηνείες των ηθοποιών. Ήταν η μόνη ταινία των Python που σκηνοθέτησε ο Γκίλιαμ, αν και συνέχισε να παίζει στα επόμενα έργα τους.
Καθώς οι Python άρχισαν να κάνουν μεγαλύτερα διαλείμματα μεταξύ των έργων μετά τους Ιππότες της ελεεινής τραπέζης, ο Γκίλιαμ έγινε σκηνοθέτης άλλων ταινιών, βασιζόμενος στην εμπειρία που είχε αποκτήσει. Το 1977, σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία εκτός ομάδας, με τίτλο Το αδελφάτο των ιπποτών και ο δράκος της συμφοράς, επίσης κωμωδία που διαδραματίζεται στον Μεσαίωνα. Στην ταινία πρωταγωνιστούσε το μέλος των Python Μάικλ Πέιλιν σε μια ιστορία που βασίστηκε στο ποίημα Jabberwocky, όπως είναι και ο τίτλος της ταινίας στα αγγλικά. Το 1978, δημοσίευσε το Animations of Mortality, έναν εικονογραφημένο, ημιαυτοβιογραφικό οδηγό για τις τεχνικές κινουμένων σχεδίων και της οπτικής τους γλώσσας. [26]
Ο Γκίλιαμ ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στο Ένας προφήτης... μα τι προφήτης!, ενώ ο Τέρι Τζόουνς είχε αναλάβει αποκλειστικά σκηνοθετικά καθήκοντα. Ο Γκίλιαμ γύρισε την ταινία Υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της ιστορίας το 1981. Μετά τη σκηνοθεσία της μικρού μήκους ταινίας The Crimson Permanent Assurance, η οποία προβαλλόταν πριν από το Μόντι Πάιθον, το νόημα της ζωής, οι Python ουσιαστικά σταμάτησαν να συνεργάζονται και ο Γκίλιαμ συνέχισε την καριέρα του ως σκηνοθέτης.
1984–1998: Τριλογίες και καλλιτεχνική επιτυχία
Η «Τριλογία της φαντασίας», με σενάριο που γράφτηκε από τον Γκίλιαμ, για «τις ηλικίες του ανθρώπου», αποτελούνταν από τις ταινίες Υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της ιστορίας (1981), Μπραζίλ (1985) και Οι περιπέτειες του βαρόνου Μυνχάουζεν (1988). Όλες τους αφορούν την «τρέλα της αδέξια διατεταγμένης κοινωνίας μας και την επιθυμία να ξεφύγουμε από αυτήν με κάθε δυνατό μέσο». [27] Και οι τρεις ταινίες επικεντρώνονται σε αυτούς τους αγώνες και τις προσπάθειες διαφυγής μέσω της φαντασίας: το Υπέροχοι ληστές και τα κουλουβάχατα της ιστορίας μέσα από τα μάτια ενός αγοριού, το Μπραζίλ μέσα από τα μάτια ενός τριαντάρη και Οι περιπέτειες του βαρόνου Μυνχάουζεν μέσα από τα μάτια ενός ηλικιωμένου. Το καλοκαίρι του 1986, ο Γκίλιαμ διέκοψε τους δεσμούς του με τον Άρνον Μίλτσαν και την 20th Century Fox και άρχισε να σκηνοθετεί ανεξάρτητα τον Βαρόνο Μυνχάουζεν μέσω της νέας του εταιρείας Prominent Films. [28]
Στη δεκαετία του 1990, ο Γκίλιαμ σκηνοθέτησε μια τριλογία Americana: Ο βασιλιάς της μοναξιάς (1991), Οι δώδεκα πίθηκοι (1995) και Fear and Loathing in Las Vegas (1998), η οποία διαδραματιζόταν στη Βόρεια Αμερική και, ενώ παρέμενε σουρεαλιστική, είχε λιγότερες φανταστικές πλοκές από την προηγούμενη τριλογία του.
1999–2009
Το 1999, ο Γκίλιαμ προσπάθησε να κινηματογραφήσει τον Άνθρωπο που σκότωσε τον Δον Κιχώτη, με προϋπολογισμό 32,1 εκατομμύρια δολάρια, γεγονός που καθιστούσε την ταινά μεταξύ των ταινιών με τον υψηλότερο προϋπολογισμό που χρησιμοποιούν μόνο ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Όμως, την πρώτη εβδομάδα των γυρισμάτων, ο ηθοποιός που υποδυόταν τον Δον Κιχώτη (Ζαν Ροσφόρ υπέστη κήλη δίσκου και μια πλημμύρα κατέστρεψε σοβαρά το πλατό. Το γύρισμα ακυρώθηκε, με αποτέλεσμα την απαίτηση 15 εκατομμυρίων δολαρίων από την ασφάλεια. [29] Παρά την ακύρωση, το έργο απέδωσε το ντοκιμαντέρ του 2002 με τίτλο Δον Κιχώτης χωρίς τέλος..., που δημιουργήθηκε από ένα δεύτερο συνεργείο της ταινίας που είχε προσληφθεί από τον Γκίλιαμ για να τεκμηριώσει τη δημιουργία του Δον Κιχώτη. Μετά την ακύρωση, τόσο ο Γκίλιαμ όσο και ο πρωταγωνιστής της ταινίας, Τζόνι Ντεπ, θέλησαν να ξαναγυρίσουν το έργο. Η ασφαλιστική εταιρεία που συμμετείχε στην αποτυχημένη πρώτη προσπάθεια παρακρατούσε τα δικαιώματα του σεναρίου για αρκετά χρόνια [30] με την παραγωγή να παραμένει σε αναμονή μέχρι το 2008. [31] [32]
Μετά την αποτυχία του Ανθρώπου που σκότωσε τον Δον Κιχώτη, η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, η συγγραφέας της σειράς μυθιστορημάτων Harry Potter και θαυμάστρια του έργου του Γκίλιαμ, τον πρότεινε για να σκηνοθετήσει την ταινία Ο Χάρι Πότερ και η φιλοσοφική λίθος το 2000, αλλά η Warner Bros τελικά επέλεξε τον Κρις Κολόμπους για τη σκηνοθεσά.
Το 2002, ο Γκίλιαμ σκηνοθέτησε μια σειρά τηλεοπτικών διαφημίσεων με τίτλο "Secret Tournament". Ως μέρος της καμπάνιας της Nike για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2002, οι διαφημίσεις περιλαμβάνουν ένα μυστικό πρωτάθλημα μεταξύ των καλύτερων ποδοσφαιριστών του κόσμου, με τους Ρονάλντο, Ροναλντίνιο και Τιερί Ανρί, που βρίσκονται μέσα σε ένα τεράστιο δεξαμενόπλοιο. [33] Οι διαφημίσεις συνοδεύονται από ένα ρεμίξ του τραγουδιού "A Little Less Conversation" του Έλβις Πρίσλεϊ. [34]
Το 2005, ο Γκίλιαμ κυκλοφόρησε την ταινία το The Brothers Grimm και αργότερα την ίδια χρονά το Tideland. Το 2006, ο Γκίλιαμ έκανε το ντεμπούτο του ως θεατρικός σκηνοθέτης σκηνοθετώντας τη θεατρική παράσταση Slava's Diabolo, που ανέβηκε από τον Ρώσο κλόουν Σλάβα Πολούνιν. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στην αίθουσα Νόγκα του θεάτρου Γκέσερ στη Γιάφα του Τελ Αβίβ, στο Ισραήλ.
Τον Ιανουάριο του 2007, ο Γκίλιαμ ανακοίνωσε ότι εργαζόταν σε ένα νέο έργο με τον συνεργάτη του σε σεναριογράφο Τσαρλς Μακίον. Μια μέρα αργότερα, ο ιστότοπος Dreams ανέφερε [35] ότι το νέο έργο είχε τον τίτλο Ο φανταστικός κόσμος του δρα Παρνάσους. Τον επόμενο Οκτώβριο, το Dreams επιβεβαίωσε ότι αυτό θα ήταν το επόμενο έργο του Γκίλιαμ στο οποίο επρόκειτο να πρωταγωνιστήσουν οι Κρίστοφερ Πλάμερ και Τομ Γουέιτς. [36] Η παραγωγή ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2007 στο Λονδίνο. [37] Στις 22 Ιανουαρίου 2008, η παραγωγή της ταινίας διακόπηκε μετά το θάνατο του Χιθ Λέτζερ στη Νέα Υόρκη. Το περιοδικό Variety ανέφερε ότι η εμπλοκή του Λέτζερ ήταν «παράγοντας κλειδί» στη χρηματοδότηση της ταινίας. [38] Η παραγωγή ανεστάλη επ' αόριστον στις 24 Ιανουαρίου, [39] αλλά τον Φεβρουάριο οι ηθοποιοί Τζόνι Ντεπ, Τζουντ Λο και Κόλιν Φάρελ υπέγραψαν για να συνεχίσουν τον ρόλο του Λέτζερ σε πολλαπλές ενσαρκώσεις του χαρακτήρα του στον «μαγικό» κόσμο της ταινίας. [40] [41] Χάρη σε αυτή τη ρύθμιση, η ταινία συνεχίστηκε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Γκίλιαμ χτυπήθηκε από λεωφορείο και υπέστη κάταγμα στη μέση. [42] Η ταινία είχε επιτυχημένες προβολές συμπεριλαμβανομένης και έκανε πρεμιέρα στο 62ο Φεστιβάλ Καννών. Η κυκλοφορία της ταινίας στο Ηνωμένο Βασίλειο είχε προγραμματιστεί για τις 6 Ιουνίου 2009, αλλά αναβλήθηκε για τις 16 Οκτωβρίου 2009. Η κυκλοφορία στις ΗΠΑ κυκλοφόρησε στις 25 Δεκεμβρίου 2009. Τελικά, η ταινία έλαβε δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ. Το τέλος της ταινίας αναφέρεται ότι η ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Λέτζερ και του Γουίλιαμ Βινς. Ο Ντεπ, ο Φάρελ και ο Λο πρόσφεραν τα έσοδα από την ταινία στην κόρη του Λέτζερ. [43]
2010–σήμερα
Ο Γκίλιαμ έκανε το ντεμπούτο του στην όπερα στην Εθνική Όπερα του Λονδίνου τον Μάιο του 2011, σκηνοθετώντας την Καταδίκη του Φάουστ, του Εκτόρ Μπερλιόζ. [44] Στις 16 Σεπτεμβρίου 2012, δόθηκε η πρώτη παράσταση στην Όπερα Vlaamse στη Γάνδη του Βελγίου, στην αυθεντική γαλλόφωνη έκδοση της όπερας και έλαβε επαίνους από κριτικούς και κοινό. Μετά από πολλές παραστάσεις στη Γάνδη, η όπερα μετακόμισε στην Αμβέρσα για μια εξαιρετικά επιτυχημένη σειρά παραστάσεων.
Τον Ιούλιο του 2012, ο Γκίλιαμ αποκάλυψε τα σχέδιά του για μια ταινία που θα γυριζόταν στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Αρνήθηκε ότι θα ήταν ο Δον Κιχώτης χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. [45] Στις 13 Αυγούστου 2012, ανακοινώθηκε ότι αυτό το έργο ήταν Το θεώρημα μηδέν, που θα ξεκινούσει τα γυρίσματα στο Βουκουρέστι στις 22 Οκτωβρίου, σε παραγωγή του Ντιν Ζάνουκ (γιος του αείμνηστου Ρίτσαρντ Ντ. Ζάνουκ, ο οποίος ήταν αρχικά παραγωγός της ταινίας το 2009), με διαχειριστή των παγκόσμιων πωλήσεων τη Voltage Pictures και πρωταγωνιστή τον βραβευμένο με Όσκαρ Κρίστοφ Βαλτς (στη θέση του Μπίλι Μπομπ Θόρντον, ο οποίος είχε συνδεθεί με το έργο το 2009). [46][47][48][49][50][51][52] Το θεώρημα μηδέν έκανε πρεμιέρα στο 70ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας στις 2 Σεπτεμβρίου 2013. [53][54]
Τον Ιούνιο του 2014, ο Γκίλιαμ συνέχισε την επιτυχία του Φάουστ με την Εθνική Όπερα του Λονδίνουμε μια νέα παραγωγή μιας άλλης όπερας του Μπερλιόζ, της σπάνιας όπερας Μπενβενούτο Τσελίνι. [55]
Μετά την ανάκτηση των δικαιωμάτων για το σενάριο του Ανθρώπου που σκότωσε τον Δον Κιχώτη, ο Γκίλιαμ ξεκίνησε ξανά την παραγωγή το 2008, με τον Τζόνι Ντεπ να είναι ακόμα συνδεδεμένος με το έργο. [56] Η ταινία επρόκειτο να ξαναγυριστεί πλήρως, με αναδιαμόρφωση του ρόλου του Ροσφόρ. Ο Μάικλ Πέιλιν φέρεται να άρχισε συζητήσεις με τον Γκίλιαμ για να υποδυθεί τον Ροσφόρ. [57] Ο Γκίλιαμ αποκάλυψε στο καναδικό τοκ σόου The Hour στις 17 Δεκεμβρίου 2009 ότι είχε επιλεγεί ο Ρόμπερτ Ντιβάλ για να παίξει τον δον Κιχώτη, πριν η ταινία αναβληθεί για μία ακόμη φορά. [58] Τον Ιανουάριο του 2014, ο Γκίλιαμ έγραψε στο Facebook ότι «Τα όνειρα του Δον Κιχώτη άρχισαν ξανά». [59] Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2016, επιβεβαιώθηκε ότι επρόκειτο να γυριστεί Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Δον Κιχώτη, με τους Μάικλ Πέιλιν και Άνταμ Ντράιβερ σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. [60] Τον Μάρτιο του 2017 άρχισαν τελικά τα γυρίσματα, με πρωταγωνιστές τους Ντράιβερ και Τζόναθαν Πράις. [61] Στις 4 Ιουνίου 2017, ο Γκίλιαμ ανακοίνωσε ότι τα γυρίσματα της ταινίας ολοκληρώθηκαν. [62] Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 19 Μαΐου 2018, ως ταινία λήξης του Φεστιβάλ των Καννών (όπου έλαβε θερμά χειροκροτήματα) και κυκλοφόρησε στις γαλλικές αίθουσες την ίδια ημέρα. [63][64][65][66]
Η παράσταση Into the Woods, την οποία σκηνοθέτησε ο Γκίλιαμ από κοινού με τη Λέα Χάουζμαν, έκανε πρεμιέρα στο Theatre Royal, στο Μπαθ, τον Αύγουστο του 2022 με θετικές κριτικές. [67]
Τον Ιούνιο του 2024, ο Γκίλιαμ ανακοίνωσε τη δημιουργία μιας νέας ταινίας με τίτλο Carnival: At the End of Days [68] με πρωταγωνιστή τον Ντεπ, ο οποίος επανενώνεται με τον Γκίλιαμ, μαζί με τους Τζεφ Μπρίτζες, Άνταμ Ντράιβερ και Τζέισον Μομόα. Η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2025. Ο Τζόνι Ντεπ υποδύεται τον Σατανά και ο Τζεφ Μπρίτζες τον Θεό. [69][70][71]
Άλλα έργα
Εκτός από τα κινηματογραφικά του έργα ως σκηνοθέτης, ο Γκίλιαμ έχει ασχοληθεί με την ανάπτυξη έργων για άλλους καλλιτέχνες και μέσα. Στις 16 Δεκεμβρίου 2010, το περιοδικό Variety ανέφερε ότι ο Γκίλιαμ επρόκειτο να γίνει «νονός» μιας ταινίας με το όνομα 1884, που περιγράφεται ως μια κινούμενη ατμοπάνκ παρωδία του μυθιστορήματος 1984 του Τζορτζ Όργουελ, με αρκετούς πρώην Monty Python να δανείζουν τις φωνές τους στο έργο. Ο Γκίλιαμ θα ήταν «δημιουργικός σύμβουλος» της ταινίας. [72] Στις 15 Μαΐου 2013, ο Γκίλιαμ υπέγραψε την εκτελεστική παραγωγή του The White Circus, ενός «σκοτεινού παραμυθιού» αισθηματικής περιπέτειας στο οποίο θα πρωταγωνιστούσαν οι Κλόι Γκρέις Μορέτζ, Έισα Μπάτερφιλντ, Άντρια Ράιζμπορο και Κρίστιαν Φρίντελ. [73]
Δεκαπέντε χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου Animations of Mortality του Γκίλιαμ, μεταξύ της κυκλοφορίας σε CD-ROM του παιχνιδιού Monty Python's Complete Waste of Time το 1994, το οποίο χρησιμοποιούσε πολλά από τα πρότυπα κινουμένων σχεδίων του Γκίλιαμ, και της δημιουργίας της ταινίας του Γκίλιαμ Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας, ο Γκίλιαμ άρχισε να διαπραγματεύεται με την εταιρεία λογισμικού Enteractive να κυκλοφορήσει το 1996 ένα CD-ROM με τον ίδιο τίτλο του βιβλίου του, που θα περιείχε τα χιλιάδες πρότυπα κινουμένων σχεδίων του της δεκαετίας του 1970 ως clip art χωρίς άδεια για να δημιουργούν οι άνθρωποι δικά τους κινούμενα σχέδια, αλλά το έργο σταμάτησε για χρόνια [74][75] και άλλαξε εστίασή από παρουσιάσεις πολυμέσων σε CD-ROM σε διαδικτυακές επιχειρηματικές λύσεις και φιλοξενία ιστοσελίδων το 1997. [76]
Remove ads
Προσωπική ζωή
Ο Γκίλιαμ είναι νυμφευμένος με τη Βρετανίδα μακιγιέζ Μάγκι Γουέστον από το 1973. Η Γουέστον εργάστηκε στο Ιπτάμενο τσίρκο, σε πολλές από τις ταινίες των Monty Python και στις ταινίες του Γκίλιαμ μέχρι τις Περιπέτειες του βαρώνου Μυνχάουζεν. Το ζευγάρι έχει τρία παιδιά: την Έιμι Ράινμποου (1978 - ), τη Χόλυ Ντιμπουά (1980 - ) και τον Χάρι Θάντερ (1988 - ), τα οποία έχουν επίσης εμφανιστεί ή δουλέψει σε αρκετές από τις ταινίες του.
Το 1968, ο Γκίλιαμ απέκτησε τη βρετανική υπηκοότητα. Είχε διπλή αμερικανική και βρετανική υπηκοότητα τα επόμενα 38 χρόνια, έως ότου παραιτήθηκε από την αμερικανική υπηκοότητα τον Ιανουάριο του 2006. [77][78] Σε μια συνέντευξη στο Der Tagesspiegel, [79]περιέγραψε την πράξη αυτή ως διαμαρτυρία κατά του τότε προέδρου Τζορτζ Μπους και σε προηγούμενη συνέντευξη στο The AV Club, ανέφερε επίσης ότι σχετίζεται με ανησυχίες σχετικά με μελλοντικές φορολογικές υποχρεώσεις για τη γυναίκα και τα παιδιά του. [80][81] Ως αποτέλεσμα της παραίτησης από την υπηκοότητά του, ο Γκίλιαμ είχε τη δυνατότητα να περνά 30 ημέρες κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες τα επόμενα δέκα χρόνια, «λιγότερες από οποιονδήποτε Ευρωπαίο». [82] Η Χόλι ακολούθησε το παράδειγμά του, αποποιούμενη την αμερικανική υπηκοότητα το 2017. [83]
Ο Γκίλιαμ διατηρεί μια κατοικία στην Ιταλία κοντά στα σύνορα Ούμπριας–Τοσκάνης. Συνέβαλε καθοριστικά στην καθιέρωση του ετήσιου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ούμπρια [84] που πραγματοποιείται στην κοντινή πόλη Μοντόνε. Ο Γκίλιαμ κατοικεί επίσης στο Χάιγκεϊτ του Λονδίνου. [85]
Φιλανθρωπικές δραστηριότητες
Ο Γκίλιαμ έχει εμπλακεί σε μια σειρά από φιλανθρωπικές και ανθρωπιστικές δραστηριότητες. Το 2009, έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Videre Est Credere (το οποίο στα λατινικά σημαίνει «το να βλέπεις είναι να πιστεύεις»), μιας βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. [86] Συμμετέχει μαζί με τον παραγωγό ταινιών Γιούρι Φρούχτμαν, τον μουσικό παραγωγό Μπράιαν Ίνο και τον εκτελεστικό διευθυντή της Greenpeace UK Τζον Σόβεν .
Remove ads
Φιλμογραφία
Remove ads
Τιμές και διακρίσεις
Remove ads
Παραπομπές
Βιβλιογραφία
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads