Σταυροφορικό κράτος που ιδρύθηκε από τους ηγέτες της Δ' Σταυροφορίας σε κατεκτημένα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (1204-1261) From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Λατινική Αυτοκρατορία ή Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης ή Ρωμανία[1][2] ήταν το κράτος που δημιουργήθηκε από τους σταυροφόρους της Τέταρτης Σταυροφορίας μετά την πτώση της Βυζαντινής Κωνσταντινούπολης το 1204 και διατηρήθηκε μέχρι το 1261, οπότε η Κωνσταντινούπολη ανακαταλήφθηκε από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Λατινική Αυτοκρατορία | |||
|---|---|---|---|
| 1204–1261 | |||
| |||
 | |||
| Πρωτεύουσα | Κωνσταντινούπολη | ||
| Ίδρυση | 1204 | ||
| Γλώσσες | Παλαιά Γαλλικά | ||
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία | ||
| Πολίτευμα | μοναρχία | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
| δεδομένα () | |||
Προοριζόταν να γίνει η νόμιμη συνέχεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Δυτικούς. Μοίρασαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία μεταξύ τους και θα ακολουθούσαν το Βυζαντινό τυπικό των αυτοκρατόρων ώστε να δείξουν στους ντόπιους ότι τίποτα δεν άλλαζε. Οι Βενετοί θα αποκτούσαν τα ⅜ της επικράτειας. Πρώτος Λατίνος αυτοκράτορας εκλέχτηκε ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας. Νέα κράτη υποτελή στον Λατίνο αυτοκράτορα δημιουργούνταν, το Βασίλειο της Θεσσαλονίκης, το Δουκάτο των Αθηνών και το Πριγκιπάτο της Αχαΐας. Η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης υποτάχθηκε στην εξουσία του Πάπα της Ρώμης και ένας Λατίνος Πατριάρχης εκλέχτηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το νέο κρατικό μόρφωμα θα διευκόλυνε τις επιχειρήσεις των σταυροφόρων και δεν θα ακολουθούσε πολιτική που θα πήγαινε ενάντια στα συμφέροντα των Δυτικών, όπως είχε συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν.
Οι ελπίδες που δημιουργήθηκαν, όμως, αποδείχθηκαν φρούδες πολύ σύντομα. Τα εδάφη της αυτοκρατορίας για να μοιρασθούν έπρεπε να κατακτηθούν πρώτα. Η αντίδραση των ντόπιων ήταν περιορισμένη αλλά όχι ανύπαρκτη. Η σύγκρουση με τη Βουλγαρία και τα κράτη που ίδρυσαν οι ίδιοι οι Βυζαντινοί (Δεσποτάτο της Ηπείρου, Αυτοκρατορία της Νίκαιας), η έλλειψη πόρων και ενισχύσεων, η περιστασιακή και πολλές φορές ανύπαρκτη υποστήριξη από τη Δύση ήταν οι αιτίες που οδήγησαν στην κατάλυση της Λατινικής Αυτοκρατορίας το 1261 με την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας.
| Βαλδουίνος Η΄ κόμης της Φλάνδρας, Ε΄ κόμης του Αινώ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Βαλδουίνος Θ΄ κόμης της Φλάνδρας, ΣΤ΄ κόμης του Αινώ, Α΄ Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1204-05) | Ερρίκος της Φλάνδρας Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1206-16) | Γιολάντα της Φλάνδρας αντιβασίλισσα (1217-19) | Πέτρος των Καπετιδών-Κουρτεναί | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ροβέρτος των Κουρτεναί Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1221-28) | Βαλδουίνος Β΄ των Κουρτεναί Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1228-61) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Μετά την κατάλυση της Αυτοκρατορίας το 1261, ο τίτλος συνέχισε να υφίσταται «στην εξορία» και να διεκδικείται από μια σειρά τιτουλάριων αυτοκρατόρων:
Ο Ιάκωβος κληροδότησε τους τίτλους του στον δούκα Λουδοβίκο Α΄ του Ανζού, αλλά ο Λουδοβίκος και οι απόγονοί του δεν τους χρησιμοποίησαν ποτέ.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
