Καράκιοϊ
συνοικία της Κωνσταντινούπολης From Wikipedia, the free encyclopedia
συνοικία της Κωνσταντινούπολης From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Καράκιοϊ (τουρκικά: Karaköy), το σύγχρονο όνομα για τον παλιό Γαλατά, είναι εμπορική συνοικία στην περιοχή Μπέγιογλου της Κωνσταντινούπολης στην Τουρκία, που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του στομίου του Κεράτιου Κόλπου στην ευρωπαϊκή πλευρά του Βοσπόρου.
Καράκιοϊ | |
---|---|
Χώρα | Τουρκία |
Διοικητική υπαγωγή | Μπέγιογλου |
Ταχ. κωδ. | 34425 |
Τηλ. κωδ. | 0-212 |
Ζώνη ώρας | UTC+03:00 (επίσημη ώρα) Ώρα στην Τουρκία |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Καράκιοϊ είναι μια από τις παλαιότερες και πιο ιστορικές συνοικίες της πόλης και σήμερα αποτελεί σημαντικό εμπορικό κέντρο και συγκοινωνιακό κόμβο. Συνδέεται με τις γύρω γειτονιές με δρόμους που ξεκινούν από την Πλατεία Καράκιοϊ. Η Γέφυρα του Γαλατά συνδέει το Καράκιοϊ με το Εμίνονου στα νοτιοδυτικά, η οδός Τέρσανε τη συνδέει με το Αζαπκαπί στα δυτικά, η οδός Βοϊβόντα τη συνδέει με το Σισάνε στα βορειοδυτικά, η οδός Γιουκσέκ Κάλντιριμ τη συνδέει με το Πέρα στα βόρεια και οι οδοί Κεμεράλτι και Νατζάτιμπεϊ τη συνδέουν με το Τοπ Χανέ στα βορειοανατολικά.
Η εμπορική συνοικία, η οποία ήταν αρχικά ο τόπος συνάντησης τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών τον 19ο αιώνα, σήμερα φιλοξενεί επίσης προμηθευτές μηχανικών, ηλεκτρικών, υδραυλικών και ηλεκτρονικών ανταλλακτικών.
Η λέξη Karaköy προφανώς συνδυάζει τις τουρκικές λέξεις «kara», που συνήθως σημαίνει «μαύρο» και «köy» που σημαίνει «χωριό». Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, το «kara» μπορεί να προέρχεται από την τουρκική λέξη «Karay», που αναφέρεται στην τουρκόφωνη εβραϊκή κοινότητα που ονομάζονται Κριμαίοι Καραΐτες.[1] Ωστόσο, γλωσσολόγοι όπως ο Σεβάν Νισανιάν αμφισβητούν αυτή τη θεωρία υποστηρίζοντας ότι δεν υποστηρίζεται από γραπτές πηγές.[2]
Το Καράκιοϊ ήταν μια περιοχή λιμάνι από τους βυζαντινούς χρόνους, όταν η βόρεια ακτή του Κεράτιου Κόλπου ήταν ένας ξεχωριστός οικισμός που έβλεπε την Κωνσταντινούπολη πάνω από το νερό. Μετά την εκ νέου κατάκτηση της πόλης από τη Λατινική Αυτοκρατορία το 1261, ο Βυζαντινός αυτοκράτορας χορήγησε στους Γενοβέζους εμπόρους την άδεια να εγκατασταθούν και να δραστηριοποιηθούν εδώ ως μέρος ενός αμυντικού συμφώνου.
Η συνοικία αναπτύχθηκε γρήγορα και οι Γενοβέζοι έχτισαν γερές οχυρώσεις για να προστατεύσουν τους εαυτούς τους και τις αποθήκες τους. Θραύσματα από τα Γενοβέζικα τείχη εξακολουθούν να είναι ορατά, αλλά ο Πύργος του Γαλατά, στο υψηλότερο σημείο, είναι το πιο ουσιαστικό λείψανο του παλιού τειχισμένου θύλακα. Ο Γαλατάς του 15ου αιώνα μάλλον έμοιαζε πολύ περισσότερο με ιταλική πόλη παρά με βυζαντινή ή οθωμανική.
Το 1455, λίγο μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, η συνοικία είχε τρεις κατηγορίες κατοίκων: Γενοβέζους, Ενετούς και Καταλανούς εμπόρους που κατοικούσαν προσωρινά, Γενοβέζους με οθωμανική υπηκοότητα και Έλληνες, Αρμένιους και Εβραίους. Η σύνθεση του πληθυσμού άλλαξε γρήγορα: σύμφωνα με μια απογραφή του 1478, σχεδόν ο μισός τοπικός πληθυσμός ήταν Μουσουλμάνοι. Από το 1500, οι Σεφαρδίτες Εβραίοι εγκαταστάθηκαν εδώ αφού εκδιώχθηκαν από την Ισπανία το 1492.
Ο Γάλλος ποιητής Αντρέ Σενιέ γεννήθηκε στο Καράκιοϊ το 1762. Ο πατέρας του ήταν Γάλλος έμπορος και διπλωμάτης και η μητέρα του Οθωμανή Ελληνίδα.
Το Καράκιοϊ γνώρισε ένα δεύτερο κύμα αφίξεων Χριστιανών όταν βρετανικές, γαλλικές και ιταλικές δυνάμεις των Συμμάχων ήρθαν στην Κωνσταντινούπολη για να πολεμήσουν στον Κριμαϊκό Πόλεμο (1854–1856). Η έλλειψη προβλήτων έκανε δύσκολη την εκφόρτωση στρατευμάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού και έτσι το 1879, μια γαλλική εταιρεία πήρε την παραχώρηση για την κατασκευή μιας νέας προκυμαίας στο Καράκιοϊ, η οποία ολοκληρώθηκε το 1895.
Την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, το Καράκιοϊ εξελίχθηκε σε τραπεζικό και ασφαλιστικό κόμβο, ειδικά κατά μήκος της Οδού των Τραπεζών (Bankalar Caddesi). Η Οθωμανική Τράπεζα ίδρυσε εδώ την έδρα της, ενώ ιταλικές και αυστριακές ασφαλιστικές εταιρείες άνοιξαν υποκαταστήματα.
Καθώς η εμπορική δραστηριότητα αυξήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, το λιμάνι επεκτάθηκε με κτίρια τελωνείου, τερματικούς σταθμούς επιβατών και ναυτικές αποθήκες. Το Καράκιοϊ έγινε γνωστό και για τις ελληνικές ταβέρνες κατά μήκος της προκυμαίας.
Μετά το 1917, χιλιάδες Λευκοί Ρώσοι που διέφυγαν από την Οκτωβριανή Επανάσταση αποβιβάστηκαν εδώ και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή.
Το σύγχρονο Καράκιοϊ είναι ένας σημαντικός κόμβος μεταφορών.
Η Γέφυρα του Γαλατά συνδέει το Καράκιοϊ με το Εμινονού και τα ιστορικά μέρη της Κωνσταντινούπολης. Η γραμμή T1 του τραμ διασχίζει τη γέφυρα, συνδέοντας το Καράκιοϊ με το Καμπατάς και το Μπάτζιλαρ. Το τελεφερίκ Τουνέλ εκτελεί δρομολόγια από το Καράκιοϊ μέχρι το σταθμό της Μεγάλης Οδού του Πέραν στην αρχή της οδού Ιστικλάλ.
Τα πλοία της εταιρείας Şehir Hatları αναχωρούν για Καντίκιοϊ και Ουσκουντάρ στην ασιατική ακτή του Βοσπόρου, καθώς και για τερματικούς σταθμούς κατά μήκος του Κόλπου μέχρι το Εγιούπ.
Κρουαζιερόπλοια από λιμάνια της Μεσογείου, όπως ο Πειραιάς στην Ελλάδα, το Ντούμπροβνικ στην Κροατία, η Τσιβιταβέκια (Ρώμη) και η Βενετία στην Ιταλία, ελλιμενίζονται στο κοντινό συγκρότημα Galataport.[3]
Ένα ενεργό επιχειρηματικό κέντρο για αιώνες, το Καράκιοϊ παραμένει ένας σημαντικός εμπορικός κόμβος για την Κωνσταντινούπολη. Στην οδό Τερσανέ στο Perşembe Pazarı (κυριολεκτικά Αγορά της Πέμπτης) πωλούνται κάθε είδους υλικά, εργαλεία, υδραυλικά είδη και ανταλλακτικά. Το Selanik Pasajı, ένα εμπορικό κέντρο ακριβώς στην Πλατεία Καράκιοϊ, περιέχει καταστήματα που ειδικεύονται σε ηλεκτρονικά ανταλλακτικά. Η υπόγεια διάβαση που παρέχει ασφαλή διέλευση κάτω από την πολυσύχναστη πλατεία περιέχει περισσότερα καταστήματα.
Το Καράκιοϊ είναι ένα δημοφιλές μέρος για να φάτε ιδιαίτερα θαλασσινά, με πολλά εστιατόρια με ψάρια συγκεντρωμένα γύρω από την τοπική ψαραγορά. Περισσότερα εστιατόρια με ψάρια βρίσκονται στην κάτω πλευρά της Γέφυρας του Γαλατά. Το Galataport είναι μια νέα μεγάλη περιοχή για φαγητό και καταστήματα κατά μήκος της παραλίας.
Πριν από την πανδημία COVID-19, η συνοικία με τα κόκκινα φανάρια της Κωνσταντινούπολης μπορούσε επίσης να βρεθεί στο Καράκιοϊ. Ωστόσο, το 2022 ανακοινώθηκε ότι οι δρόμοι που κάποτε γέμιζαν με οίκους ανοχής (και όπου υπάρχουν ακόμα τα ερείπια μιας συναγωγής) θα ανακαινίζονταν ως συνοικία τέχνης.[4]
Το Καράκιοϊ περιέχει πολλές εκκλησίες που αντιπροσωπεύουν τις λατινικές καθολικές, ελληνορθόδοξες, τουρκορθόδοξες, ρωσικές ορθόδοξες, αρμενικές και βουλγαρικές τελετές, καθώς και μερικές εβραϊκές συναγωγές. Τα ελληνικά, εβραϊκά, γαλλικά, ιταλικά και αυστριακά σχολεία αντικατοπτρίζουν τον παλαιότερο κοσμοπολίτικο χαρακτήρα του.[5]
Τα καμπύλα σκαλοπάτια Κομόντο, έξω από την Οδό των Τραπεζών, δωρήθηκαν από τον πλούσιο Σεφαρδίτη Εβραίο τραπεζίτη Αβραάμ Κομόντο (1785–1873) και χτίστηκαν σε στυλ μπαρόκ.[6]
Το μεγάλο ξενοδοχείο, εστιατόριο και καφέ, καταστήματα και γραφεία μικτής χρήσης Galataport άνοιξαν κατά μήκος του νερού το 2022.
Σημείωση: Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Κωνσταντινούπολης, το πρώτο ιδιωτικό μουσείο της Τουρκίας αφιερωμένο στη σύγχρονη τέχνη από το 2004, μετακόμισε σε νέα τοποθεσία στο Galataport το 2022.[7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.