Δωροθέα της Βουλγαρίας

Η Δωροθέα της Βουλγαρίας (βουλγαρικά: Доротея‎‎, σερβοκροατικά: Doroteja‎‎/Доротеја, πέθανε ~1390), επίσης γνωστή ως Ντοροσλάβα (Дорослава), ήταν η πρώτη Βασίλισσα της Βοσνίας. Η κόρη του Βούλγαρου τσάρου Ιβάν Στρατσιμίρ, Δωροθέα, ήταν υπό κράτηση ως όμηρος του Βασιλιά Λουδοβίκου Α' της Ουγγαρίας, ο οποίος την πάντρεψε με τον Βοάνο Τβρτκο Α' της Βοσνίας το 1374. Έγινε βασίλισσα το 1377 και ίσως ήταν η μητέρα του Βασιλιά Τβρτκο Β'.

Δωροθέα της Βουλγαρίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Доротея Видинска (Βουλγαρικά)
Γέννηση	1355 Βίντιν
Θάνατος	1390 Βοσνία
Χώρα πολιτογράφησης	Δεύτερη Βουλγαρική Αυτοκρατορία
Θρησκεία	Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Βουλγαρικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Βουλγαρικά Βοσνιακά Ουγγρικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Τβρτκο Α΄ της Βοσνίας
Τέκνα	Τβρτκο Β' της Βοσνίας
Γονείς	Ιβάν Σρατσιμίρ και Άννα της Βλαχίας
Αδέλφια	Κωνσταντίνος Β΄ της Βουλγαρίας
Οικογένεια	Οίκος του Σισμάν
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Δωροθέα της Βουλγαρίας
Βασίλισσα σύζυγος της Βοσνίας
Περίοδος	1377 – ~1390
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Αιχμαλωσία

Η Δωροθέα ήταν η κόρη του Ιβάν Στρατσιμίρ, Τσάρου της Βουλγαρίας. Η μητέρα της ήταν η πρώτη εξαδέλφη και δεύτερη γυναίκα του Ιβάν Στρατσιμίρ, Άννα της Βλαχίας. Το 1365 η Δωροθέα συνελήφθη μαζί με τους γονείς της και την αδελφή της από τον στρατό του Βασιλιά Λουδοβίκου Α της Ουγγαρίας, όταν κατέκτησε την πρωτεύουσα του Ιβάν Στρατσιμίρ, την πόλη Βίντιν. Η οικογένεια κρατείτο αιχμάλωτη στο Φρούριο Χούμνικ στο Μπόσιλγεβο Κροατίας.^[1] Πέρασαν τέσσερα χρόνια στο φρούριο, και αναγκάστηκαν να μεταστραφούν από τη βουλγαρική Ορθοδοξία στον Ρωμαϊκό Καθολικισμό.^[2]

Το 1369 ο Ιβάν Στρατσιμίρ απελευθερώθηκε και αποκαταστάθηκε ως υποτελής του Λουδοβίκου, αλλά για να αποτρέψει ενδεχόμενη προδοσία, ο Ούγγρος Βασιλιάς κράτησε τη Δωροθέα και την αδελφή της ως ομήρους στην Ουγγρική αυλή.^[3][4] Τη φροντίδα της Δωροθέας ανέλαβε η βασίλισσα Ελισάβετ της Βοσνίας, και η μητέρα της.^[5] Σύμφωνα με τον Ραγουσιανό χρονικογράφο, Μαύρο Ορμπίνι, η Δωροθέα ήταν κυρία επί των τιμών για τη Βασίλισσα της Ουγγαρίας.^[1] Αν και η αδερφή της πέθανε σε παιδική ηλικία, η Δωροθέα είχε την εύνοια του Βασιλιά.^[3][6]

Γάμος

Ο Βοάνος Τβρτκο της Βοσνίας, ένας άλλος υποτελής του Βασιλιά Λουδοβίκου, μάλλον άκουσε για πρώτη φορά για τη Δωροθέα κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της στην Κροατία.^[1] Ο Λουδοβίκος τελικά πρότεινε στον Τβρτκο να την παντρευτεί. Οι διαπραγματεύσεις πραγματοποιήθηκαν από τον Λουδοβίκο για λογαριασμό της Δωροθέας.^[3] Ο γάμος που έκανε τη Δωροθέα Βοάνα της Βοσνίας, εορτάστηκε στο υπό Ουγγρική κατοχή Σύρμιο στις αρχές Δεκεμβρίου 1374, στο Ιλίντσι.^[7]

Τον Οκτώβριο 1377 ο Τβρτκο στέφθηκε Βασιλιάς της Βοσνίας και η Δωροθέα έγινε η πρώτη βασίλισσα. Έκτοτε, η Δωροθέα διατύπωνε τη γνώμη της για τις κρατικές υποθέσεις. Είδε τους καταστατικούς χάρτες του συζύγου της και ορκίστηκε σεβασμό και αφοσίωση, αρχικά στο πλευρό της πεθεράς της, Τζελίνα Σουμπίκ.^[8] Η Βασίλισσα Δωροθέα αναφέρεται σε ένα χάρτη της Δημοκρατίας της Ραγούσας του 1382, μαζί με τον Βασιλιά και τον γιο του Βασιλιά και προφανώς και δικό της. Αυτό το παιδί ίσως ήταν ο μετέπειτα Βασιλιάς Τβρτκο Β'.^[9]

Η Βασίλισσα Δωροθέα πέθανε λίγο πριν από το 1390, όταν ο σύζυγός της διαπραγματευόταν ένα δεύτερο γάμο με τον Οίκο των Αψβούργων.^[10]

Παραπομπές

1. Ćorović 1964, part 3, chapter 11.
2. Bozhilov & Gyuzelev 1999, σελ. 604-605.
3. Fine 1994, σελ. 367.
4. Fine 1994, σελ. 370.
5. Aničić 1997, σελ. 187.
6. Andreev, Lazarov & Pavlov 1999, σελ. 209.
7. Živković 1981, σελ. 24.
8. Babić 1972, σελ. 107.
9. Živković 1981, σελ. 23.
10. Ćorović 1964, part 3, chapter 12.

Βιβλιογραφία

• Ančić, Mladen (1997). Putanja klatna: Ugarsko-hrvatsko kraljevstvo i Bosna u XIV. stoljeću (στα Serbo-Croatian). Hrvatska akademija znanosti i umjetnosti.
• Andreev, Jordan· Lazarov, Ivan (1999). Кой кой е в средновековна България (στα Bulgarian). Petar Veron. ISBN 978-954-402-047-7.
• Babić, Anto (1972). Iz istorije srednjovjekovne Bosne (στα Serbo-Croatian). Sarajevo: Svjetlost.
• Вожилов (Bozhilov), Иван (Ivan)· Гюзелев, Васил (1999). История на средновековна България VII-XIV век (History of Medieval Bulgaria 7th-14th centuries) (στα Bulgarian). София (Sofia): Анубис (Anubis). ISBN 954-426-204-0.
• Bozhilov, Ivan· Gyuzelev, Vasil (1999). История на средновековна България VII-XIV век (History of Medieval Bulgaria 7th-14th centuries) (στα Bulgarian). Sofia: Anubis. ISBN 954-426-204-0.
• Ćorović, Vladimir (2001). Istorija srpskog naroda. Janus.
• Fine, John Van Antwerp, Jr. (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.
• Živković, Pavo (1981). Tvrtko II Tvrtković: Bosna u prvoj polovini xv stoljeća (στα Serbo-Croatian). Sarajevo: Institut za istoriju. ISBN 0-472-08260-4.

Δωροθέα της Βουλγαρίας Δυναστεία του Σισμάν
Βασιλικοί τίτλοι
Κενός Τελευταίος κάτοχος του τίτλου: Ελισάβετ της Κουγιάβια	Βαόνα σύζυγος της Βοσνίας1374-1377	Έγινε βασίλισσα
Νέος τίτλος	Βασίλισσα σύζυγος της Βοσνίας26 Οκτωβρίου 1377-1390	Κενός Επόμενος κατοχος τίτλου Έλενα της Βοσνίας