Οι Ελληνο-Γαλλικές σχέσεις είναι οι εξωτερικές σχέσεις μεταξύ της Γαλλίας και της Ελλάδας. Στη σύγχρονη εποχή, οι δύο χώρες συνήψαν διπλωματικές σχέσεις το 1833, τρία χρόνια μετά την Ελληνική Ανεξαρτησία. Η Γαλλία και η Ελλάδα, λόγω των ισχυρών πολιτιστικών και ιστορικών δεσμών, έχουν μια ισχυρή σχέση[1] και στρατηγική συμμαχία για δεκαετίες, και σήμερα απολαμβάνουν εξαιρετικές διπλωματικές σχέσεις.
Οι δύο χώρες είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Ηνωμένων Εθνών και του ΝΑΤΟ και συνεργάζονται σε πολλούς άλλους πολυμερείς οργανισμούς, όπως τη Γαλλοφωνία, τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και την Ένωση για τη Μεσόγειο.
Ιστορικό
Οι σχέσεις προέρχονται από την Κλασική Αρχαιότητα, όταν στήθηκαν αρχαίες ελληνικές αποικίες στην προ-Ρωμαϊκή Γαλατία, το σημαντικότερο από τα οποία είναι η Μασσαλία, που βρίσκεται στη νοτιοανατολική Γαλλία. Από την Μασσαλία και άλλες ελληνικές αποικίες, ελληνικά αγαθά και στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού, όπως κέρματα, είχαν εξαπλωθεί στην ενδοχώρα. Οι Γαλάτες με τη σειρά του έγιναν μέρος του Ελληνιστικού κόσμου αμέσως μετά τον 3ο αιώνα π.χ., μετά την Γαλατική εισβολή των Βαλκανίων και της εγκατάστασής τους στη Γαλατία, στη μικρά Ασία.
Στο Μεσαίωνα, γάλλοι σταυροφόροι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη Τέταρτη Σταυροφορία και δημιούργησαν αρκετές πολιτείες στην περιοχή της Ελλάδας, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1204. Αυτό άρχισε τη περίοδο που είναι γνωστή ως Φραγκοκρατία στην Ελλάδα. Τα κύρια γαλλικά σταυροφορικά κράτη ήταν το Πριγκιπάτο της Αχαΐας και το Δουκάτο της Αθήνας, ενώ τα άλλα της Δυτικής ευρώπης ήταν ως επί το πλείστον ιταλικά (Λομβαρδία, το Ενετικό ή Γενουάτες).
.jpg)
Στη σύγχρονη εποχή, ο γαλλικός Διαφωτισμός και οι ιδέες της γαλλικής Επανάστασης επηρέασαν τους κύριους στοχαστές του νεοελληνικού Διαφωτισμού, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής, που έζησε στη Γαλλία, και ο Ρήγας Φεραίος, και αποτέλεσαν το ιδεολογικό υπόβαθρο για τον Ελληνικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Τα γαλλικά στρατεύματα επίσης κατέλαβαν τα Ιόνια Νησιά κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, ανοίγοντας το δρόμο για το πρώτο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος της σύγχρονης εποχής, την επτάνησο πολιτεία. Κατά τη διάρκεια του Ελληνικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας που άρχισε το 1821, γάλλοι Φιλέλληνες έπαιξαν σημαντικό ρόλο, παρέχοντας την απαραίτητη στρατιωτική εμπειρογνωμοσύνη και διάδοση της αιτίας της ελληνικής ανεξαρτησίας στο εξωτερικό. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά, ήταν ο Κάρολος Φαβιέρος, ο πατέρας του σύγχρονου ελληνικού τακτικού στρατού. Γαλλικά πλοία, επίσης, πήραν μέρος στην κρίσιμη Ναυμαχία του Ναβαρίνου, η οποία εξασφάλισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας, και ένα γαλλικό εκστρατευτικό σώμα έφτασε στην Ελλάδα το 1828 για να βοηθήσει να απομακρύνει από τη χώρα τον Οθωμανικό στρατό, στην λεγόμενη Εκστρατεία του Μοριά.
Μαζί με τη Μεγάλη Βρετανία και τη Ρωσία, η Γαλλία έγινε μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις του ανεξάρτητου Βασιλείου της Ελλάδος. Αυτό αποτυπώνεται και στην ελληνική εσωτερική πολιτική κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Όθωνα, όταν ένα γαλλικό Κόμμα συναγωνίστηκε για την επιρροή με τα αντίπαλα αγγλικά και ρωσικά κόμματα. Η Βρετανία σταδιακά ανέλαβε τη δεσπόζουσα θέση της σε ελληνικές υποθέσεις μετά το 1860, αλλά η Γαλλία διατηρούσε ακόμη ένα μέτρο της επιρροής, ιδιαίτερα στις στρατιωτικές υποθέσεις, όπου γαλλικές στρατιωτικές αποστολές κλήθηκαν να εκσυγχρονίσουν το ελληνικό στρατιωτικό, κατά το 1884-87 και το 1911-14. Η Γαλλία επίσης έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην προσπάθεια να φέρει την Ελλάδα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αφορώντας το ίδιο τον "Εθνικό Διχασμό" από την πλευρά του Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου. Τα γαλλικά στρατεύματα,που εργάζονται μαζί με τους Βενιζελικούς κατέλαβαν την Αθήνα, κατασχέθηκαν το βασιλικό ελληνικού στόλου, και, τέλος, τον Ιούνιο του 1917, βοήθησαν να εκθρονίσουν τον Βασιλιά Κωνσταντίνο. Ωστόσο, οι φιλοελληνικές πολιτικές της γαλλικής κυβέρνησης αντιστράφηκαν μετά την εκλογική ήττα του Βενιζέλου το Νοέμβριο του 1920, μετά την οποία η Γαλλία υποστήριξαν τους τούρκους εθνικιστές του Κεμάλ Ατατούρκ στον πόλεμο κατά της Ελλάδας.
Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και κατά τις απαρχές της δεκαετίας του 1960, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, στο πλαίσιο γενικότερων προσπαθειών ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, επιχείρησε την περαιτέρω ενίσχυση των διπλωματικών σχέσεων με τη Γαλλία, πράγμα το οποίο και πέτυχε έπειτα από σχετική επίσημη επίσκεψη στο Παρίσι, συνοδευόμενος από τον Υπουργό Εξωτερικών, Ευάγγελο Αβέρωφ, πετυχαίνοντας να λάβει την στήριξη του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, Σαρλ ντε Γκωλ, στο αίτημα ένταξης της χώρας.[2]
Διμερείς σχέσεις και συνεργασία
.jpg)
Η Γαλλία και η Ελλάδα ήταν σύμμαχοι κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων Πολέμων, του Πολέμου της Κορέας και του Ψυχρού Πολέμου, και δεν υπήρξε ποτέ αντιπαλότητα μεταξύ τους. Οι δύο χώρες είχαν μια φιλική και στρατηγική συμμαχία για δεκαετίες και είναι πλήρη μέλη πολλών διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΗΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΑΤΟ, ΠΟΕ και ΟΑΣΕ. Η Ελλάδα είναι πλήρες μέλος της οργάνωσης της Γαλλοφωνίας από το 2004. Υπάρχουν τακτικές επισκέψεις υψηλού επιπέδου μεταξύ των δύο χωρών, και συχνές επαφές μεταξύ των δύο αρχηγών κρατών. Η Γαλλία και η Ελλάδα συνεργάζονται σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων πολιτιστικών, επιστημονικών, δικαστικών και στρατιωτικών. Αρκετές ελληνικές πόλεις, και κυρίως το Άργος και η Αθήνα, είναι οι θέσεις για τα γαλλικά σχολεία αρχαιολογικών και ιστορικών σπουδών, όπου οι μαθητές και από τις δύο χώρες μελετούν και συνεργάζονται στους τομείς της αρχαιολογίας και της ιστορίας.
Το γεγονός ότι 3 Γάλλοι Προέδροι (De Gaulle, Σαρκοζί και Ολάντ) ήταν οι μοναδικοί ξένοι ηγέτες στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, που είχαν την τιμή να διευθύνουν το ελληνικό Κοινοβούλιο είναι σαφής πιστοποίηση του για τη σύνδεση μεταξύ των δύο εθνών.
Ελλάς-Γαλλία συμμαχία
Το σύνθημα "Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία", προέρχεται από την πολιτική και διπλωματική υποστήριξη από τη Γαλλία που παρείχε στην Ελλάδα κατά την επιστροφή της στη δημοκρατία το 1974,[3][4] και σήμερα χρησιμοποιείται συχνά για να υποδηλώσει τις βαθιές ιστορικές, πολιτιστικές και πολιτικές σχέσεις και τη στενή διπλωματική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών.[5][6][7][8][9]
Διπλωματικές αποστολές
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
