37η διοργάνωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 1992 ήταν ο 37ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision και πραγματοποιήθηκε στις 9 Μαΐου 1992 στο Μάλμε της Σουηδίας. Οι παρουσιαστές ήταν η Λύντια Καπολίκιο και ο Χάραλντ Τρόιτιγκερ. Η Λίντα Μάρτιν, που εκπροσωπεί την Ιρλανδία, ήταν η νικήτρια αυτής της Eurovision με το τραγούδι "Why Me?". Το τραγούδι γράφτηκε από τον Τζόνι Λόγκαν, ο οποίος είχε κερδίσει τον διαγωνισμό του 1980 ως τραγουδιστής και τον διαγωνισμό του 1987 ως τραγουδιστής/τραγουδοποιός. Με 41 έτη και 22 ημέρες σε ηλικία, η Λίντα Μάρτιν έγινε (και παρέμεινε μέχρι σήμερα) η γηραιότερη γυνάικα που κέρδισε τη Eurovision.[1]
| Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1992 | |
|---|---|
 | |
| Ημερομηνίες | |
| Τελικός | 9 Μαΐου 1992 |
| Διοργάνωση | |
| Χώρος διεξαγωγής | Malmö Isstadion Μάλμε, Σουηδία |
| Παρουσιαστές |
|
| Μουσική διεύθυνση | Άντερς Μπέργκλαντ |
| Σκηνοθέτης | Κόγκε Γκίμτελ |
| Εκτελεστικός επόπτης | Φρανκ Νεφ |
| Διοργανωτής | Sveriges Television (SVT) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
| Έναρξη διαγωνισμού | Τραγούδι "All the Reasons to Live" από την Καρόλα |
| Ενδιάμεση πράξη | Ένας Αιώνας Χορού |
| Συμμετέχοντες | |
| Αριθμός συμμετοχών | 23 |
| Πρώτη εμφάνιση | Καμία |
| Επιστρέφουν |  Ολλανδία |
| Αποχωρούν | Καμία |
 | |
| Ψηφοφορία | |
| Σύστημα ψηφοφορίας | Κάθε χώρα απένειμε 12, 10, 8-1 βαθμούς σε 10 τραγούδια |
| Μηδέν βαθμοί | Καμία |
| Νικητής |
|
Το Μάλμε είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της σουηδικής κομητείας της Σκάνια. Η μητρόπολη είναι μια παγκόσμια πόλη γάμμα (όπως αναφέρεται στη λίστα GaWC) και είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στη Σουηδία, μετά τη Στοκχόλμη και το Γκέτεμποργκ, και η έκτη μεγαλύτερη πόλη στη Σκανδιναβία, με πληθυσμό άνω των 300.000.[2]
Ο Malmö Isstadion, ένας αθλητικός χώρος εσωτερικού 4.800 θέσεων, επιλέχθηκε ως χώρος διοργάνωσης του διαγωνισμού. Άνοιξε το 1968 και είναι η πρώτη έδρα της ομάδας χόκεϊ επί πάγου Malmö Redhawks και υποβλήθηκε σε μεγάλη ανακαίνιση το 2013 εγκαίρως για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παγκόσμιου Χόκεϊ επί Πάγου.
Ο διαγωνισμός έλαβε μέρος στο Malmö Isstadion, έναν μεγάλο συνεδριακό και εκθεσιακό χώρο, με το σκηνικό να έχει σχήμα με το κατάρτι ενός πλοίου των Βίκινγκς έχοντας έναν δράκο στη μέση και αστέρια σε αμφότερη πλευρά. Στην έναρξη εμφανίστηκαν μεταξύ άλλων και γυναίκες ντυμένες στα κίτρινα και μπλε (εθνικά χρώματα της Σουηδίας), γυρίζοντας κορδέλες. Η παράδοση των καρτποστάλ από τις χώρες συνεχίστηκε με φιλμάκια που ήταν βασισμένα σε κάθε συμμετέχουσα χώρα. Ο νικητής του περασμένου έτους, η Καρόλα, εμφανίστηκε στη σκηνή σε ένα λευκό φόρεμα με μανίκια, ένα περιδέραιο και μανσέτες και τραγούδησε "All The Reasons To Live".
Ο διαγωνισμός του 1992 ήταν ο μεγαλύτερος όλων, αφού συμμετείχαν 23 χώρες. Μόνο το Μαρόκο και το Μονακό απέτυχαν να συμμετάσχουν από όλες τις χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν.
Ο διαγωνισμός αυτός σηματοδότησε την τελευταία συμμετοχή της Γιουγκοσλαβίας, αν και δεν ήταν η ίδια χώρα που είχε συμμετάσχει από το 1961 έως το 1991, αλλά στην πραγματικότητα η Σερβία και το Μαυροβούνιο, γνωστή ως "Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας". Αυτή ήταν η τελευταία συμμετοχή της χώρας μέχρι το 2004, καθώς απαγορεύτηκε από τον διαγωνισμό, ακολουθώντας τις κυρώσεις για το ψήφισμα 757 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, μετά τον πόλεμο της Βοσνίας και τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Κροατίας.
Μετά δύο διαδοχικές δεύτερες θέσεις (1988, 1989) και σημειώνοντας κάποια απογοητευτικά αποτελέσματα (1990, 1991), το Ηνωμένο Βασίλειο έστειλε τον Michael Ball με τη σύγχρονη ποπ μπαλάντα "One Step Out Of Time". Ωστόσο, οι Ιρλανδοί έστειλαν τη Linda Martin, η οποία είχε την προηγούμενη εμπειρία να έρθει στην 2η θέση στο διαγωνισμό του 1984, αλλά και να ξαναζεί με τον Johnny Logan, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές νωρίτερα. Στο τέλος, η Ιρλανδία κέρδισε το διαγωνισμό με 16 μάρκες πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο, ξεκινώντας την αλυσίδα των κερδών της Ιρλανδίας στη δεκαετία του 1990. Η Μάλτα με το "Little Child", η οποία εκτελείται από τη Mary Spiteri, σημείωσε επίσης πολύ καλή απόδοση στην 3η θέση με 123 πόντους. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τα τρία υψηλότερα τοποθετημένα τραγούδια ήταν όλα στα αγγλικά. Η Σουηδία, η χώρα που φιλοξενούσε το διαγωνισμό, τερμάτισε προτελευταία.
Η Ελβετία έπρεπε να αντικαταστήσει την αρχική επιλογή συμμετοχής της, "Soleil, soleil", η οποία επρόκειτο να εκτελεστεί από την Géraldine Olivier. Το τραγούδι δεν ήταν σύμφωνο με ορισμένους κανόνες του εθνικού διαγωνισμού επιλογής και έτσι, παρά το γεγονός ότι κέρδισε, δεν πήγε στο Μάλμε.[3][4]
Η κάθε ερμηνεία συνοδευόταν από έναν διευθυντή ορχήστρας.
Ισπανία – Χαβιέρ Λοσάδα
Βέλγιο – Φρανκ Φιεβέζ
Ισραήλ – Κόμπι Όσρατ
Τουρκία – Αϊντίν Οζαρί
Ελλάδα – Χάρης Ανδρεάδης
Γαλλία – Μαγκντί Βασκό Νοβεράζ
Σουηδία – Άντερς Μπέργκλαντ
Πορτογαλία – Κάρλος Αλμπέρτο Μονίζ.svg){kind=small}
Κύπρος – Γιώργος Θεοφάνους
Μάλτα – Πολ Αμπέλα
Ισλανδία – Νάιτζελ Ράιτ
Φινλανδία – Όλι Αβενλάχτι
Ελβετία – Ρόμπι Σάιντελ
Λουξεμβούργο – Κριστιάν Ζακόμπ
Αυστρία – Λέον Άιβες
Ηνωμένο Βασίλειο – Ρόνι Χέζλχερστ
Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Νόελ Κίλαν
Δανία – Χένρικ Κρόσγκαρτ
Ιταλία – Μάρκο Φαλατζάνι
ΟΔ Γιουγκοσλαβίας – Άντερς Μπέργκλαντ
Νορβηγία – Ρολφ Λόφλαντ
Γερμανία – Νόρμπερτ Ντάουμ
Ολλανδία – Χάρι βαν Χουφ| Σειρά | Χώρα | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα | Θέση | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 |  Ισπανία |
Σεραφίν | "Todo esto es la música" | Ισπανικά | 14 | 37 |
| 02 |  Βέλγιο |
Μοργκάν | "Nous on veut des violons" | Γαλλικά | 20 | 11 |
| 03 |  Ισραήλ |
Ντάφνα | "Ze rak sport" | Εβραϊκά | 6 | 85 |
| 04 |  Τουρκία |
Άιλιν Βατάνκος | "Yaz bitti" | Τούρκικα | 19 | 17 |
| 05 |  Ελλάδα |
Κλεοπάτρα | "Όλου του Κόσμου η Ελπίδα" | Ελληνικά | 5 | 94 |
| 06 |  Γαλλία |
Καλί | "Monté la rivié" | Αϊτινή κρεολική, Γαλλικά | 8 | 73 |
| 07 |  Σουηδία |
Κρίστερ Μπιόρκμαν | "I morgon är en annan dag" | Σουηδικά | 22 | 9 |
| 08 |  Πορτογαλία |
Ντίνα | "Amor d'água fresca" | Πορτογαλικά | 17 | 26 |
| 09 |  Κύπρος |
Ευρυδίκη | "Ταιριάζουμε" | Ελληνικά | 11 | 57 |
| 10 |  Μάλτα |
Μέρυ Σπιτέρι | "Little child" | Αγγλικά | 3 | 123 |
| 11 |  Ισλανδία |
Heart 2 Heart | "Nei eða já" | Ισλανδικά | 7 | 80 |
| 12 |  Φινλανδία |
Πάβε | "Yamma yamma" | Φινλανδικά | 23 | 4 |
| 13 |  Ελβετία |
Ντεζί Ωβρέ | "Mister Music Man" | Γαλλικά | 15 | 32 |
| 14 |  Λουξεμβούργο |
Μάριον Βέλτερ & Κόντινεντ | "Sou fräi" | Λουξεμβουργιανά | 21 | 10 |
| 15 |  Αυστρία |
Τόνυ Βέγκας | "Zusammen geh'n" | Γερμανικά | 10 | 63 |
| 16 |  Ηνωμένο Βασίλειο |
Μάικλ Μπολ | "One step out of time" | Αγγλικά | 2 | 139 |
| 17 |  Ιρλανδία |
Λίντα Μάρτιν | "Why Me?" | Αγγλικά | 1 | 155 |
| 18 |  Δανία |
Λόττε Νίλσσον & Κέννυ Λιούμπκε | "Alt det som ingen ser" | Δανικά | 12 | 47 |
| 19 |  Ιταλία |
Μία Μαρτίνι | "Rapsodia" | Ιταλικά | 4 | 111 |
| 20 |  Γιουγκοσλαβία |
Έξτρα Νένα | "Ljubim te pesmama" | Σερβικά | 13 | 44 |
| 21 |  Νορβηγία |
Μερέτε Τρέαν | "Visjoner" | Νορβηγικά | 18 | 23 |
| 22 |  Γερμανία |
Βιντ | "Träume sind für alle da" | Γερμανικά | 16 | 27 |
| 23 | Ολλανδία |
Χάμφρεϊ Κάμπελ | "Wijs me de weg" | Ολλανδικά | 9 | 67 |
| Αποτελέσματα | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ισπανία | 37 | 1 | 1 | 4 | 6 | 2 | 3 | 3 | 2 | 1 | 1 | 7 | 5 | 1 | |||||||||||
| Βέλγιο | 11 | 3 | 4 | 3 | 1 | ||||||||||||||||||||
| Ισραήλ | 85 | 10 | 2 | 8 | 4 | 7 | 4 | 7 | 4 | 8 | 1 | 7 | 2 | 12 | 2 | 4 | 3 | ||||||||
| Τουρκία | 17 | 8 | 3 | 6 | |||||||||||||||||||||
| Ελλάδα | 94 | 7 | 8 | 7 | 3 | 5 | 12 | 2 | 5 | 10 | 4 | 12 | 7 | 8 | 4 | ||||||||||
| Γαλλία | 73 | 6 | 12 | 3 | 3 | 7 | 12 | 5 | 6 | 10 | 3 | 6 | |||||||||||||
| Σουηδία | 9 | 1 | 4 | 4 | |||||||||||||||||||||
| Πορτογαλία | 26 | 8 | 2 | 2 | 1 | 5 | 8 | ||||||||||||||||||
| Κύπρος | 57 | 3 | 10 | 2 | 2 | 1 | 8 | 2 | 6 | 4 | 8 | 3 | 8 | ||||||||||||
| Μάλτα | 123 | 12 | 10 | 7 | 12 | 12 | 1 | 8 | 5 | 12 | 8 | 10 | 8 | 3 | 10 | 5 | |||||||||
| Ισλανδία | 80 | 8 | 4 | 4 | 6 | 6 | 6 | 3 | 5 | 7 | 12 | 5 | 5 | 1 | 6 | 2 | |||||||||
| Φινλανδία | 4 | 1 | 3 | ||||||||||||||||||||||
| Ελβετία | 32 | 5 | 12 | 4 | 1 | 10 | |||||||||||||||||||
| Λουξεμβούργο | 10 | 10 | |||||||||||||||||||||||
| Αυστρία | 63 | 2 | 8 | 8 | 1 | 3 | 8 | 4 | 10 | 12 | 7 | ||||||||||||||
| Ηνωμένο Βασίλειο | 139 | 5 | 12 | 2 | 10 | 10 | 5 | 6 | 6 | 4 | 6 | 8 | 7 | 12 | 7 | 12 | 8 | 12 | 7 | ||||||
| Ιρλανδία | 155 | 1 | 7 | 12 | 12 | 10 | 4 | 5 | 12 | 7 | 10 | 6 | 10 | 10 | 8 | 10 | 2 | 2 | 7 | 10 | 10 | ||||
| Δανία | 47 | 4 | 6 | 7 | 1 | 6 | 6 | 3 | 3 | 6 | 5 | ||||||||||||||
| Ιταλία | 111 | 5 | 3 | 12 | 8 | 8 | 10 | 5 | 10 | 12 | 7 | 6 | 12 | 1 | 12 | ||||||||||
| Γιουγκοσλαβία | 44 | 10 | 6 | 1 | 5 | 2 | 3 | 5 | 4 | 2 | 4 | 2 | |||||||||||||
| Νορβηγία | 23 | 3 | 2 | 1 | 1 | 4 | 5 | 6 | 1 | ||||||||||||||||
| Γερμανία | 27 | 6 | 10 | 6 | 2 | 3 | |||||||||||||||||||
| Ολλανδία | 67 | 7 | 2 | 5 | 7 | 5 | 4 | 7 | 3 | 1 | 5 | 2 | 8 | 4 | 7 | ||||||||||
Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:
| N. | Συμμετέχων | Χώρα που ψηφίζει |
|---|---|---|
| 4 | Μάλτα | Λουξεμβούργο, Πορτογαλία, Ισπανία, Σουηδία |
| Ιταλία | Φινλανδία, Γαλλία, Ολλανδία, Νορβηγία | |
| Ηνωμένο Βασίλειο | Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Γερμανία | |
| 3 | Ιρλανδία | Ελλάδα, Μάλτα, Τουρκία |
| 2 | Ελλάδα | Κύπρος, Ιταλία |
| Γαλλία | Ισραήλ, Ελβετία | |
| 1 | Αυστρία | Ιρλανδία |
| Ισλανδία | Ηνωμένο Βασίλειο | |
| Ισραήλ | Γιουγκοσλαβία | |
| Ελβετία | Ισλανδία |
Τηλεόραση
|
Ραδιόφωνο
|
Ισπανία – Μαρία Άνχελες Μπαλάνιακ [22] Βέλγιο – Ζακ Ολιβιέ Ισραήλ – Ντάνιελ Πιρ [23] (συμπαρουσιαστής του διαγωνισμού το 1979) Τουρκία – Κορχάν Αμπάι Ελλάδα – Φωτεινή Γιαννουλάτου [24] Γαλλία – Ολιβιέ Μιν Σουηδία – Γιαν Γίνγκριντ [9] Πορτογαλία – Άνα Ζανάτι [10] Κύπρος – Άννα Παρτελίδου [11] Μάλτα – Άννα Μπονάνο Ισλανδία – Γκουδρούν Σκουλαδότιρ Φινλανδία – Σόλβεϊγκ Χερλίν [25] Ελβετία – Μισέλ Στοκέρ[26] Λουξεμβούργο – TBC Αυστρία – Άντι Λι Ηνωμένο Βασίλειο – Κόλιν Μπέρι Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Άιλιν Νταν Δανία – Μπεντ Χένιους [16] Ιταλία – Νικολέτα Ορζομάντο ΟΔ Γιουγκοσλαβίας – Βεσέλιν Μρντεν Νορβηγία – Σβέρε Κριστόφερσεν[27] Γερμανία – Κάρμεν Νέμπελ Ολλανδία – Χέρμαν Σλάγκερ Ελλάδα – Αποτελούνταν από τους Δημήτρη Ιατρόπουλο, Ανδρέα Χατζηαποστόλου, Αντώνη Παπαϊωάννου, Γιώργο Κλεφτογιώργο, Λίτσα Σακελλαρίου, Μπάμπη Αντωνίου, Γρηγόρη Λαμπριανίδη, Ευάγγελο Αλεξανδρόπουλο, Εύη Αραμπατζόγλου, Αντώνη Ιωαννίδη, Ιωάννη Καπέλλο, Ελένη-Ζίνα Μπιλίση, Δήμητρα Μπουκουβάλα, Ευγενία Νινιού, Κώστα Παυλικιάνη και Αλκιβιάδη Φερεσίδη. Την ανακοίνωση βαθμών της ελληνικής επιτροπής έκανε η υπεύθυνη διεθνών δημοσίων σχέσεων της ΕΡΤ, Φωτεινή Γιαννουλάτου. Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Κιθ Μιλς, Twink Νορβηγία – Σίγουρτ Κον, Έρικ Βέσελτοφτ, Τόρα Ούλστρουπ, Φίμπεκε Βέσενλουντ, Σόλβεϊγκ Ράφνε, Γκουστάβο Πολάστρι, Μέτε Λίε, Μπεντ Φίνσεθ, Τζούλι Χολμ, Περ Γκούντιμ Θόρμπγιορνσεν, Τίνε Μορχ Σμιθ, Τόριλ Γιόρντσιο, Γιαν Πάουλ Μπρέκε, Καρλ Στόρμερ, Ράινταρ Σκορ, Στάφαν Γουίλιαμ Όλσον [28] Ολλανδία – Μπερναντέτ (συμμετοχή της Ολλανδίας στον διαγωνισμό του 1983), Καρίν Βλάσμπλομ (συμμετοχή της Ολλανδίας στη Eurovision του 1986 με το συγκρότημα Frizzle Sizzle), Ρόμπερτ Λάντεγκεντ, Μπαρτ Ένσι Ισπανία – Ρομπέρτο Χιλ (τραγουδιστής του συγκροτήματος Tennessee), Μπάρμπαρα Ρέι (ηθοποιός), Γουίλι Ρούμπιο (σεναριογράφος και μουσικός), Τερέζα Ριονέ (αθλήτρια), Ανγκούστιας Γκαγιάρντο (δικηγόρος), Ιβάν Ροδρίγκεθ (φοιτητής), Μαρίσα Κογιάδο (παραψυχολόγος και μελλοντολόγος), Πάμπλο Καρμπονέλ (τραγουδιστής του συγκροτήματος Toreros Muertos), Μπάρμπαρα Μαρτίν (φοιτήτρια), Χοσέ Μανουέλ Παράδα (δημοσιογράφος), Πιλάρ Σάντσεθ (επιχειρηματίας), Φερνάντο Ρεϊνλέιν (δημοσιογράφος της Diario 16), Έστερ ντελ Πράντο (ηθοποιός), Σαντιάγο Παλάθιος (γυναικολόγος), Μιγκέλ Άνχελ Μπαρνέτο (οικονομολόγος), Καρίνα (τραγουδίστρια, συμμετοχή της Ισπανίας στο διαγωνισμό του 1971)[29] Φινλανδία – Βίκι Ρόστι (τραγουδίστρια, συμμετοχή της Φιλανδίας στο διαγωνισμό του 1987)[30]Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
