unutrašnji organ koji se koristi u muškom reproduktivnom sistemu From Wikipedia, the free encyclopedia
Testis (plural testtes) je mužjačka reproduktivna žlijezda ili gonada kod svih životinja, uključujući i ljude. Homologan je jajniku ženki. Funkcije testisa su da proizvode i spermu i androgene, prvenstveno testosteron. Otpuštanje testosterona kontrolira prednji režanj hipofize (luteinizirajući hormon); budući da je proizvodnja sperme pod kontrolom prednjeg režnja hipofize folikul-stimulirajući hormon i gonadskog testosterona.
Testis | |
---|---|
Detalji | |
Latinski | Testis |
Prekurzor | Genitalna kvržica |
Sistem | Muški reproduktivni sistem |
Artery | Testicular artery |
Vein | Testisna vena, Pampiniformmi pleksus |
Nerve | Spermni pleksus |
Lymph | Slabinski limfni čvorovi |
Identifikatori | |
Gray's | p.1236 |
TA | A09.3.01.001 |
FMA | 7210 |
Anatomska terminologija |
Mužjaci imaju dva testisa slične veličine sadržana u skrotumu, koji predstavlja produžetak trbušnog zida. Skortumska asimetrija nije neuobičajena: jedan se testis proteže dalje prema skrotumu nego drugi zbog razlika u anatomiji vaskularne mreže.
Volumen testisa može se procijeniti palpiranjem i uspoređivanjem s elipsoidima poznatih veličina. Drugi metod je upotreba antropometrijskih pomagala (orhidometar) ili ravnala na osobi ili na ultrazvučnoj sliciu za dobijanje tri mjerne osi x, y i z (dužina, dubina i širina ). Ta se mjerenja tada mogu koristiti za izračunavanje volumena, koristeći formulu za volumen elipsoida:
Dimenzije prosječnog zrelog testisa su do dužine 2 inča, širina 0,8 inča, a visina 1,2 inča (5 × 2 × 3 cm). Tannerova skala za određivanje zrelosti muških genitalija označava zrelosni stadij koji je preračunat u rangove zapremine od I, manje od 1,5 ml do stadija V, sa zapreminom većom od 20 ml. Normalna zapremina je 15 do 25 ml; a prosjek je 18 cm³ po testisu (rang 12 cm³ do 30 cm³.[1]
Testisi su prekriveni čvrstom opnastom školjkom nazvanom tunica albuginea. Unutar testisa nalaze se vrlo fino namotane cijevi koje se nazivaju seminiferozne tubule. Cjevčice su obložene slojem ćelija (klicne ćelije) koje se razvijaju od puberteta do starosti u spermske ćelije (poznate i kao spermatozoidi ili muški gameti). Sperma u razvoju putuje kroz sjemenišne tubule do rete testis koja se nalazi u medijastinum testis, do eferentnih kanala, a potom do epididimisa, gdje sazrijevaju novostvorene ćelije sperme. (vidi spermatogeneza). Sperma prelazi u vas deferens i na kraju se kroz mišićne kontrakcije izbacuje kroz ureter i iz ureterski otvor.
U opskrbi krvlju i [limfa|limfnoj drenaži]]] testisa i skrotuma razlikuju se:
Osnovna funkcija testisa je proizvodnja hormona i spermatogeneza ili stvaranje spermatozoida. Iz testisa spermiji ulaze u pasjemenik, gdje sazrijevaju pod uticajem posebnih enzima i bjelančevina, zatim kroz sjemenovod odlaze u blizinu sjemenskih mjehurića. Ovdje se izlučuje dio tekućine, koja ih tokom spolnog odnosa odvodi u mokraćni kanal. Kod sisara, testisi su locirani izvan tijela, pošto je spermatogeneza efikasnija na temparaturama nižim od temparature tijela od 37 stepeni Celzijusa. Kremasti mišić obavija testise. Kada se ovaj mišić skupi, testisi se približe bliže tijelu, čime se obezbjeđuje zagrijavanje, odnosno održavanje temperature testisa. Kada temperatura treba da se spusti, ovaj mišić se opušta i spušta testise od tijela i omogućuje hlađenje testisa. Isti se mehanizam dešava kada se organizam izloži stresu (testisi se podižu u evolutivnom cilju zaštite prilikom borbe), i tokom orgazma.
Normalno je da jedan testis niži od drugog (najčešće lijevi). Ovo je zbog razlike u vaskularnoj i anatomskoj strukturi na lijevoj i desnoj strani mošnica i testisa. Također se misli da je i ovo evolutivnog karaktera, kako se testisi ne bi odbijali jedan od drugog.
Relativna veličina testisa često je pod uticajem sistema parenja.[5] Veličina testisa u odnosu na tjelesnu težinu uveliko varira. U sisarskom carstvu postoji tendencija da se veličina testisa podudara sa više prijatelja - parnjaka (npr. haremi, poligamija). Proizvodnja izlazne sperme i spermatozoida u testisima je također veća kod višeglasnih životinja, što je moguće takmičenj spermnih gena za preživljavanje. Testisi pravog kita vjerovatno će biti najveći od svih životinja, od kojih svaki teži oko 500 kg (1.100 lb).[6]
U porodici Hominidae, gorile imaju male ženski promiskuitet pa postoji konkurencija sperme i testisi su mali u poređenju s tjelesnom težinom (0,03%). ČimpanzE imaju visok promiskuitet i velike testise u poređenju s tjelesnom težinom (0,3%). Veličina ljudskog testisa pada između tih krajnosti (0,08%).[7]
Težina testisa varira i kod sezonskih parenja, poput kojota.
Pod žilavom opnastom školjkom nazvanom tunica albuginea) testisi amniota, kao i neke ribe Teleostea, sadrže vrlo fine zavojite cijevi nazvane seminiferozne tubule.[8]
Vodozemci i većina riba nemaju seminiferne tubule. Umjesto toga, spermatozoidi se proizvode u sfernim strukturama koje se nazivaju spermne ampule. To su sezonske strukture, koje oslobađaju svoj sadržaj tokom sezone parenja, a potom ih tijelo ponovo apsorbira. Prije sljedeće sezone parenja, počinju se formirati i sazrijevati nove spermne ampule. Ampule su inače u suštini identične sjemenskiim tubulama u viših kičmenjaka, uključujući isti raspon tipova ćelija.[9]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.