Нацыянальная акадэмія навук Украіны

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Нацыянальная акадэмія навук.

Нацыянальная акадэмія навук Украіны (НАНУ) — вышэйшая навуковая арганізацыя Украіны.

Нацыянальная акадэмія навук Украіны (НАНУ)
Памяшканне Прэзідыума НАН Украіны на вуліцы Уладзімірскай у Кіеве
Дата заснавання	1918
Тып	нацыянальная акадэмія навук
Кіраўнік	Уладзімір Іванавіч Вярнадскі[1] і Vladimir Ippolitovich Lipsky[d][2]
Прэзідэнт	Анатоль Глебавіч Загародні
Супрацоўнікі	27 807 чал.
Размяшчэнне	Кіеў
Сайт	www.nas.gov.ua
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мэтай дзейнасці Нацыянальнай акадэміі навук Украіны з’яўляецца атрыманне новых і абагульненне існуючых ведаў аб прыродзе, чалавеку і грамадстве, распрацоўка навуковых асноў навукова-тэхнічнага, сацыяльна-эканамічнага і культурнага развіцця краіны, усебаковае садзейнічанне прымяненне вынікаў навуковых даследаванняў, падрыхтоўка навуковых кадраў вышэйшай кваліфікацыі, фарміраванне навуковага светапогляду ў грамадстве.

НАН Украіны арганізуе і праводзіць фундаментальныя і прыкладныя навуковыя даследаванні па найважнейшых праблемах прыродазнаўчых, тэхнічных, сацыяльных і гуманітарных навук^[3].

У структуру НАН Украіны уваходзіць 174 інстытута, у працы якіх занята 45 тыс. чалавек.

Гісторыя

Заснавана 27 лістапада 1918 урадам гетмана Паўла Скарападскага як Украінская акадэмія навук. З 1921 па 1935 — Усеўкраінская акадэмія навук, з 1935 па 1936 — Украінская акадэмія навук, з 1936 па 1991 — Акадэмія навук УССР, з 1991 па 1994 — Акадэмія навук Украіны, з 1994 — пад сучаснай назвай.

З 1993 па 2017 — базавая акадэмія навук Міжнароднай асацыяцыі акадэмій навук.

Прэзідэнты

• Уладзімір Іванавіч Вярнадскі (1918—1921)
• Мікола Пракопавіч Васіленка (1921—1922)
• Арэст Іванавіч Лявіцкі (1922)
• Уладзімір Іпалітавіч Ліпскі (1922—1928)
• Данііл Кірылавіч Забалотны (1928—1929)
• Аляксандр Аляксандравіч Багамолец (1930—1946)
• Аляксандр Уладзіміравіч Паладзін (1946—1962)
• Барыс Яўгенавіч Патон (1962—2020)
• Анатоль Глебавіч Загародні (з 2020)

Некаторыя з акадэмікаў

• Алесь Ганчар
• Янка Купала
• Антон Рыгоравіч Навумавец^[4]

Інстытуты

Гл. таксама

• Нацыянальная акадэмія аграрных навук Украіны
• Дзень навукі ва Украіне
• Спіс акадэмікаў НАН Украіны

Зноскі

1. Geltman D. V. Владимир Леонтьевич Комаров: краткий биографический очерк, Vladimir Leontyevich Komarov: a short biography // Историко-биологические исследования — 2020. — Vol. 12, Iss. 4. — P. 12–37. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2020-14002

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q129944727'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109'></a>
2. Сытин А. К., Сластунов Д. Д. В.Л. Комаров и авторы «Флоры СССР», Vladimir Komarov and the authors of “Flora of the USSR” // Историко-биологические исследования — 2021. — Т. 13, вып. 1. — С. 24–71. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2021-11002

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q129756759'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126725109'></a>
3. Статут Національної академії наук України
4. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11). — С. 111.