Сінедрыён

Сінедрыён (іўр.: סַנְהֶדְרִין, грэч. συνέδριον, літаральна "сядзець разам", такім чынам "збор" або "савет") — іўдзейскі савет, які складаўся з дваццаці да дваццаці трох чалавек, выбіраўся з прадстаўнікоў кожнага горада, які ўваходзіў у біблейскія землі Ізраіля.

Пасяджэнне Сынедрыёну, малюнак прыведзены ў энцыклапедыі 1883 года

Мішна прыводзіць лічбу ў 23 прадстаўнікі. Мінімальны памер савета складаў 10, але яшчэ адзін голас быў патрэбен для прыняцця рашэння (11/10), і паколькі простай большасцю нельга было асудзіць (Зыход 23:2), і таму для дасягнення выніку патрэбны быў яшчэ адзін прадстаўнік (12/10). Нарэшце, суд не павінен быў мець цотную колькасць суддзяў для прадухілення тупікоў, таму іх колькасць складала 23. Сінедрыён мог разглядаць толькі рэлігійныя пытанні. Вялікі Сінедрыён складаўся з старшыні, якога называлі Насі, віцэ-старшыні суда (Aў Бейт-Дын), і 69 агульных членаў. У перыяд Другога Храма, Вялікі Сінедрыён засядаў у зале часаных камянёў у храме ў Іерусаліме. Суд склікаўся штодня, акрамя суботы і святаў. У канцы 3-га стагоддзя, каб пазбегнуць пераследу, рашэнні выпускаліся пад назвай Бейт Мідраш.

Апошняе рашэнне сінедрыёну было прынята ў 358 годзе, пасля чаго Сінедрыён быў распушчаны пасля працяглага пераследу з боку Рымскай імперыі. На працягу стагоддзяў прадпрымаліся спробы адрадзіць інстытут Сінедрыёна, напрыклад Вялікі Сінедрыён скліканы Напалеонам Банапартам і сучасныя спробы ў Ізраілі.

Сінедрыён згадваецца ў Евангеллях па адносінах да суду Сінедрыёна Ісуса.