Лопэ дэ Вэга

Лопэ дэ Вэга (ісп.: Lope de Vega; поўнае імя — Фелікс Лопэ дэ Вэга і Карпіо^[5], ісп.: Félix Lope de Vega y Carpio; 25 лістапада 1562, Мадрыд — 27 жніўня 1635, Мадрыд) — іспанскі драматург, паэт і празаік. Аўтар больш чым 2000 п’ес, з якіх 425 дайшлі да нашых дзён.

Фелікс Лопэ дэ Вэга і Карпіё
Félix Lope de Vega y Carpio
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	ісп.: Félix Lope de Vega Carpio
Дата нараджэння	25 лістапада 1562[1][2][…]
Месца нараджэння	Мадрыд, Каралеўства Кастылія і Леон[2][1][…]
Дата смерці	27 жніўня 1635(1635-08-27)[2][1][…] (72 гады)
Месца смерці	Мадрыд, Каралеўства Кастылія і Леон[3]
Грамадзянства	Іспанія[4]
Жонка	Juana de Guardo[d] і Isabel de Alderete y Urbina[d]
Дзеці	Sor Marcela de San Felix[d]
Альма-матар	Універсітэт Алькалы[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, паэт, навэліст
Гады творчасці	з 1572
Кірунак	Адраджэнне, маньерызм
Жанр	камедыя, драма, навэла
Мова твораў	іспанская
Грамадская дзейнасць
Член у	Congregation of Secular Priests of Saint Peter the Apostle[d]
Узнагароды
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і рамесніка-золаташаўца. З ранніх гадоў выявіў незвычайныя творчыя здольнасці (у 10-гадовым узросце пераклаў у вершы «Выкраданне Празерпіны» Клаўдыяна). Вучыўся ва ўніверсітэце ў Алкале, пачаў пісаць вершы.

Універсітэт скончыць яму, аднак, не ўдалося. За сатыру на сям’ю каханай, якая адвергла яго, ён быў асуджаны на 10 гадоў выгнання з Мадрыда. Нягледзячы на гэта, Лопэ вяртаецца ў сталіцу, каб выкрасці новую даму сэрца і таемна ажаніцца з ёй.

У 1588 прыняў удзел у паходзе «Непераможнай армады», пасля паразы якой пасяліўся ў Валенсіі, дзе і стварыў шэраг драматычных твораў для падтрымання сям’і.

Лопэ дэ Вэга быў сакратаром у герцага Альбы (1590), маркіза Мальпіка (1596) і герцага Лемоскага (1598). Да гэтага ж перыяду адносіцца росквіт яго драматычнай творчасці.

У 1609 г. Лопэ дэ Вэга атрымаў званне familiar del Santo oficio de la Inquisición (добраахвотнага слугі інквізіцыі), а ў 1614 прыняў сан святара.

Зноскі

1. Vega Carpio, Lope Felix de // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 27.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q867541'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5607942'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26985340'></a>
2. М. В. Лопе де Вега // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1896. — Т. XVIII. — С. 4–6.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24461273'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892930'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4105298'></a>
3. Плавскин З. И. Вега Карпьо // Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19962533'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4239850'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a>
4. LIBRIS — 2016. Праверана 24 жніўня 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1798125'></a>
5. Напісанне поўнага імя і прозвішча Фелікс Лопэ дэ Вэга і Карпіо ў адпаведнасці з: Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 335. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).