Антон Наўка (в.-луж.: Anton Nawka, 20 верасня 1913, Радвар, Германія — 4 красавіка 1998, Будзішын, Германія) — лужыцкі пісьменнік, перакладчык, рэдактар і педагог. Пісаў на верхнялужыцкай мове.
| Антон Наўка | |
|---|---|
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Псеўданімы | Wanaw[1] |
| Дата нараджэння | 20 верасня 1913 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 4 красавіка 1998 (84 гады) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Міхал Наўка |
| Дзеці | Tomasz Nawka[d] і Bozena Nawka-Kunysz[d] |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, настаўнік |
| Прэміі | |
| Узнагароды | |
Біяграфія
Нарадзіўся 20 верасня 1913 года ў горадзе Радвар ў сям'і лужыцкага паэта, настаўніка і грамадскага дзеяча Міхала Наўкі. З 1920 года навучаўся ў Радварскай народнай школе і з 1924 года — у Будзшынскай гімназіі. Пасля атрымання сярэдняй адукацыі ў 1933 годзе вывучаў журналістыку, гісторыю і эканоміку ў Берліне і Брэслаў.У 1937-1938 гадах вывучаў юрыспрудэнцыю ў Ягелонскім універсітэце. З 1938 года працаваў у Гандлёвай акадэміі ў Познані. У даваенны час рэдагаваў студэнцкую газэту «Serbski student». З 1941 года ўдзельнічаў у Другой сусветнай вайне. У 1945 годзе быў у савецкім палоне. Пасля вяртання ў Германію прымаў удзел у аднаўленні дзейнасці лужыцкай культурна-асветніцкай арганізацыі «Домавіна». З 1946 па 1949 год вывучаў гісторыю ў Познанском універсітэце. З 1949 па 1954 год выкладаў у Сербскай вышэйшай школе ў Будзішыне і з 1954 года працаваў навуковым супрацоўнікам у Сербскім педагагічным інстытуце. З 1958 года па палітычным прычынам пакінуў выкладчыцкую дзейнасць у Сербскім педагагічным інстытуце і стаў працаваць у рэдакцыі лужыцкай газеты «Nowa doba». У 1968 годзе звольніўся з рэдакцыі газеты і стаў займацца літаратурнай дзейнасцю. З 1972 года быў рэдактарам дзіцячага часопіса «Płomjo» і працаваў лектарам у выдавецтве «Домавіна».
Памёр 4 красавіка 1998 года ў Будзішыне. Пахаваны на могілках Святога Мікалая ў Будзішыне.
Творчасць
Калі быў рэдактарам студэнцкай газеты «Serbski student», друкаваў на яе старонках у даваенны час свае апавяданні і вершы. Займаўся перакладамі на верхнялужыцкую мову. Пераклаў творы Анарэ дэ Бальзака і Юзафа Крашэўскага.
- Сачыненні
- Pod wopačnej łopaću. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1961.
- Pod wopačnej flintu. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1964.
- Słownik górnołużycko-polski, 1965;
- Jadwiga. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1969.
- Serbska poezija 8, 1982.
- Kubło pod worješinu. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003.
Узнагароды
- Літаратурная прэмія «Домавіны» (1965);
- Заслужаны дзеяч культуры Польшчы (1970);
- Лаўрэат прэміі імя Якуба Чышынскага (1995).
Літаратура
- Гугнин А. А., Введение в историю серболужицкой словесности и литературы от истоков до наших дней, Российская академия наук, Институт славяноведения и балканистики, научный центр славяно-германских отношений, М., 1997, стр. 169, 183, 191, ISBN 5-7576-0063-2
- Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow, wud. wot: Jan Šołta, Pětr Kunze a Franc Šěn, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 1984
Спасылкі
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
