Remove ads
Уладзімір Віктаравіч Ткачо́ў[2] (нар. 25 студзеня 1947) — беларускі мастак. Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь (2020)[3].
| Уладзімір Віктаравіч Ткачоў | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 25 студзеня 1947[1] (77 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мастак, выкладчык універсітэта |
| Месца працы | |
| Жанр | дэкаратыўна-прыкладное мастацтва, манументальны жывапіс і станковы жывапіс[d] |
| Вучоба | |
| Уплыў | Гаўрыла Харытонавіч Вашчанка і Май Вольфавіч Данцыг |
| Член у | |
| Узнагароды |
  |
Нарадзіўся у вёсцы Нізок (Уздзенскі раён, Мінская вобласць, Беларусь). У 1967 годзе скончыў Мінскае мастацкае вучылішча[4], у 1974 годзе — Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Вучань Л. Лапчынскага, Г. Вашчанкі, М. Данцыга[4]. Выкладаў у Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце ў 1974—1976 і 1978—1982 гадах.
Член Саюза масткоў БССР з 1978 года[4]. Жыве ў Мінску.
У мастацкіх выстаўках Уладзімір Ткачоў прымае ўдзел з 1976 года[4]. Працуе ў галіне дэкаратыўна-прыкладнога і манументальнага мастацтва, станковым жывапісе[4]. Творы мастака на тэмы рэлігіі, чарнобыльскай катастрофы, сучаснасці, вечнасці, мудрасці чалавечага быцця вылучаюцца своеасаблівым адлюстраваннем этычных праблем, перададзеных вострай гратэскавай мовай[2].
Сярод асноўных прац Уладзіміра Ткачова:
- габелены «Музыка» ў будынку Беларускай дзяржаўнай філармоніі (1976, у сааўтарстве);
- «Беларусь — край родны» ў рэзідэнцыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь у Мінску;
- габелены «Беларусь» для былога пасольства СССР у Вашынгтоне (беларуская прадстаўнічая зала);
- вітражы «Песні Беларусі» і «Поры года» ў Беларускім рэспубліканскім тэатры юнага гледача (1978, у сааўтарстве з В. Нямцовым);
- вітражы «Зямля Уздзенская» і жывапіснае пано «Знакамітыя людзі Уздзеншчыны» ў будынку Уздзенскага гісторыка-краязнаўчага музея (1986);
- жывапісныя палотны «Алегорыя лета» (1978), «Вечнае» (1980), «Тайная вячэра» (1990), «Вячэрняя рыбная лоўля з канцэртам Вато» (1996), «Прыбыццё», «Галгофа» (1997), «Стаўка» (2000), «Новая Галгофа» і «Эпіцэнтр развіцця» (2002);
- трыпціхі «Ф. Скарыне прысвячаецца» (1988) і «Паўлюк Трус» (1993).
Творы мастака знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах Беларускага саюза масткоў, фондах Міністэрства культуры Расійскай Федэрацыі, у Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску, Беларускім дзяржаўным музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны, Магілёўскім абласным мастацкім музеі імя Паўла Масленікава, Уздзенскім гісторыка-краязнаўчым музеі, Музеі Беларускага Палесся ў Пінску[4].
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads