Пружынішчы

Пружы́нішчы^[2] (трансліт.: Pružyniščy, руск.: Пружинищи) — вёска ў Акцябрскім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Любанскага сельсавета.

Вёска Пружынішчы Краіна Беларусь Вобласць Гомельская Раён Акцябрскі Сельсавет Любанскі Каардынаты 52°35′41″ пн. ш. 29°16′32″ у. д.HGЯO Першая згадка XVIII стагоддзе Колькасць двароў 45 Насельніцтва 74[1] чалавек (2011) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 2357 Паштовы індэкс 247306 Аўтамабільны код 3 Пружынішчы на карце Беларусі ±

Геаграфія

Размяшчэнне

У 26 км на ўсход ад гарадскога пасёлка Акцябрскі, 250 км ад Гомеля, 30 км ад чыгуначнай станцыі Рабкор, размешчанай на чыгунцы Бабруйск — Рабкор, адгалінаванні лініі Асіповічы — Жлобін.

Транспартная сетка

Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе Акцябрскі — Азарычы.

Інфармацыя

Планіроўка складаецца з просталінейнай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага захаду на паўночны ўсход, да якой на ўсходзе далучаецца кароткая вуліца, блізкая да мерыдыянальнай арыентацыі. Асобна на ўсходзе размяшчаецца кароткая шыротная вуліца. Забудова пераважна двухбаковая, драўляная, сядзібнага тыпу. У складзе сельскагаспадарчага ААТ «Бумажкова-Агра» (цэнтр — Любань), малочнатаварная ферма. Клуб, бібліятэка, крама.

Гісторыя

Па пісьмовых крыніцах вядомая з XVIII стагоддзя, калі ўваходзіла ў маёнтак Дуброва. Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) у складзе Расійскай імперыі. У XIX стагоддзі ў складзе падухоўнага маёнтка Дуброва. У 1879 годзе ў ліку паселішчаў Дуброўскага царкоўнага прыходу. На 1897 год у Чэрнінскай воласці Бабруйскага павета Мінскай губерні. У 1907 годзе ў наёмнай хаце адкрыта школа.

На пачатку 1930-х гадоў арганізаваны калгасы «2-я пяцігодка» і «Чырвоны ўсход», працавалі 2 ветракі. Падчас Вялікай Айчыннай вайны партызаны разграмілі нямецкі апорны пункт, створаны ў вёсцы. У красавіку 1942 года карнікі цалкам спалілі вёску і забілі 111 жыхароў. Пры вызваленні вёскі вызначыліся радавы С. Дз. Роман (закрыў сваім целам амбразуру дзота), гвардыі лейтэнант Д. М. Ахмедаў, лейтэнант Г. Д. Лапацін, камандзіры аддзяленняў В. М. Літвінаў і І. Т. Малка. Усім ім прысвоена званне Героя Савецкага Саюза. 57 жыхароў загінулі на фронце.

Насельніцтва

Колькасць

• 2011 год — 45 двароў, 74 жыхары.

Дынаміка

• 1857 год — 27 двароў, 150 жыхароў.
• 1897 год — 59 двароў, 366 жыхароў (паводле перапісу).
• 1908 год — 64 двары, 404 жыхары.
• 1925 год — 108 двароў.
• 1940 год — 123 двары, 450 жыхароў.
• 1959 год — 332 жыхары (паводле перапісу).
• 1997 год — 65 двароў, 113 жыхароў.
• 2004 год — 58 двароў, 101 жыхар.

Зноскі

1. Інфармацыя сельсавета на 1 студзеня 2011 года.
2. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).

Літаратура

• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С. В. Марцэлеў; рэдкал.: Г. П. Пашкоў (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2004. — 632 с.: іл. — 4 000 экз. — ISBN 985-11-0303-9.
• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Акцябрскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 1997. — 478 с. ISBN 985-6302-03-X

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх