Марыя Захарэвіч (нар. 28 лістапада 1936, в. Навасёлкі, Мядзельскі раён) — беларуская актрыса , Народная артыстка БССР (1977), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1984), прыма Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы. Ганаровая ўдзельніца вечарын Паэтычнага тэатра «Арт. С». Ганаровы грамадзянін Мінскай вобласці (2012)[2].
| Марыя Георгіеўна Захарэвіч | |
|---|---|
| | |
| Дата нараджэння | 28 лістапада 1936[1] (87 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Адукацыя | |
| Месца працы | |
| Прафесія | актрыса |
| Прэміі |
 |
| Узнагароды | |
| IMDb | ID 0952262 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
У 2007 годзе рэжысёр Сяргей Лук’янчыкаў зняў пра Захарэвіч дакументальны фільм «Аб чым баліць душа»[3].
Ролі
Праца ў тэатры
- Апошні шанц — Паліна Іванаўна
- Аптымістычная камедыя — камісар
- Безыменная зорка — незнаёмая
- Вольга — Вольга
- Дзеці сонца — Алена
- Залатая карэта — Дашачка
- І змоўклі птушкі — Наталля Фадзееўна
- Лес — Гурмыжская
- Людзі на балоце — Ганна
- Навальніца — Варвара
- На дне — Ганна
- Пагарэльцы — Наталля Мікалаеўна
- Пакуль вы маладыя — Галя Жураўка
- Памяць сэрца — Кацярына Міхайлаўна
- Паўлінка — Альжбета, вядучая
- Перад вячэрай — Верачка
- Плач перапёлкі — Ганна
- Праўду! Нічога, акрамя праўды!!! — Браент
- Страсці па Аўдзею — Варвара
- Сэрца на далоні — Зося Савіч
- Святая святых — Марыя
- Традыцыйны збор — Ліза Хрэнава
- Тутэйшыя — Гануля Зношчыха
- У ноч зацьмення месяца — Танкабіке
- Успаміны — Люба
- Характары — жонка Яўхіма П’яных
- Эшалон — Маша
- Я не пакіну цябе… Нэцці, + рэжэсура
Праца ў кіно
- 1967: Жыццё і ўзнясенне Юрася Братчыка
- 1967: І ніхто іншы
- 1969: Сыны сыходзяць у бой
- 1970: Руіны страляюць — Марыся
- 1971: Дзень маіх сыноў — эпізод
- 1972: Зімарадак — маці Зоі
- 1973: Тартак
- 1974: Ясь і Яніна — Клара Іванаўна
- 1977: Чорная бяроза — эпізод
- 1978: Час абраў нас
- 1980: Палаводдзе
- 1981: Кантрольная па спецыяльнасці — эпізод
- 1981: Людзі на балоце
- 1982: Подых навальніцы
- 1984: Прабач нас, першае каханне
- 1988: Наш бронецягнік — эпізод
- 1990: Франка — жонка Хама
- 1993: У папа быў сабака…
- 1993—1997: Справа Лахоўскага — Марфа Ілінічна, гаспадыня дому, дзе спыняўся Вася-Лох
- 2006: Спакуса — старая
- 2010: Помста
Узнагароды
- Дзяржаўная прэмія БССР 1984 года — за ўдзел у радыёспектаклях «Рыбакова хата» Якуба Коласа і «Хамуціус» А. Куляшова[4],
- ордэн Дружбы народаў (1986),
- медаль «Ветэран працы» (1987),
- медаль Францыска Скарыны (1996),
- ордэн Францыска Скарыны (2020)[5],
- прыз «Крыштальная Паўлінка» (2004).
Цікавыя факты
- Афіцыйна дзень нараджэння запісаны 28 лістапада, калі Марыю ахрысцілі[6].
Зноскі
- Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 22 ліпеня 2016.
- Марына Коктыш. Марыя ЗАХАРЭВIЧ: «Вельмі часта, калі чалавек старэе, ён робіцца незаўважным для акружаючых…»(недаступная спасылка) // Народная Воля, 15 чэрвеня 2007
- Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 3 чэрвеня 2020 года № 191 «Аб узнагароджанні»(недаступная спасылка)
- Таццяна Падаляк. Артыстка з народа — Марыя Захарэвіч Архівавана 11 лютага 2019. // Звязда, 22 лістапада 2006
Літаратура
Спасылкі
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
