Ліпеньская манархія

Ліпеньская манархія (фр.: Monarchie de Juillet), афіцыйна Каралеўства Францыя (фр.: Royaume de France) — палітычны рэжым (ліберальная канстытуцыйная манархія) у Францыі пры Луі-Філіпе I, які доўжыўся з 26 ліпеня 1830 года (Ліпеньскай рэвалюцыі 1830 года) да 23 лютага 1848 года (Рэвалюцыі 1848 года). Усталяванне Ліпеньскай манархіі азначала канец перыяду Рэстаўрацыі праз звяржэнне кансерватыўнага ўрада Карла X.

Гістарычная дзяржава
Ліпеньская манархія
фр.: Royaume de France
Герб Сцяг
Гімн: La Parisienne[d]
1830 — 24 лютага 1848
Сталіца	Парыж
Мова(ы)	французская
Афіцыйная мова	французская
Рэлігія	каталіцтва
Грашовая адзінка	Французскі франк
Насельніцтва	34 689 000 чал. (1840)
Форма кіравання	канстытуцыйная манархія
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Луі-Філіп, прадстаўнік больш ліберальнай Арлеанскай галіны дому Бурбонаў, абвясціў сябе «каралём французаў», а не традыцыйным «каралём Францыі», падкрэсліваючы народныя вытокі свайго праўлення. Кароль абяцаў прытрымлівацца так званага сярэдняга шляху, пазбягаючы крайнасцей як кансерватыўных раялістаў, так і левых радыкалаў.

У часы Ліпеньскай манархіі ў дзяржаве дамінавала заможная буржуазія і шматлікія былыя напалеонаўскія чыноўнікі. Урад прытрымліваўся кансерватыўнай палітыкі, асабліва пад уплывам Франсуа Гізо. Кароль падтрымліваў сяброўства з Вялікабрытаніяй і фінансаваў каланіяльную экспансію, асабліва французскае заваяванне Алжыра. Да 1848 года, калі ў многіх еўрапейскіх дзяржавах адбыліся рэвалюцыі, папулярнасць караля ўпала, і ён адрокся ад прастола, што азначала пачатак Другой рэспублікі.